Gelezen: Slapen in een zee van sterren – Christopher Paolini

Geloofwaardig toekomstig universum
Christopher Paolini heeft een toekomstig universum geschapen waarbij de techniek op een niveau staat waar we nu nog niet eens van kunnen dromen. Een enorm deel van het universum is bewoond doordat vele planeten gekoloniseerd en bewoonbaar zijn gemaakt. Er leven alleen mensen in het universum. Al zijn die door genmanipulatie en de planeten waar ze leven wel flink van elkaar gaan verschillen.

Dit geeft heel veel mogelijkheden voor een auteur, maar heeft ook de valkuil dat technieken en high-tech oplossingen opeens opduiken wanneer dat handig uitkomt in het verhaal. Daar is in dit boek geen sprake van. Alles van deze wereld zit logisch en doordacht in elkaar. Dat is merkbaar tijdens het lezen en aan de appendices achter in het boek. Hierin staat ondermeer een uitgebreide tijdlijn en woordenlijst waaruit blijkt dat dit universum tot in de kleinste details uitgedacht is. Tijdens het lezen heb je de woordenlijst niet nodig. Uit het verhaal kun je prima opmaken hoe het zit met technieken en dergelijke. Het is wel de moeite om een kijkje te nemen want het vergroot je achtergrondkennis over dit universum en is interessant om te lezen.

Een must-read voor liefhebbers van science-fiction

Het universum en alles wat daarbij hoort is fascinerend om over te lezen en dat het zo geloofwaardig overkomt maakt de leeservaring des te prettig. Ik ben hier zeker nog niet op uitgekeken en hoop op nieuwe verhalen.

Kira Navarez is de spil waar dit dikke boek om draait, al gebeurt er om haar heen en in het gehele universum ook ontzettend veel. Ze is een fijn personage om over te lezen omdat ze zowel haar sterke als kwetsbare kanten laat zien.
Kira heeft tijdens een missie contact gehad met een buitenaards voorwerp. Iets dat haar, gezien haar beroep (ze bestudeert en analyseert nieuwe planeten), in een staat van verrukking brengt. Dit kan de doorbraak voor haar carrière zijn, ze ziet een zonnige toekomst voor zich. Maar haar vreugde slaat om in afschuw waanneer ze beseft dat er een buitenaards wezen in haar huist.
Al snel zorgt dit voor vreselijke gebeurtenissen waardoor Kira haar leven verandert en in de komende tijden zal blijven veranderen.

Het “wezen“ heeft ongekende krachten en Kira moet alles op alles zetten om zichzelf te blijven en zich niet over te laten nemen. In de loop van het boek lees je (naast de vele andere gebeurtenissen en ontwikkelingen) hoe ze hier mee omgaat en wat dit haar kost. Een mooi en invoelbaar verhaal dat op het einde een wending nam die mij niet helemaal lag maar die eerlijk gezegd wel precies past bij alles wat in het boek staat.

Kira maakt kennis met veel aparte en wonderbaarlijke mensen en zelfs aliens en dat is boeiend en leuk om te lezen. Op een gegeven moment verzamelt ze personages om zich heen die je lange tijd blijft volgen in het boek. Het is een mix van personages met totaal uiteenlopende achtergronden en karakters die, hoe meer je over ze leest, steeds interessanter en leuker worden om over te lezen. Hun herkenbare emoties, levendige discussies en onderlinge banden geven een mooi tegenwicht voor alle nieuwe en vreemde informatie die je als lezer krijgt. De balans tussen sciencefiction en menselijke verhalen is echt heel goed in het boek.

De ontdekking van Kira zorgt voor een invasie van aliens en een interstellaire oorlog die zijn weerga niet kent. De gaves van de alien in Kira kunnen wel eens de enige hoop voor de mensheid zijn. Maar daar zitten voor Kira en iedereen om haar heen grote gevaren aan.
Ook dit is heel ingenieus uitgewerkt en bevat veel en veel meer dan ik hier kan vertellen.

Lastige bespreking
Dit boek vind ik ontzettend lastig om te bespreken om diverse redenen:

• Een deel van het leesplezier zit in het steeds meer ontdekken over dit universum, over wat er met Kira gebeurt, over wat ze via dromen en visioenen te weten komt over wat er in haar huist. Het is dan ook lastig om iets dieper op het boek in te gaan zonder spoilers weg te geven.
• Dit verhaal is groots en episch en er gebeurt zo ontzettend veel dat het lastig is om hier kort iets over te zeggen. Het gaat over Kira, over loyaliteit en vriendschap, over de bron van leven en mens zijn, over oorlogen. Maar ook over eeuwenoude geheimen en geschillen en wat Kira en anderen daar nu van ondervinden. Dat het de auteur gelukt is om dit op een paar kleine schoonheidsfoutjes na tot een boeiend, fijn lezend en zelfs spannend epos te maken is een hele knappe prestatie.Deze kleine minpuntjes zitten in een enkele wending die net iets te abrupt is. En in de soms iets te uitgebreide schrijfstijl van de auteur, zijwegen over de achtergronden van personages vertraagde weliswaar het verhaal maar waren zeker de moeite. Maar bijvoorbeeld een behoorlijk lange beschrijving van een wapenkast is wat te veel van het goede. Heel af en toe verslapte mijn aandacht maar kort daarna werd ik altijd weer het verhaal in getrokken. Al met al zijn het puntjes die opvielen tijdens het lezen maar niet genoeg om niet volop te genieten van het boek.
• En er staan vele bijzondere extra’s in het boek die deze kleine minpuntjes ruimschoots compenseren. Zoals een ontzettend goed uitgewerkt (ietwat gestoord) scheepsbrein dat immens gecompliceerd is maar toch heel echt overkomt en waar ik veel plezier om heb gehad tijdens het lezen.
• Er is veel te veel wat ik wil vertellen over het boek, over de verhalen, de personages, de gekoloniseerde planeten, over het ruimte reizen. En dan zou deze bespreking een boek over een boek worden. Maar het moge duidelijk zijn wanneer ik niet uitgepraat kan raken over een boek: Het is absoluut een aanrader!