Gastblog: Het mes van de Sluipmoordenaar – Sarah J. Maas

Ongeveer 3 jaar geleden las ik de eerste boeken van de Throne of Glass serie van Sarah J. Maas. En ik was vanaf het begin helemaal in de ban van de meest gevreesde sluipmoordenaar in Adarlan. Deze serie bestaat uit zeven boeken die ik allemaal op volgorde gelezen heb. In deel 1 van de serie leer je een bijzondere jonge vrouw, een meisje eigenlijk nog, kennen die je op een geweldige reis door de onderdrukte en verscheurde wereld van Erilea meevoert.

Ergens halverwege het lezen van de serie kwam ik er achter dat er ook nog een extra boek is, The Assassin’s Blade, waarin een aantal verhalen verteld worden die nog meer achtergrond geven bij de serie. De vijf verhalen zijn chronologisch en eindigen uiteindelijk korte tijd voordat deel 1 van de serie van start gaat. Zelf las ik dit boek daarom al halverwege de serie omdat ik niet wilde dat ik details zou missen tijdens het lezen van het hoofdverhaal.

Sarah J. Maas schrijft hele mooie verhalen en het bijzonder is dat dit boek een geweldige aanvulling op de serie is. De verhalen lees je in één adem uit en sluiten alle vijf vloeiend op elkaar aan. Wie de serie uiteindelijk helemaal uitgelezen heeft weet dat heel veel kleine zaadjes die in deze verhalen geplant worden uiteindelijk zullen terugkomen in de hoofdserie. Het boek is niet onmisbaar, maar persoonlijk vond ik het zo mooi hoe allerlei elementen terug te voeren zijn naar hetgeen hier wordt beschreven. Wat mij betreft daarom een absolute aanrader.

In “De sluipmoordenaar en de piratenheer” gaan Celaena en Sam op reis om een missie voor hun meester en gildeleider Arobynn Hamel in een verre uithoek van Erilea, bij de Dode Eilanden, uit te voeren. Wie Celaena nog niet kent, komt er al snel met welke moraal en gevoel voor gerechtigheid zij gewend is te handelen en de missie verloopt dan ook zeker niet zoals hun meester verwacht had. Met een gewaagd plan weten ze de plannen van hun tegenstanders in de war te schoppen en zetten een serie van gebeurtenissen in gang die uiteindelijk ook vreselijke gevolgen zullen hebben.

In “De sluipmoordenaar en de genezer” ontmoet de donkerharige serveerster Yrene Towers een vrouw tegen die zit te wachten tot ze per schip kan doorreizen naar het Verlaten Land. Zowel Celaena, als Yrene, zijn hier niet omdat ze dat zo graag willen, maar zijn hier omdat ze geen andere mogelijkheid hebben. Celaena moet voor straf een maand gaan trainen bij de Stille Sluipmoordenaars en is hier naar onderweg. In de havenplaats en de herberg waar ze verblijft lopen een flink aantal ongure types rond en bij de eerste beste gelegenheid schiet Celaena Yrene te hulp. In de daaropvolgende gebeurtenissen wordt een band tussen de twee vrouwen gevormd die de toekomst van Yrene sterk zal beinvloeden en, een paar delen in de serie later, ook van doorslaggevende betekenis voor de toekomst van Erilea zal zijn.

In “De sluipmoordenaar en de woestijn” bereikt Celaena de Stille Sluipmoordenaars waar ze gaat trainen met andere “beroepsgenoten”. In deze uithoek van het land wordt Celaena verder getraind en wordt nog gevaarlijker dan ze al was voor ze aan kwam. In de loop van het verhaal legt ze nieuwe contacten, en lijkt ze uiteindelijk onverrichter zaken terug te moeten keren naar Arobynn. Op het laatste moment speelt Celaena uiteindelijk toch een doorslaggevende rol in een lokaal conflict en kan Celaena met veel meer terugkeren dan ze ooit voor mogelijk zou hebben gehouden.

Tegen de tijd dat je “De sluipmoordenaar en de onderwereld” aan het lezen bent begin je als lezer de indruk te krijgen dat Celaena de toekomst en de wereld steeds weer naar haar hand kan zetten en niets haar geluk in de weg staat. Maar in de loop van dit verhaal wordt duidelijk dat ook zij niet onfeilbaar is en dat ze in een uiterst gevaarlijke wereld leeft waarin lang niet alles is wat het eerst lijkt te zijn. Het verhaal is heel spannend, maar leidt zeker niet helemaal tot het oorspronkelijk bedachte eindresultaat.

En dan volgt het laatste verhaal “De sluipmoordenaar en het koninkrijk“. In dit vijfde verhaal lees je verder over Celaena en Sam en hoop je als lezer dat de plannen van Celaena en Sam om ergens buiten de invloedssfeer van Arobynn te komen succesvol zullen zijn. Met een laatste grote opdracht hopen ze voldoende geld bij elkaar te verzamelen om hem af te betalen en zich elders te kunnen settelen.

Wat volgt laat zich lastig beschrijven, maar de uitkomst mag duidelijk zijn wanneer je de laatste zin van de achterflap leest, of de achterflap van deel 1 uit de Glazen Troon serie…

Conclusie

Van mij zul je geen onafhankelijke beoordeling van De Glazen Troon serie of dit boek moeten verwachten. De hele serie en zeker ook dit boek zijn absolute aanraders. Sarah J. Maas is een bijzonder knappe schrijfster die de wereld van Terrassen zeer uitvoerig en gedetailleerd weet neer te zetten. Die hoofdrolspelers en ook de andere personages een hele complete achtergrond weet te geven waar je in mee kunt gaan en zo voor je ziet.

In dit boek worden op knappe wijze een flink aantal pijlers neergezet die op verschillende manier later in de serie terug komen en een welkome verdieping bieden.