Gelezen: Fred en de rare vogel – Pépé Smit

Fred en de rare vogel is het vijfde boek uit de serie met Fred in de hoofdrol. Voor trouwe lezers van de serie is het naast een leuk nieuw verhaal een feest van herkenning. Tenslotte kennen ze Fred en zijn eigenaardigheden ondertussen wel een beetje. Net als zijn vrienden Konijn en Uil. Maar ook wanneer je nog nooit een boek van Fred is dit boek prima geschikt want het is prima los te lezen.

Humor, een leuk verhaal met veel elementen die bij kinderen passen en illustraties die het verhaal ook zonder woorden vertellen zodat het jonge kind heerlijk zelf kan lezen.

In dit boek is Fred verstoppertje aan het spelen met konijn. Wat direct opvalt is hoe goed de illustraties en tekst bij elkaar passen. En hoe deze combinatie zich ontzettend goed leent om voor te lezen en daarna makkelijk door het jonge kind zelf te “lezen“ is. Op de eerste pagina zie je Konijn met zijn gezicht naar een boom toe staan terwijl Fred weg loopt. Er staat grote cijfers op de pagina zodat heel duidelijk is dat Konijn aan het tellen is.
Al snel heeft Konijn Fred gevonden en is Fred aan de beurt om te gaan zoeken.

Fred kan Konijn niet vinden en moppert daar een beetje over. Op de illustratie zie je een geïrriteerde Fred en achter hem zie je net boven het gras uit twee konijnen oren. De lezer ziet Konijn dus wel.
Dan (geheel bij Fred passend) wordt Fred afgeleid door een vogel op een tak die de meest vreemde woorden uitkraamt. In woord en in beeld word getoond hoe de vogel al roepend om het hoofd van Fred heen vliegt en hoe de arme Fred hier knettergek van wordt.
De vogel is een pestvogel en die horen nu eenmaal te plagen en vervelen vindt de vogel. Fred is het daar niet mee eens en na een stevige discussie belooft de vogel om te proberen aardig te zijn.

De vogel doet zo overdreven zijn best en is zo schattig aan het doen dat het Fred al snel te veel word. Stop roept hij dan ook, en het woord STOP is groot en dik gedrukt zodat het met voorlezen heel gemakkelijk is om dat wat meer nadruk te geven.
Nu mag de vogel helemaal niets meer zeggen en op de illustratie kun je zien hoe Fred in het gras ligt en geniet van zijn rust terwijl de vogel zwijgt.

Dan volgen er grappige tekeningen van de vogel die probeert niets te zeggen en die ook nog andere problemen heeft. Uiteindelijk verliest de vogel de strijd, hij poept op Fred.
Fred is zeer verontwaardigd en komt met een idee. Dan heeft hij namelijk toch liever dat de vogel scheldt maar ook soms sorry zegt. Dan weet Fred dat de vogel het niet meent.

De vogel vind het een geweldig idee, en afwisselde scheldend en sorry roepend vliegt hij er vandoor. Wat weer een aantal zeer levendige en vrolijke illustraties oplevert. En die scheldwoorden vallen wel mee hoor, het zijn lekkere gekke woorden waar kinderen om kunnen lachen en die ze misschien zelf hadden kunnen verzinnen zoals uilenvlucht of vlaflipper. Tenslotte vinden jonge kinderen dat vaak erg leuk.

Opeens beseft Fred dat hij verstoppertje aan het spelen was en gaat hij toch konijn zoeken. Wanneer hij konijn vindt zegt die beteuterd dat hij al een uur verstopt was. Maar wanneer Fred over de gekke vogel verteld is snel alles weer goed tussen hen.
Samen zeggen ze uil gedag die net wakker wordt en hebben ze zin in de volgende dag wanneer ze weer samen kunnen spelen.

Ook dit boek van Pépé is weer een absolute aanrader