Gelezen: De komst van de kracht – Nora Roberts

In het eerste twee delen kon je lezen hoe een pandemie (De Plaag) vanwege twee gebeurtenissen de wereld voor altijd veranderde.
Ten eerste stierf door de plaag het grootste deel van de wereldbevolking en daarmee een groot deel van de kennis over techniek en wetenschap. Dit zorgde wereldwijd voor chaos en instorten van de beschaving. Roven, plunderen en moorden werden het nieuwe normaal.
Ten tweede kwam er veel meer magie in de wereld, zowel kwade als goede. Veel voorheen “normale“ mensen ontdekten dat ze magische krachten bezitten. Een strijd tussen deze twee vormen van magie barstte los waarin de mensen meegetrokken werden.

Kwade magie dreigt de wereld en de laatste mensen daarin te vernietigen, en in plaats van samenwerken staan de meeste mensen elkaar naar het leven. Ook zijn er allerlei lugubere groepen ontstaan die minstens zo kwaadaardig zijn als de donkere magie. Zoals de mensen die iedereen met magie slecht vinden en daarin een excuus hebben gevonden voor excessief geweld en terechtstellingen. Of de groep mensen die ooit een deel van de regering vormde die mensen met magie bestuderen (mishandelen) alsof het laboratorium ratten zijn, om meer over magie te leren. En rovers die gezamenlijk door de landen gaan en plunderen, moorden en verkrachten.
Begrijpelijk dus dat de mensen die het overleefd hebben, bang zijn en zich verborgen houden en niet terug durven te vechten.

In de eerste twee delen maak je kennis met een flink aantal mensen die wel terug willen vechten en die de hoop niet verloren hebben op een nieuw vreedzaam begin. Personages in allerlei soorten en met en zonder magie die je weten te raken, vermaken, en soms ook ontroeren.
Mensen die weliswaar liefde, vriendschap, loyaliteit, vrede en iedereen in zijn/haar waarde laten hoog in het vaandel hebben staan maar toch de strijd aan gaan tegen duistere magie en tegen mensen die kwaad willen/doen.
Een harde strijd die je als lezer ook mee krijgt. De boeken hebben gruwelijke en soms bloederige taferelen waarbij de personages en hun geliefden niet gespaard worden. Ondanks de boodschap van hoop en liefde die je door het hele boek heen voelt en de momenten waarop er sprake is van romances of humor is dit beslist geen licht lezend feelgood serie. Het is knap hoe Nora Roberts gruwelijkheden en meedogenloosheid weet te combineren met liefde en goedheid op een manier die elkaar in evenwicht houden. Tot de balans tegen hoge kosten uitslaat naar de kant van het goede.

De enige kans voor de personages in het boek om de diverse gevechten die ze aan moeten gaan te winnen ligt bij een jonge vrouw Fallon. Zij is al vanaf haar geboorte voorbestemd om de strijd te leiden en om de duistere magie te laten verdwijnen. Een taak waar ze niet blij mee is maar die ze wel op zich neemt.
Ze is van jongs af aan getraind voor deze taak en heeft vele offers hiervoor moeten brengen.
In dit laatste deel zijn vele lijnen samen gekomen en verzamelt Fallon haar leger. Daarnaast zie je de verhalen van de mensen om haar heen en het persoonlijke verhaal van Fallon. Haar liefde voor Duncan en hoe die onder druk staat, wat het haar doet dat ze zo’n belangrijke taak heeft, de gevechten die ze levert en wie ze is.

Het eerste stuk van het boek heeft voor mij iets te veel herhaling alsof het boek ook los gelezen moet kunnen worden. Dat stoorde me wel ietwat tijdens het lezen en ik was weliswaar geboeid maar werd niet direct (zoals bij deel 2) weer in het verhaal getrokken. Later kwam dat gelukkig weer helemaal goed. Ook viel het me op dat Fallon en haar leger de strijd tegen de verschillende groepen redelijk na elkaar konden uitvechten.
Maar naast deze twee punten vond ik het weer een erg goed boek, waarbij de strijd serieus aangepakt wordt en beslist geen bijzaak is rond de vele persoonlijke verhalen.
Persoonlijke verhalen die raken, een gruwelijke strijd op meerdere fronten, een tikje humor en romantiek zijn mooi verweven in zowel dit laatste boek als de hele serie.