Recensie: Drie keer kloppen – Cressida Cowell

Wens en Xar beschouwen het als een groot avontuur, maar naarmate ze langer onderweg zijn en opgejaagd worden door krijgers, magiërs en heksen is het minder leuk. Ze hebben honger, en zijn moe en bang. Heel begrijpelijk want ze hebben al veel meegemaakt en de ingrediënten die ze nog nodig hebben voor de betovering om de heksen te verslaan, worden in het verhaal als enorm gevaarlijk en bijna onmogelijk te verkrijgen beschouwd.

Heel veel haast wordt er niet gemaakt met het verhaal in dit deel. Er zijn veel zijpaden en er gebeurt voortdurend van alles tegelijk, wat ook uitgebreid beschreven wordt. De nadruk ligt meer op de vele situaties waarin ze terecht komen, de personages en de vaak grappige confrontaties. Het houdt het verhaal van de queeste iets op, en het eerste deel van het boek lijkt wat meer van hetzelfde als hetgeen je in de eerste delen las. Maar het leest vlot en is erg vermakelijk dus dat is niet echt een nadelig punt.

In de eerste twee delen waren vooral Xar en Wens de hoofdpersonen, nu is er ook een mooie rol weggelegd voor Priem (de beschermer van Wens). Dit wordt goed en invoelbaar uitgewerkt. Ook andere personages (zowel oude bekende als verassend leuke nieuwe) krijgen ruimschoots aandacht.

Een queeste, maar ook naar school
De helden hebben het zwaar maar gelukkig krijgen ze hulp van de mondige, lieve, magische en chaotische Perdita. Zij laat ze binnen in haar Academie voor spectaculaire begaafde tovenaars. Hier worden de jonge helden getraind om meer kans te hebben om hun queeste te vervullen. Omdat ze hier niet allemaal passen betovert Perdita een aantal van hen als vermomming. Dit zorgt voor een aantal zeer grappige situaties.

Naast lessen en trainingen die gevolgd worden gebeurt er (zoals je kan verwachten in deze serie) van alles en nog wat. Zo infiltreert er een vijand in de school, leert Wens over haar magische oog, maken ze kennis met kleine magische wezens die gek zijn op roddelen, lijkt er een verrader onder hen te zijn en lijkt een van de vrienden in de ban van de heksen te komen. En dat is nog maar een fractie van wat je allemaal leest. Er zijn ook persoonlijke ontwikkelingen, grappige incidenten en overal loeren gevaren. Toch blijft het verhaal prima te volgen, mede dank zij de vele zwart-wit illustraties in allerlei maten die het verhaal mee vertellen.

Uiteindelijk verlaten ze de school en hebben ze niet alleen een queeste om af te maken, maar ook moeten ze een vriend redden. Het deel dat dan volgt heeft hier en daar nog humor maar is vooral bloedstollend spannend. Zeker wanneer ze het op moeten nemen tegen een levensgevaarlijk monster.

Een verhaal in een verhaal
Naast de verhalen van Wens en Xar en hun poging om de heksen te verslaan en magiërs en krijgers te verslaan loopt er in de boeken als een rode draad het verhaal van hun ouders. Die hebben namelijk een hele geschiedenis samen die ze altijd verborgen hebben gehouden. In dit deel wordt daar steeds meer over prijsgegeven zodat je als lezer steeds meer in hen geïnteresseerd raakt.

Wanneer zij samen zijn springen hun confrontaties van de pagina’s en gedragen ze zich verre van volwassen. Dit is erg vermakelijk om te lezen, zeker wanneer ze hierop door Perdita aangesproken worden. Ook is het steeds weer de vraag of ze nu wel of niet om elkaar en om hun kinderen geven. Iets dat je als lezer bezig kan houden en zeker een goede toevoeging aan het verhaal.

Wie is de verteller?
Het verhaal wordt verteld door iemand die alles ooit van dichtbij meegemaakt heeft. De verteller wil niet zeggen wie hij of zij is maar belooft aan het einde van het boek dat dit in het laatste deel bekend zal worden. De lezer wordt uitgedaagd om te raden wie de verteller is.

De verteller komt heel echt over en zit ook goed in zijn / haar rol, zo nu en dan wordt er ook een mening gegeven of hint over wat er nog te gebeuren staat. Die hints wijzen vaak op gevaar of iets onverwachts en maken je als lezer behoorlijk nieuwsgierig.

Omdat de verteller het hele verhaal al kent kan hij / zij soms ook vertellen wat er buiten Wens en Xar om gebeurt zodat je als lezer een totaal beeld krijgt en net iets meer weet dan de personages.

Conclusie
Drie keer kloppen is weer een heerlijk boek om te lezen vol met humor en spanning. In dit deel komen niet alleen Wens en Xar naar voren als hoofdpersonen, maar ook andere personages wat het verhaal interessant maakt. Het verhaal is meer persoons gedreven dan plot gedreven waardoor er op het gebied van de queeste weinig vaart in zit. Dit wordt gecompenseerd door vele en gevarieerde kleine gebeurtenissen, die zowel grappig als spannend zijn. Het verhaal van de ouders van Wens en Xar is een mooie aanvulling op het verhaal en zorgt voor vermakelijke momenten.