Gelezen: De wrede prins – Holly Black

Met een indringend proloog start het verhaal van De wrede prins. Zoals op de achterflap al direct verteld wordt, worden de ouders van Jude vermoord door een vreemde man die hun huis binnendringt. Na deze ingrijpende gebeurtenis worden Jude, haar tweelingzus Taryn en en haar oudere zus Vivienne (of kort Vivi) door Madoc meegenomen naar het elfenland Elfhame en groeien daar op bij de moordenaar van hun ouders.

In Faerie, het elfenland, staan mensen onderaan de rangorde. Ze werken in de huishoudens als bedienden, het land in gelokt met allerlei beloftes, betoverd of meegenomen. Ondanks de wrede aanleiding hebben de kinderen een nieuwe bestaan opgebouwd en zitten inmiddels op school bij Faeries. Maar hoewel ze een beschermde positie hebben doordat Madoc een zeer belangrijke bevelhebber is voor de koning, hebben ze het zeker niet gemakkelijk. Mensen zijn onbelangrijk, makkelijk beïnvloedbaar door magie, kunnen niet tegen allerlei – voor fae gewone – voedingsmiddelen. Een aantal prinsen op hun school haten de mensen en nemen elk kans waar om de kinderen te pesten.

Ondanks alle tegenslagen heeft Jude duidelijke plannen en een doel dat ze wil bereiken en laat zich niet uit het veld slaan. Wanneer ze uiteindelijk de mogelijkheid krijgt om als spion voor de koning te gaan werken keert het tij en begint een hele nieuwe fase in het leven van Jude.

In dit tweede deel van het boek komt er ineens veel meer spanning en vaart in het verhaal. Waar het eerste deel van De wrede prins vooral gaat om het neerzetten van de hoofdpersonen, de sfeer en achtergronden van de wereld, weet Jude eindelijk de wereld en haar omgeving steeds meer naar haar hand te zetten. Via een aantal opdrachten en gebeurtenissen ontdekt Jude steeds meer intriges die uitmonden in een grote machtswisseling in Elfhame.

Het verhaal van Jude en haar zussen is mooi afgerond en dit boek is zeker als zelfstandig boek te lezen zonder dat je je afvraagt hoe het verhaal in een volgend deel verder zal gaan.

Persoonlijk duurde het voor mij erg lang voor ik me echt kon identificeren met Jude. Hoe je kunt houden van een man die je ouders vermoord en je meeneemt naar een wereld waar je als mens onderaan de ladder staat vind ik erg lastig. Pas toen het tij keerde en Jude echt zelf controle kreeg over haar leven kon ik het boek moeilijk wegleggen en wilde ik weten hoe het verhaal verder ging.