Recensie: Vrouwen zonder genade – Camilla Läckberg

Deze vrouwen zijn:
Ingrid: Zij is thuis met haar dochter en heeft haar veelbelovende carrière als journalist opgegeven voor de baan van haar man. Nu heeft ze ontdekt dat hij vreemdgaat.
Victoria: Als postorderbruid kwam ze naar Zweden en ontdekte al snel dat haar man lang niet zo vriendelijk was als dat hij zich online voordeed.
Brigitta: Al jaren wordt ze mishandeld door haar man. En nu gebeurt er iets in haar leven waardoor de maat vol is.

“Kort, krachtig en meeslepend!”

Het boek heeft drie delen en een epiloog en vele korte hoofdstukken. Soms is een hoofdstuk slechts één pagina. Je wisselt als lezer snel tussen de drie vrouwen zodat de diverse lijnen vlot lezen.
In het begin van het boek maak je kennis met alle drie de vrouwen en door de korte zinnen en snelle wisseling was ik benieuwd of dit verhaal me in zijn ban zou weten te krijgen. Interesse en nieuwsgierigheid had ik wel van af de start en dat werd alleen maar sterker in de loop van het boek. Steeds weer kwamen er vragen bij me op zoals “wat zijn hun motieven?“, “Gaan ze dit werkelijk doorzetten alle drie en zo ja komen ze er dan mee weg?“, “Hoe zijn ze van plan dat aan te gaan pakken?“, “Dit ging mis, hoe lossen ze dit op?“.

Al snel werd duidelijk wat een topauteur Camilla Läckberg is, want in weinig woorden wist ze de vrouwen en de sfeer krachtig en levendig neer te zetten. In de loop van het verhaal leer je steeds meer over hun verleden kennen en ontdek je wat hen tot zo’n vergaande daad heeft aangezet. Goede en overtuigende motieven die leiden tot de moordplannen van Ingrid, Victoria en Brigitta. Zelf zien ze het niet als moord maar als het bevrijden van elkaar.

Steeds meer raakte ik in de ban van het verhaal, zeker toen in de tweede helft van het boek de vrouwen hun plannen uit wilden gaan voeren. Op dit punt begint er ook spanning in het verhaal te komen en komt het thrillerelement van het verhaal naar voren.

Bij het onderzoek voor hun plannen stuiten ze op internet op heel veel nare berichten en op de schrijnende verhalen van de MeToo beweging. Een van de vrouwen krijgt hier indirect mee te maken waardoor haar woede t.o.v. haar man nog heftiger en intenser wordt. Hiermee speelt de auteur in op een maatschappelijke beweging die vele mensen bezig houdt. Ze weet het prima in het verhaal te integreren.

Het is knap hoe Camilla Läckberg in zo’n kort boek toch de vrouwen tot leven heeft weten te brengen zodat je als lezer meekrijgt wat ze doormaken en begrijpt waarom ze tot een drastische oplossing komen.
Doordat het slechts een kort verhaal is mis je iets van diepgang en zou je hier en daar wat meer informatie willen hebben. Ook is het idee van elkaars partners vermoorden niet heel origineel. Maar al met al heeft Camilla Läckberg op een korte en krachtige manier een meeslepend verhaal neergezet.

Of Ingrid, Victoria en Brigitta daadwerkelijk elkaars mannen gaan vermoorden en als ze doorzetten hoe dat dan gaat daar zeg ik niets over. Het boek is maar kort dus je moet er zelf zoveel mogelijk over lezen. Ik kan het je aanraden!