Gelezen: Stockholm cuisine – Hanna Lindberg

Omdat Solveig het idee heeft dat de politie niet genoeg aandacht aan de moord geeft gaat ze zelf op onderzoek uit. Hierbij vindt ze steeds een hint / aanwijzing die haar een stapje verder brengt en haar vele losse puzzelstukjes geeft. Voordat ze weet hoe ze die in elkaar moet passen moet ze veel onderzoek doen en hierbij gaat ze vaak over morele grenzen heen. Waarbij je als lezer ziet dat ze te ver gaat maar ook beseft dat ze anders nooit antwoorden gekregen had. Dit dubbele kan ik erg waarderen.
Het blijkt dat er in de restaurantwereld veel haat en nijd is en dat goede publiciteit voor de chef-koks en de eigenaren heel belangrijk zijn, ook de onderlinge concurrentie is moordend. En dat blijkt een voedingsbodem te zijn voor schandalen, corruptie en vreselijke geheimen. Ze vermoedt dat hier het motief voor de moord op haar baas ligt, maar tot haar grote frustratie volgt de politie een ander pad. Dit leidt tot heftige confrontaties met een oude vriendin van Solveig die bij de politie werkt. Zeker wanneer die nog ontzettend kwaad op Solveig blijft te zijn om iets uit het verleden en haar politiewerk hierdoor laat beïnvloeden. Dit verhaal van een verloren vriendschap loopt mooi door het verhaal over de moord heen.
Solveig is in het boek wat mij betreft de rode draad voor het oplossen van de moord. Als persoon wist ze me me niet heel erg te boeien. Ze blijft wat vlak en roept weinig op tijdens het lezen.

Naast het verhaal van Solveig zijn er korte intermezzo’s van iemand die in de ik-persoon een verhaal vertelt. Heel langzaam bloeit dit op van een vaag verhaal naar een heftig verslag van iemand die verschrikkelijke dingen heeft mee gemaakt. Wie het is weet je als lezer niet; wel dat die persoon goed kan koken en waarschijnlijk een van de personages uit de restaurant wereld is. Er zijn diverse koks en nog wat personages die een belangrijke rol spelen in het verhaal. Dus de vraag wie het is is iets wat me tijdens het lezen wel bezig hield.

Dan is er ook een verhaal van iemand die een wat moeizaam verleden heeft en nu in een van de restaurants moet werken om een schuld af te bouwen. Blijkbaar had hij ook een rol in het eerste deel en hier had ik echt het gevoel dat ik iets miste.
Het duurde een tijdje voordat deze lijn me ging boeien maar het personage ging ik gaandeweg steeds interessanter vinden. Zijn strubbelingen wanneer hij verzeilt raakt in de “restaurant oorlog“ en de moord zijn levendig en maken hem een leuk personage om over te lezen.

Het verhaal leest vlot en ontspannen en daardoor een fijn boek om tussendoor te lezen, zelfs als de hoofdpersoon wat vlak is. Het verhaal bouwt zich langzaam op en laat uiteindelijk de drie lijnen perfect samen vallen.
In de eerste helft van het boek was er wat mij betreft in deze thriller weinig tot geen spanning te voelen. Ook was het tempo me iets te traag en waren de beschrijvingen me soms te uitgebreid. Daarna valt er meer samen waardoor je als lezer meer mee gaat denken met wat er gebeurt en zo meer betrokken raakt met wat er in het boek gebeurd.
Het laatste kwart was een aangename verassing. Hier werd het echt spannend, zat er vaart in het verhaal en kwam Solveig meer uit de verf. Ook is er een goed afgerond einde waarin alle puzzelstukjes op hun plek gevallen zijn. En waarbij er ook een hint gegeven wordt voor iets wat in een volgend boek een rol kan gaan spelen.