Boekpresentatie: Wolkenjager – Marcel Vaarmeijer

Vrijdagmiddag 21 september werd ik thuis opgehaald en vertrokken we naar Amsterdam met onderweg heftige regenbuien. Door dit slechte weer bleken er een flink aantal mensen afgezegd te hebben wat natuurlijk erg jammer was. Toch maakte Marcel Vaarmeijer hier geen punt van en zag hier ook een pluspunt in. Zo had hij veel tijd om met iedereen uitgebreid te praten. Toen ik mijn boek na afloop liet signeren hebben we dan ook een tijdje gezellig over zijn boeken kunnen spreken. Wat mij betreft eigenlijk nog te kort want de achtergronden over zijn boekverhalen boeiden me zeer.

Maar nu begin ik eigenlijk bij het einde van de middag, dus terug naar het begin. Nadat we eerst ergens lekker koffie hadden gedronken gingen we naar De Nieuwe Boekhandel waar de boekpresentatie gehouden zou worden. Een sfeervolle zaak waar ik met plezier rondgekeken heb en een flink aantal boeken zag ik die nog heel graag wil lezen. Dat is het met boekenwurmen, die komen tijd tekort voor alle mooie boeken die er zijn en vast nog gaan komen. Na wat gezellige ontmoetingen en gesprekken en een hapje drankje begon de presentatie.

Monique Burger (van de Nieuwe Boekhandel) heette iedereen van harte welkom en zei o.a. dat ze Wolkenjager een geweldig boek vindt. Zij ziet Wolkenjager wel op de shortlist van de Libris literatuur lijst staan.

Grappig was dat ze liet zien hoe haar boek er na het lezen uitziet. Ze onderstreept in een boek, knakt de kaft en zit niet met ezelsoren. Het boek wordt zo echt van haar vertelde ze. Zelf moet ik er niet aan denken, ik hou mijn boeken zo mooi mogelijk maar toch kan ik me hier wel iets bij voorstellen.

Daarna was het woord aan Hedda, de uitgever van Marcel. Zij bedankte Monique dat ze weer in de boekhandel mochten zijn voor deze boekpresentatie.
Ze werkt al vier boeken samen met Marcel en vertelde dat New York haar aan de boeken van Marcel doet denken. Ze was pas in New York en vond het inspirerend hoe iedereen daar doet wat hij wil en eigenzinnig is.
Dat soort eigenzinnigheid ziet ze ook in de boeken van Marcel. In Wolkenjager is hoofdpersoon Eden onverschrokken en doet waar ze zien in heeft. Hedda vindt het unieke en eigenzinnige van Eden goed gevangen in het boek. Het is wat on-Nederlands waar mensen vaak even aan moeten wennen. Ze zei tegen Marcel dat het een mooi goed boek is waar hij trots op kan zijn.

Marcel Vaarmeijer vertelde dat hij heel dankbaar is dat Luitingh-Sijthoff het niet alleen aangedurfd heeft om zijn boek te publiceren maar zelfs besloot om meerdere boeken uit te brengen. Het eerste exemplaar van zijn boek heeft hij dan ook aan Hedda gegeven omdat zij hem altijd aangemoedigd heeft en ze samen op een goede manier pittige gesprekken konden hebben over de eindredactie. Daar wilde hij haar op deze manier voor bedanken.
Ook las hij een stukje voor uit het boek en vertelde hij het een en ander over Wolkenjager en de achtergronden.
Bij alle boeken is het interessant om iets meer over het ontstaan van het verhaal te horen, maar bij sommige boeken is het een ongelofelijk mooie aanvulling en een waardevolle toevoeging voor tijdens het lezen. Dit vind ik echt het geval bij Wolkenjager.

Ik zal een aantal feiten / weetjes hier kort neerzetten.

• De boeken zijn gebaseerd op het leven van zijn moeder en zijn als zodanig een serie. De delen zijn volledig op zich en linken niet naar elkaar. Het verbindende element is zijn moeder en haar 4 liefdes. Het zijn de vier fictieve levens die zijn moeder had kunnen hebben, telkens door een kind verteld en steeds op een andere plek in de wereld.
• Het begon met “Voor wie ik heb liefgehad“ waarin zijn moeder in haar rustige periodes (ze verblijft op een gesloten verpleegafdeling) mijmert over haar vier liefdes.
• Marcel wil een aantal wereld thema’s die we niet op kunnen lossen in zijn boeken iets anders maken door de wereld in zijn boeken net iets te verdraaien. Hij verandert dingen die hem persoonlijk raken, die hij onuitstaanbaar vindt. Gebeurtenissen die iedereen zag aankomen en die voorkomen hadden kunnen worden. Hij geeft hier zijn eigen draai aan.
• Moeilijke zware onderwerpen, ernstig en droevig maar luchtig gebracht. Hij geeft aan dat hij niet serieus kan schrijven omdat hij als kind heeft geleefd in een droef, stil huis en dat het leven met zijn moeder zwaar en donker was. Maar ook totaal onvoorspelbaar. Hij kan niet zonder lach in zijn boeken, dat is de afleiding die hij nodig heeft om te kunnen schrijven.
• Voor wie ik heb liefgehad is vertaald in het Duits en heet daar “Louise und die Liebe“
• In zijn jeugd is de oorlog altijd voelbaar geweest, net als bij Eden in Wolkenjager
• Over Eden zegt hij o.a. dat ze wordt opgeleid maar geen idee heeft als wat, en dat ze rascisme ervaart als een feit maar er gewoon op haar eigen manier tegen in gaat. Ook zegt hij over Eden dat er totaal geen kwaad in haar zit maar tegelijkertijd heel veel doet om het kwaad om haar heen te bestrijden. En daar krijgen bekende en onbekende mensen in haar omgeving flink last van.
• Hij hoopt dat de lezers zullen genieten van zijn boek
• Eden ontmoet in haar leven al haar presidenten, Nixon eerst en Trump als laatste. Tijdens het schrijven was de verkiezingsstrijd heftig gaande dus moest hij voor beide kandidaten iets verzinnen om ze op eenvoudige en charmante manier voor schut te zetten in het boek. Gelukkig voor hem werd het Trump.

Marcel Vaarmeijer (1963) is schrijver en freelance journalist. Hij publiceerde bij Luitingh – Sijthoff een romanserie gebaseerd op het leven van zijn moeder. Voor wie ik heb liefgehad verscheen in 2016, Heelmeester verscheen in 2017 en stond op de Longlist van de Libris Literatuurprijs 2018.

Tekst achterflap
Texas 1969 Eden B. Foster wordt door haar ouders voorbereid op een invasie van de Russen. Oorlog is bij hen altijd op de achtergrond aanwezig. Het slimme, onverschrokken meisje leert al op jonge leeftijd vliegen van haar steenrijke oom Fritz.
Op haar 18e meldt Eden zich aan bij de Marine en wordt piloot. Ze neemt deel aan oorlogen en conflicten, en redt duizenden mensenlevens. Tijdens een gevangenschap in Afghanistan krijgt ze een dochter die haar wordt afgenomen, en naar wie ze tien jaar zal zoeken. Als ze de marine wil verlaten en Donald Trump president is geworden, raakt Eden betrokken bij een ingenieus masterplan van haar vader, met grote gevolgen.