Gelezen: De Rode Koningin – Juan Gomez- Jurado

In de start maak je kennis met twee totaal verschillende personages, die door een loop van omstandigheden met elkaar samen moeten werken.

Jon Gutiérrez is een vriendelijke en gedreven rechercheur bij de politie in Madrid. Waanneer hij op een dag de wet overtreedt om iemand te helpen, en hij betrapt wordt, zit hij in grote problemen. Er wordt hem een uitweg geboden door iemand van een special elite team dat in het diepste geheim misdaden oplost. Een van hun beste teamleden heeft zich teruggetrokken en wil niets meer met misdaden oplossen te maken hebben. Ze wil zelf niemand zien of spreken en verlaat haar huis alleen als dat noodzakelijk is.
Er is een misdaad gepleegd waarbij machtige mensen betrokken zijn en waarbij de dader een moord heeft kunnen plegen in een zwaar beveiligde villa wijk. De jongen is op gruwelijke wijze om het leven gebracht. Nu dreigt er weer een slachtoffer te vallen en alleen deze vrouw heeft de vaardigheden om dit te voorkomen en de moord op te lossen.
Jon kan strafvermindering krijgen als hij haar over weet te halen haar isolement te verlaten en mee te werken aan deze zaak.

Antonia is geen politievrouw, heeft nooit naar haar wapen gegrepen of een badge gedragen toch heeft ze tientallen mensen het leven gered. Zij was de spil van haar team bij de elite eenheid door haar bijzondere vaardigheden. Wat haar zo speciaal maakt en hoe ze bij het team gekomen is wordt in de loop van het boek verteld.
Drie jaar geleden belandde haar man door haar werk in een coma en sindsdien sluit ze zich af voor de rest van de wereld. Ze is er mentaal slecht aan toe en laat bijna niemand meer toe in haar leven.
Door meerdere redenen die elkaar versterken en geloofwaardig overkomen besluit ze naar Jon te luisteren en te helpen bij het onderzoek. Omdat zij nogal een gebruiksaanwijzing heeft en Jon die lijkt te snappen wordt Jon ook bij het onderzoek betrokken.

Zo start een gecompliceerd verhaal dat vanuit vele perspectieven verteld wordt maar prima te volgen is. Er wordt onder andere verteld vanuit het perspectief van de dader en zijn nieuwe slachtoffer. Dit zorgt voor extra spanning en maakt je behoorlijk nieuwsgierig naar de motieven van de dader en hoe het met het slachtoffer zal vergaan.

De schrijfstijl is vertellend en lijkt in het begin meer over de personages te gaan dan vanuit hun perspectief. Al snel bleek echter dat de auteur met zijn manier van vertellen er prima in slaagt om de personages in kleine stappen uit te diepen en hun karakters en achtergronden heel natuurlijk weet te verwerken in het boek. Naast een zenuwslopend moordonderzoek, tegenwerking van zowel de politie en familie van de slachtoffers tekenen zich langzaam ook de persoonlijke verhalen van Jon en Antonia af. Op een oprechte en warme manier komen hun verschillende karakters tot hun recht in het boek. Als lezer begrijp je waarom ze ondanks alle verschillen en persoonlijke bagage elkaar toch gaan vertrouwen en er een aarzelende vriendschap ontstaat.
Ik zie er dan ook naar uit om in een volgend boek meer over hen te lezen, zeker ook omdat er op het einde blijkt dat hun verleden hen achtervolgd.

De manier van schrijven heeft iets heel eigens waar ik niet echt mijn vinger op kan leggen of kan beschrijven waar dat in zit, wel moge duidelijk zijn dat deze stijl mij prima bevalt.

Er gebeurt veel in het boek. Niet alleen in het moordonderzoek, maar ook in de levens van de betrokken personages. In de loop van het verhaal komen er geheimen naar boven, worden er onthullingen gedaan en komen Jon en Antonia voor veel problemen te staan.
Privé en het onderzoek lopen subtiel in elkaar over en als lezer wordt je meegenomen in een reeks van opmerkelijke en gevaarlijke situaties die uiteindelijk leiden tot de ontknoping waarbij bijna alle puzzelstukjes op hun plaats vallen.