Gelezen: RIP – Yrsa Sigurdardóttir

In dit derde deel verwachtte ik dan ook dat de verhalen over Huldar en Freya weer door zouden gaan. Jammer genoeg is het boek zo geschreven dat het heel goed los leesbaar is en je van allerlei zaken die eerder gebeurd zijn uitgebreid op de hoogte word gebracht. Dit is natuurlijk heel prettig wanneer dit het eerste boek is dat iemand uit de serie leest. Maar wanneer je de eerste twee delen gelezen heb is het te veel herhaling en duurt het behoorlijk lang voordat het verhaal wat op gang komt en de moeite is.
Dit komt niet alleen door de herhalingen maar mede doordat er weinig gebeurt in het begin van het boek wat je nog niet gelezen hebt op de achterflap (zie onderaan de flaptekst)

Gelukkig is het boek na de trage start en de irritatie over de vele herhalingen toch weer de moeite van het lezen waard. Er is een gruwelijke misdaad gepleegd op een jong meisje dat op film is vastgelegd en verstuurd wordt naar haar vrienden. Later volgt er nog een gelijksoortige moord en zijn er aanwijzingen dat er nog een moord gepleegd moet zijn. Maar de politie heeft geen idee op wie of waar het lichaam kan zijn.
Met man en macht tracht de politie de zaak op te lossen, waarbij interne strubbelingen dit nu niet bepaald gemakkelijker maken. Huldar moet vechten om niet buitengesloten te worden bij het onderzoek door zijn baas en zijn collega’s. Deze strubbelingen zijn interessant om te lezen en geven de personages en ook het onderzoek wat extra diepgang.

Freya wordt in haar rol als psychologe betrokken bij het onderzoek om met de jonge vrienden van de slachtoffers te praten en steun te bieden. De aantrekkingskracht tussen Freya en Huldar is goed merkbaar net als de afkeer die Freya ook voelt voor Huldar. Hoe zij met elkaar omgaan en door hun karakters en hebbelijkheden elkaar toch steeds niet weten te vinden is heel overtuigend beschreven. Net als de stukjes die je ziet uit hun privé leven. Ik zie er al naar uit om in het volgende boek meer over hen te lezen.

Het onderzoek naar de moorden is complex en laat goed en degelijk politiewerk zien. Als lezer ga je hierdoor helemaal mee in het verhaal en ben je benieuwd waar dat uitgebreide onderzoek naar zal leiden.
Al snel blijkt dat pesten een rol gespeeld kan hebben bij de moorden. Dit roept veel op bij een aantal van de personages die zelf met pesten te maken hebben gehad. In het boek wordt vanuit verschillende mensen geschetst wat pesten voor invloed heeft. Jongeren die gepest zijn, wanhopige of woeste ouders van gepeste jongeren, de pesters die geen idee hebben wat ze aanrichten. Het onderwerp wordt intens en heel pakkend verweven in het verhaal.

Het verhaal wordt vanuit meerdere perspectieven verteld en er wordt een wirwar van informatie gegeven die al dan niet kunnen leiden tot de ontknoping. Als lezer heb je in het begin geen flauw idee hoe alles wat je leest met elkaar verband houdt. Iets dat je behoorlijk nieuwsgierig maakt en verder wil laten lezen.
Dat komen er nieuwe ontwikkelingen en onthullingen en lijkt de politie een begin te maken met het vinden van de moordenaar. Tergend langzaam beginnen de puzzelstukjes op hun plek te vallen en wordt de bizarre waarheid onthuld. Het is een ontknoping die helemaal klopt met wat er in het verhaal gebeurde en voor mijn gevoel helemaal klopte. Het idee van het plot had ik al eens in een film gezien maar aangezien ik het niet aan zag komen en er prima naar toegewerkt is vind ik dat geen punt.
Het is een goed afgerond verhaal met een einde dat tot nadenken stemt.