Recensie: De Buurheks en het lied van de natuur – Wendy Noordzij

Elsa en Arne hebben een nieuwe buurvrouw maar van hun moeder mogen ze niet met haar omgaan omdat ze een heks is. Dat maakt hen juist nieuwsgierig en ze gluren door de heg om meer te weten te komen. Ze schrikken zich een hoedje als ze de buurvrouw in een zwarte ketel zien roeren die boven een vuurtje hangt. Is ze dan echt een (boze) heks?
Het duurt niet lang voor ze kennis maken met Vevina en ontdekken dat ze weliswaar een heks is maar juist een hele aardige. Ze weet heel veel over de natuur en wanneer ze dit deelt met Arne en Elsa gaat er een hele wereld voor hen open. Met wat moeite weet Vevina ook de moeder van de kinderen te overtuigen van haar goede bedoelingen.

Op een dag ontmoeten Elsa en Arne in het bos een oude man die in een holle boom woont. Hij heet Ogham en spreek in rijmvorm en is wel een beetje vreemd. Hij maakt zich zorgen om het bos omdat het lied van de natuur verdwenen is en dat zorgt voor veel problemen voor de dieren in het bos. Ze nemen Ogham mee naar Vevina om advies te vragen, zij weet immers heel veel van de natuur.
Dit blijkt het begin te zijn van een spannend avontuur waarbij ze het op moeten nemen tegen dierendieven. Hierbij krijgen ze hulp van een grommende kanarie, een pianospelende poes en een bruine kikker.

Het boek begint met een Magische Missie lijst waarop Elsa en Arne bijhouden wat ze te weten komen over hun buurheks. In de loop van het boek staan er steeds kortere of langere lijstjes over wat ze aan informatie verzameld hebben. Het is leuk hoe ze in het begin van het boek steeds balanceren tussen angst/argwaan en nieuwsgierigheid. Maar al snel komen ze erachter dat Vevina een hart van goud heeft en dat echte heksen heel anders zijn dan hoe ze in de sprookjesboeken beschreven worden. De kinderen leren van alles over kruiden, planten, de kracht van stenen en hier en daar wat natuurmagie.
Ook zien ze dat er mensen zijn die, zonder dat ze Vevina kennen, onaardig tegen haar doen omdat ze een heks is.

Op een leuke manier leren kinderen zo op een andere manier naar de natuur en de mensen om hen heen kijken. Er zijn in het boek veel aanknopingspunten om hier met kinderen over in gesprek te gaan. Door het gebruik van humor in het boek en een aantal zeer opmerkelijke en leuke dieren is het niet alleen maar informatie die gegeven wordt. Zeker niet wanneer ze in de tweede helft van het boek ook nog eens een spannend avontuur beleven.
Wat ik wel een beetje jammer vind is dat alles in het boek in het teken staat van leren over de natuur en de natuurheks. Er hadden voor mij wat meer “gewone“ scenes in voor mogen komen waarbij je Elsa en Arne wat meer leerde kennen.

Er komen in het boek een aantal leuke en aparte personages voor (dieren inbegrepen). De kanarie heeft een belangrijke rol in het boek en heeft een eigen verhaal. Bovendien is het erg leuk om over hem te lezen, net als de pianospelende poes. En er is een nuttige buurvrouw met een irritant hondje die altijd commentaar heeft op de kinderen en Vevina. Ook de rijmende Ogham is een fijn personage om over te lezen. Zijn bedoelingen zijn goed maar hoe hij het een en ander wil bereiken is erg onhandig, en daardoor vaak grappig.
Vevina is spontaan, vriendelijk en heeft ontzettend veel kennis over de natuur, haar naam betekent dan ook niet voor niets “wijze lieve vrouw“.

De illustraties geven mooi aan wat er in het verhaal gebeurt en laten tegelijk nog het een en ander aan de verbeelding van de kinderen over. Ik vind het wel jammer dat de gezichten in de illustraties wat veel op elkaar lijken.