Recensie 3,5 sterren 3 oktober 2019
102Views 1Opmerking
Recensie: VOX – Christina DalcherRecensie, 3,5 sterren
Christina Dalcher werkte als taalkundige op de City University London voor ze zich op schrijven richtte. Ze combineerde haar liefde voor taalkunde en fictie in haar debuut-thriller VOX
Een zeer geslaagd debuut wat mij betreft en een auteur waar ik zeker meer van wil lezen.
In haar boek heeft ze de wijze waarop mensen in de Verenigde Staten leven totaal veranderd. Mannen hebben de macht en vrouwen zijn gereduceerd tot tweederangs burgers. Ze mogen niet stemmen, hebben geen zeggenschap over hun bankrekening, mogen niet reizen en dat is nog maar het topje van de ijsberg.
Het is verboden voor vrouwen om te werken, hun taak bestaat uit het huishouden, het zorgen voor kinderen en het plezieren van hun man. De nieuwe standaard voor vrouwen is dat ze gehoorzaam, bescheiden en puur zijn.
Op allerlei mogelijke manieren worden ze klein gehouden en monddood gemaakt. Ze kunnen bijna letterlijk geen woord uitbrengen omdat ze maar 100 worden per dag mogen gebruiken. Alle vrouwen (inclusief de kinderen) hebben een teller om hun pols die bij zodra er maar 1 woord teveel gezegd wordt een krachtige en pijnlijke stroomstoot door hun lichaam stoot.
De nieuwe generatie jongens en meisjes groeit op met deze ideeën en idealen en het boek laat pijnlijk duidelijk zien hoe deze kinderen gemanipuleerd en beïnvloed worden. De oudere generatie wordt onder leiding van de nieuwe president en een predikant met veel macht zorgvuldig onder de duim gehouden. Hierbij worden geen middelen geschuwd om het doel van totale onderdrukking van de vrouwen te bereiken en te behouden.
De hoofdpersoon in het boek, Jean, werkte als cognitief linguïst en was met een baanbrekend onderzoek bezig toen ze een jaar geleden van de ene op de andere dag moest stoppen met werken en een teller om kreeg.
Tot de regering haar nodig heeft vanwege haar onderzoek en haar aanbied haar teller af te doen in ruil voor haar hulp. Wat moet ze doen? En wat is de prijs die er staat op haar medewerking aan het onderzoek?
Jean is getrouwd met Patrick en heeft vier kinderen, waarvan een meisje dat ook een teller om haar pols heeft. Haar oudste zoon gaat erg mee met de nieuwe ideeën en gedraagt zich erg arrogant tegen zijn moeder en zusje. De andere twee broers gedragen zich nog gewoon. Sonia de dochter is nog erg jong en weet niet beter. Ze weet niets van de mogelijke schokken als ze meer dan 100 woorden gebruikt omdat Jean haar geleerd heeft niet meer te spreken dan ze mag. De frustratie en woede die dit oproept bij Jean is erg goed voelbaar in het boek.
Haar man Patrick is het niet eens met de nieuwe wetten maar spreekt zich thuis en in het openbaar hierover niet uit. Dit zet hun relatie behoorlijk onder druk en maakt dat Jean een haat – liefde verhouding met haar man heeft.
Dat de hele dynamiek in een gezin en in een relatie verandert wanneer de vrouwen niet mogen spreken en minder rechten hebben wordt heel goed en invoelbaar gemaakt in het boek. Net als de gevolgen en de impact dat zoiets heeft op de samenleving en hoe mensen met elkaar omgaan. Het is ook knap gedaan hoe de auteur laat zien hoe inventief vrouwen worden met de weinig woorden en mogelijkheden die hen gegeven worden.
Daarentegen kon ik gedurende het hele boek niet overtuigd worden dat dit in zo’n groot en verdeeld land als de Verenigde Staten werkelijk zou kunnen gebeuren. Het is zo groots om zoveel staten van de rest van de wereld af te sluiten en op één lijn te krijgen. Ook het idee dat er zoveel mannen met dit idee mee zouden gaan en dat de vrouwen dit in al de Staten van Amerika zouden laten gebeuren kon erbij mij niet niet. Ondanks dat er door terugblikken naar het verleden getoond wordt in het boek dat de veranderingen geleidelijk gingen en niet zonder protesten.
Uiteindelijk heb ik besloten om dit maar als gegeven aan te nemen en mee te gaan in het verhaal zoals Jean het beschrijft. Daardoor kon ik me mee laten voeren door het boek en alles wat Jean vertelde over hoe dit gekomen is en vooral hoe de wereld er nu voor haar uit ziet.
Ze verteld vlot en eerlijk op een directe manier en geeft eerlijk toe dat zij de signalen niet wilde zien en met oogkleppen op liep. Ze verteld veel over haar vriendin die wel protesteerde en de gevaren wel onderkende. Deze vriendin zit nu in een gevangenis voor onruststokers en mensen die openlijk niet heteroseksueel zijn. Ook hierin zijn de nieuwe wetten hard en zonder mededogen, alleen liefde tussen een getrouwe man en vrouw is legaal. Hoewel de vriendin niet aanwezig is is haar stem van rede en protest duidelijk te horen in het boek.
Het eerste deel zet vooral de nieuwe situatie neer en introduceert Jean en haar familie en geeft een angstaanjagend kijkje in de nieuwe Verenigde Staten.
Wanneer Jean betrokken raakt bij het onderzoek van de regering komt er spanning en vaart in het verhaal.
Er blijken geheime agenda’s te zijn bij het onderzoek die voor nog meer machtsmisbruik kunnen gaan zorgen. En ze ontdekt dat er toch mensen te zijn die zich verzetten tegen de regering en anderen die zo beïnvloedt zijn dat ze iedereen (inclusief geliefden / familie) verraden die zich niet aan de regels houden. En het is voor Jean (en de lezer) vaak een verassing hoe dat zit bij de personages die in het boek voorkomen.
Jean heeft geen idee meer wie ze wel en niet kan vertrouwen, zelfs niet in haar eigen familie. En ze komt ze voor duivelse dilemma’s te staan.
Het onderzoek, de mogelijkheid van verzet, het gevaar voor haar gezin, en de mogelijkheid van enorm machtsmisbruik zorgen voor veel spanning die je op het puntje van je stoel laat zitten en waardoor je niet kunt stoppen met lezen. Zeker de combinatie van de emotionele spanning en de spanning wat betreft het onderzoek werkt erg goed..
Voor de afronding had er iets meer tijd mogen zijn. Dat gaat wat abrupt maar wat er uiteindelijk gebeurd is heel goed neergezet.
Titel : | VOX |
---|---|
Auteur : | Christina Dalcher |
Uitgever : | Boekerij |
Verschenen : | Oktober 2019 |
ISBN : | 9789022588734 |
Connie is de trotse eigenaar van Connie's Blog. Samen met notarishonden Bobbie en Emma plaats ik hier al mijn creatieve nieuws en boekrecensies voor iedereen die hierin geïnteresseerd is.
Bekijk alle berichten
1 Opmerking
door Elly
Ergens doet dit verhaal me denken aan de dystopische wereld uit het boek Het verhaal van de dienstmaagd. Na het lezen van jouw verslag ben ik wel nieuwsgierig geworden naar dit boek.