Recensie: Een fatsoenlijke familie – Rosa Ventrella

In het boek maak je kennis met Maria en ziet haar opgroeien van kind tot jong volwassen vrouw. De volwassen Maria vertelt hierover terwijl ze terugkijkt op haar jonge leven in een arm en groot gezin.
Maria vertelt over het dorpje en de inwoners en zet heel langzaam de sfeer van het dorpje neer. Dit doet ze heel uitgebreid en de start leest dan ook niet heel erg makkelijk. Als lezer komt er erg veel informatie op je af. Ze vertelt uitgebreid over het gezin waar ze vandaan komt en haar vader die visser is. Naar buiten toe is hij een vriendelijke man en zo nu en dan is hij dat thuis ook maar meestal is hij een bullebak die zijn gezin terroriseert. Ook haar moeder, oma, broers en buren worden voorgesteld en tot in de details beschreven.
Het is teveel ineens om nog prettig te kunnen lezen maar het levert wel veel op wanneer je verder in het boek komt. Want hoewel Maria de hoofdrol heeft gaat het boek over het hele dorpje en wat de mensen overkomt en hoe de dorpsdynamiek werkt. Wanneer je verder in het boek komt is het fijn om de personages goed te kennen en kom je steeds meer in de sfeer van het dorpje en zijn bewoners.

In het boek vertelt Maria dat ze nooit echt ergens bij hoorde. Ze was altijd het buitenbeentje om meerdere redenen. Ze is eigenwijs en heeft haar eigen mening, ook wanneer dat tegen de ideeën van haar buurt in gaat. Daarnaast is ze klein en volgens vele klasgenoten lelijk waarmee ze op school gepest wordt. Dat ze heel goed kan leren en ver boven de rest van de klas uitsteekt maakt haar ook niet populair. Het boek laat je meeleven met hoe Maria hier allemaal mee om gaat en vecht om zich zelf te blijven. En ook hoe ze worstelt om er achter te komen wie ze is en hoe ze haar weg kan vinden wanneer ze zo anders is dan de rest van haar omgeving.
Het is dan ook heel begrijpelijk dat ze vriendschap sluit met Michele, een jongen bij haar in de klas. Zij begrijpen elkaar en voelen elkaar aan zoals alleen soulmates dat kunnen. Ze vinden bij elkaar houvast en zekerheid en later een opbloeiende liefde

Maar Michele komt uit een beruchte criminele familie en dus mag Maria van haar ouders niet met hem omgaan. Al is Michele nog maar een kind en al blijkt hij in de loop van de jaren een fatsoenlijk persoon te zijn toch plakt het stigma van zijn familie op hem.
Toch proberen ze door de jaren heen hun warme vriendschap te bewaren terwijl ze opgroeien en in het dorp van alles gebeurt. Dit blijkt heel moeilijk en gecompliceerd want veel van de gebeurtenissen hebben te maken met de families van Maria en Michele. Iedere keer lijken er weer omstandigheden buiten hen zelf om te zijn die hun beginnende liefde in de weg staat. Zodanig dat Maria en Michele aan zichzelf en elkaar gaan twijfelen.

Het is geen luchtig verhaal, maar Maria weet het zo te vertellen dat je als lezer het gevoel krijgt dat dit nu eenmaal is hoe het leven in een arme buurt eraan toe ging. Met veel grauwe, harde momenten en veel kleine mooie momenten om alles toch de moeite waard te maken. Dit is ontzettend goed gedaan en wordt hoe verder je in het boek komt steeds meer invoelbaar. Zowel het verhaal van Maria als dat van Michel wist me uiteindelijk te raken. Hun gezamenlijke verhaal is mooi en geloofwaardig uitgewerkt en laat zowel de mooie kracht van vriendschap zien als de lelijke kracht van vooroordelen.
Hoe het afloopt tussen deze twee is in het boek niet voorspelbaar wat het extra de moeite maakt om door te lezen.

Helaas is het einde deels open, iets dat wat mij betreft niet past bij de rest van het boek dat juist heel uitgebreid is in de beschrijvingen.