Recensie: Voor mij – Jojo Moyes

In Voor mij ontmoet ze een hele schare aan nieuwe personages wanneer ze naar New York vertrekt om voor de schatrijke familie Gopnik te gaan werken. Het is spannend voor haar om alleen af te reizen naar New York maar door alles wat ze al meegemaakt heeft en de herinneringen aan Will durft ze de stap te wagen. Ze heeft er het volste vertrouwen in dat haar prille relatie met Sam niet in gevaar komt door de grote afstand tussen hen. Maar dat blijkt behoorlijk tegen te vallen, misverstanden en jaloezie zorgen al snel voor spanning in de relatie tussen Louise en Sam.
Bovendien is de baan die Louise heeft veeleisend en moet ze erg wennen aan het leven in de hoogste sociale kringen van New York. Wanneer Sam een erg leuke nieuwe collega krijgt en Louise op een society – event de knappe en zeer charmante Joshua Ryan ontmoet komt hun relatie steeds meer onder druk te staan.

De start van het boek is aangenaam lezen en beslist de moeite maar (nog) niet verpletterend. Er wordt het een en herhaald uit de eerste twee boeken, waarschijnlijk voor lezers die het boek los willen lezen. Maar wat mij betreft absoluut overbodig als enthousiaste lezer van de eerste twee boeken. Als lezer maak je kennis met vele nieuwe karakters in kleine en grote rollen. Mensen die beeldend en boeiend beschreven worden maar je als lezer nog niet echt iets doen. En in het begin is het zoeken waar dit boek heen zal gaan. In het eerste intense boek las ik over Will en Louise en in het tweede deel over hoe Louise verder moest leven na de dood van Will. Louise heeft in deze eerste twee boeken veel meegemaakt, heeft nieuwe inzichten ontwikkeld en heeft nu een relatie met Sam.

Als lezer vroeg ik me af hoe de auteur hier mee om zou gaan. Zou ze Louisa laten ontwikkelen en groeien? En als dat gebeurde zou Louisa dan nog steeds weten te boeien?

Voor mij is romantisch, ontroerend, grappig en vraagt gewoon om een vervolg

Later in het boek wordt er gelukkig bijna niets meer herhaald, maar is er juist herkenning wanneer personages uit de vorige delen weer een rol spelen. Via o.a. mail en brieven hoor je wat er gebeurt met de familie en vrienden van Louisa. En dat is leuk om over te lezen, zoals bijvoorbeeld over de zus van Louise die een relatie heeft maar er niets over wil zeggen. Er is ook een kleine maar ijzersterke rol in het verhaal voor de dochter van Will. (Leuk genoeg voor een eigen boek).
De nieuwe personages gaan als lezer voor je leven en laten je fronsen, nadenken, glimlachen of iets anders. Hoe dan ook ze doen je iets en hoe meer je leest hoe meer je van ze gaat genieten.

Op de achtergrond speelt Will nog een rol. Wanneer Louisa het moeilijk heeft hoort ze hem in gedachten zeggen “Durf te leven Clark!“.

De lange afstandsrelatie met Sam en alle obstakels die dat met zich meebrengt worden heel mooi en overtuigend beschreven. Het laat zien hoe ingewikkeld en mooi het leven kan zijn. En het toont dat er soms zoveel gebeurt dat twee mensen die van elkaar houden elkaar kwijt kunnen raken. Dit is oprecht en mooi beschreven.

Jojo Moyes laat Louisa met vallen en opstaan en met een lach en een traan uitvinden wie ze is en wie ze wil zijn. Een ontwikkeling die geheel past bij de eerste twee boeken en bij het karakter van Louise. Het kost haar moeite en het is niet altijd makkelijk maar Louisa gaat ervoor en het is mooi om dit als lezer mee te kunnen beleven.

En dat is ook absoluut de grote kracht van Voor mij. Je wordt het boek ingetrokken en gaat intens meeleven met Louisa en andere personages. Zoals onder meer de vriendelijke conciërge en de kleine kattige mevrouw de Witt en haar valse hondje. Dat de verhaallijn hierbij zo nu en dan wat voorspelbaar is maakt niets uit voor het intens ervaren van het boek.