Spannende zaken bij Paagman en Hebban.nl

Spannende zaken.
Op 29 mei 2015 organiseerde Hebban.nl en de Haagse boekhandel Paagman een evenement voor thrillerlezers:
De aanleiding was dat dit jaar De Avond van het Spannende Boek niet meer toegankelijk was voor de thrillerlezers.
Paagman en Hebban sloegen de handen ineen en organiseerden een spetterende en gezellige avond die zeker voor herhaling vatbaar is.

Speciaal voor dit evenement opende Paagman centrum op vrijdag 29 mei de deuren voor de liefhebbers van thrillers. Er was volop gelegenheid om een praatje te maken met de aanwezige auteurs. En natuurlijk met de mede thrillerfans die naar Den Haag waren gekomen.
Er was een uitgebreid programma met vier onderdelen, twee discussie panels, een boekpresentatie en een interview met eregast Sebastian Fitzek. Ook was er volop gelegenheid om boeken te laten signeren.

Fabian Paagman heette iedereen van harte welkom. Waarna hij wat vertelde over de totstandkoming van de avond en over het programma. Daarna was het tijd voor het eerste panel.

Gouden Strop panel: Het is niet alles goud wat er blinkt
Charles den Tex (drie keer winnaar Gouden Strop) interviewde drie gouden strop winnaars. Jo Claes, de winnaar van 2015 en twee eerdere winnaars Roel Janssen en Donald Nolet.
Charles den Tex stelde op vlotte manier vragen aan zijn gasten en wist het publiek regelmatig aan het lachen te krijgen met zijn opmerkingen. Het was een erg interessant en leuk panel om naar te luisteren.
Alles weergeven wordt teveel, dus ik geef een korte impressie van vragen en antwoorden.

Wat viel er tegen na het winnen van de Gouden Strop of was toch niet zoals je verwachtte?
Roel Janssen vond het een mooie ervaring om te winnen. Hoopt het in de toekomst nog eens mee te maken maar geeft aan dat de concurrentie hoog is. Na het winnen van deze prijs verkoopt je boek ook beter. Hij noemde geen dingen die tegen vielen.
Ook Donald Nolet is positief. Hij geeft aan dat het winnen veel betekent. Tot die tijd was hij één van de vele debutanten, daarna nam de verkoop en zijn bekendheid een sprint.
Jo Claes heeft de prijs nog maar net gewonnen dus vind het moeilijk om in te schatten wat de gevolgen zijn. Hij hoopt dat zijn boek nu niet alleen in Vlaanderen verkocht wordt maar ook meer in Nederland. Hij vind het jammer dat Nederland en België buren zijn maar elkaars auteurs nauwelijks kennen.

Was er na het winnen van de Gouden strop meer druk bij het schrijven van het volgende boek?
Jo Claes antwoordt heel ontspannen en met humor dat zijn boek voor 2016 al klaar is en hij zelfs al bezig is met een boek dat in 2017 uitkomt. Hij laat ook nog vallen dat het boek waar hij het meest aan geklooid heeft nu juist de Gouden Strop gewonnen heeft…
Roel Janssen vindt ieder boek waar hij aan begint een hele klus. Dat verandert voor hem niet door het winnen van deze prijs. Maar hij zegt ook dat de lat toch wat hoger wordt gelegd.
Bij Donald Nolet werkte het juist andersom in het begin. Hij liep over van zelfvertrouwen na het winnen van deze prijs. Toen hij met het manuscript van zijn tweede boek bij de uitgever kwam belandde hij al snel weer met beide benen op de grond.

Het schrijven in duo’s is op dit moment een trend. Spreekt dit jullie aan?
Roel Janssen en Donald Nolet staan wel open voor dit idee. Jo Claes is heel stellig en laat meermaals het woord nee vallen. Hij is hier zo overtuigend in en weet het zo grappig te verwoorden dat het erg leuk was om naar te luisteren.

Panel spannende zaken
In dit panel stond het thema van de juni maand van het Spannende Boek centraal: Politieverhalen in boeken.
Aanwezig waren: Carina van Leeuwen (forensisch specialist / schrijver), Joop van Riesen (ex-commissaris / schrijver) en Eva Burgers (ex-rechercheur / schrijver)
De auteurs werden geïnterviewd door Peter Kuijt (thriller redacteur bij Hebban)

Wat is het aantrekkelijke van het schrijven van politie verhalen ?
Joop Riesen werd door de pers uitgedaagd om te gaan schrijven. Eva Burgers geeft aan dat ze het heel interessant vind wat iemand tot zo’n daad brengt.

Jullie zijn door je werk (verslagen, rapporten e.d.) gewend om kort en feitelijk te schrijven. Hindert dat bij het schrijven van een boek?
Carina van Leeuwen vertelde dat ze haar eerste boek geschreven heeft als weddenschap. Het stond inderdaad vol feiten en was niet te haggelen. (toch zag de uitgever talent). Het zit deels in de weg bij het schrijven maar leert dit steeds beter.
Eva Burgers komt vaak op scholen om lezingen te geven over haar boeken. De leerlingen vinden het spannend om over recherchezaken te horen. Ze legt dan ook uit dat er ook de andere feitelijke en saaiere kant is die in de boeken minder naar voren komt

Welke misdaadseries kijken jullie?
Er wordt weinig naar misdaadseries gekeken. Carina van Leeuwen kan de serie Dexter wel waarderen. In het echt kan en mag het niet dat het recht in eigen hand genomen wordt, des te leuker om het op tv te zien.

Wat is het leukste aan het schrijfproces?
Joop Riesen vind de start een hel. Hij begint met het verzinnen van het bedenken van een hoofdpersoon en een onderwerp. Daarna moet het balletje gaan rollen, lastig maar het is hem toch al 7 keer gelukt.
Eva Burgers vindt het doen van onderzoek het leukste om te doen.

Is je kijk op de maatschappij veranderd door je werk?
Alle drie de auteurs gaven aan dat hun kijk inderdaad veranderd is. Eva Burgers vindt dat jammer, ze gelooft nu toch minder in de goedheid van de mens. Joop van Riesen is anders gaan kijken naar de ellende en armoe in de samenleving. Bij Carina van Leeuwen is haar kijk ook veranderd. Zij waardeert nu juist de mooie dingen van het leven veel meer.

Roel Janssen interviewt Sebastian Fitzek
Sebastian Fitzek heeft 11 boeken geschreven waarvan er 9 in Nederland zijn verschenen.

Je boeken zijn echte page turners met een ingenieus plot en een twist op het einde. Hoe doe je dat?
Als ik start denk ik dat ik weet hoe het boek wordt maar de karakters gaan dan hun eigen weg. Voor 90 procent weet ik het einde maar de andere 10 procent komt van de karakters. Die gaan compleet een andere kant op en doen wat ze willen. Soms moet ik dan wel 80 pagina’s weggooien.

In je boeken zijn moeders en vrouwen vaak de daders / slechte personen. Hoe zit dat?
Ik heb niets tegen moeders (zegt hij met een lach) maar ik verras graag dus doe ik het in mijn boeken anders. Bovendien is het een feit dat er ook veel vrouwen wegkijken of betrokken zijn bij kindermisbruik. Mensen willen dat niet geloven maar het is wel zo. Kindermisbruik is geen onderwerp dat vanzelf weggaat als er maar niemand over praat. Het is relevant en moet besproken worden.

Hoe kom je aan je onderwerpen?
Een onderwerp kan mij opeens pakken en raken en dan moet ik er iets mee. Ik ga ermee om en verwerk het door er over te schrijven.

Passagier 23 speelt zich af op een cruise schip en heeft twee onderwerpen namelijk kindermisbruik en de verdwijning van een passagier. Toch heb je nog een hele korte verhaallijn erbij die alleen in de start en op het einde speelt. Waarom heb je dat zo gedaan ?
Mijn uitgever vond het een risico maar ik wilde het toch in het boek. Ik wilde tonen dat er natuurlijk het plot van deze twee verhaallijnen is maar dat dat er nog veel meer speelt. Alles wat er in een klein dorp gebeurt in alle lagen van de samenleving, gebeurt ook op een cruise schip. Er zitten nog heel veel andere verhalen in.

Boekpresentatie Doodskopvlinder
Peter Kuijt interviewde kort Corine Hartman en Thomas Ross over hun thriller Doodskopvlinder
Voor het interview begon vertelde Melissa van uitgeverij Cargo dat zij samen met de auteurs aan het boek gewerkt heeft. Ze vond het fijn om hiervan getuige te mogen zijn en hoopt dat er nog meer gezamenlijke boeken komen. Zij overhandigt aan de auteurs de eerste exemplaren van het boek.

Waar gaat het boek over?
Het heeft te maken met de hedendaagse actualiteit. Met de dreiging die Rusland kan zijn voor Nederland en de rest van Europa. Over het voorkomen van een Derde Wereldoorlog. Gezien vanuit het perspectief van een jong personage.

Hoe werkt het om samen een boek te schrijven?
Tomas Ross deed wat meer aan de feiten en Corine Hartman aan de karakters, samen de actie. De auteurs bewerkten elkaars teksten zodat ze in het boek niet als afzonderlijke auteurs herkend zouden worden. In het begin deden ze dat heel voorzichtig maar al snel konden ze elkaar rücksichtlos de waarheid zeggen. Over de groten lijnen hadden ze samen overleg, verder ging het erg veel via de mail. Voor de research hebben ze delen samen gedaan en ieder een eigen deel.

Het is leuk om te zien dat ze beide erg enthousiast zijn over de samenwerking en het boek. Tomas Ross noemt het een boek dat op de huid van de actualiteit zit (zonder dat het lang of saai is) en spannend is. Het boek leest volgens hem razend snel en heeft leuke personages.

Na afloop kon er nog gezellig wat gekletst en gedronken worden en werden er boeken gesigneerd. Ik heb het boek De Mythe van Methusalem van Jo Claes gekocht. Hij heeft het voor me gesigneerd en we hebben nog over zijn boeken gesproken.