Gelezen 29 april 2015
136Views 3Reacties
Het boek gaat over 5 totaal verschillende vrouwen die al vijftien jaar een hechte vriendinnenclub vormen. Ieder jaar gaan ze samen een weekend weg en elke eerste dinsdag van de maand gaan ze eten bij hun favoriete Franse restaurant. Als ze elkaar nu pas zouden ontmoeten zouden ze waarschijnlijk niet bevriend raken. Maar omdat ze al zo lang lief en leed delen is hun vriendschap onverwoestbaar. Tenminste dat lijkt zo want als de man van Judith overlijdt is dat het begin van een periode die hun vriendschap zwaar op de proef stelt.
Als ze hun jaarlijkse uitje aan het plannen zijn vertelt Judith dat ze niet mee gaat. Ze gaat net als haar overleden man een pelgrimstocht lopen. Natuurlijk laten de andere dames haar niet alleen gaan. De één gaat mee om Judith te helpen, de ander vindt het een bezopen idee maar doet toch mee. Allemaal gaan ze mee op de langste vakantie die ze ooit samen doorgebracht hebben. Ook wordt er in het boek een lijn uitgezet over een geheim van de man van Judith. Erg jammer, want het schept verwachtingen die niet waargemaakt worden. De spanning die opgeroepen wordt is niet in verhouding tot wat er uiteindelijk onthuld wordt over deze man. Dit had veel beter in het verhaal verwerkt kunnen worden over de Dinsdagvrouwen, daar past het prima in.
Het verhaal gaat wat langzaam, er zijn omschrijvingen van hun reis en ontmoetingen. Ook leer je de Dinsdagvrouwen en hun achtergronden beter kennen. Het is geen boek dat niet neer te leggen is of er ontzettend uitspringt door verhaal of schrijfstijl.
Maar het leest wel heel ontspannen en prettig. Dit is echt een boek om mee op vakantie te nemen
Of om even lekker tussendoor te lezen. De personages worden niet diepgaand beschreven maar zijn leuk om over te lezen. Ieder heeft een eigen verhaal dat ze meenemen op deze tocht. Zo heeft Eva voor het eerst haar gezin voor langere tijd achtergelaten en tobt Kiki over haar baan. In de loop van het boek weten ze je steeds meer te boeien. Op één uitzondering na, Judith blijft erg vaag en spreekt totaal niet aan.
Samen op pad geeft natuurlijk de nodige irritatie en mooie momenten. Later in het boek komen er serieuze problemen en onthullingen. De knetterende ruzies zijn voor de hoofdpersonen niet prettig maar voor de lezer des te meer.
Het einde is wat makkelijk en stemt niet helemaal tevreden. Al met al een vermakelijk boek, maar niet meer dan dat.
Monika Peetz (1963) studeerde aan de universiteit van München en werkte als redacteur bij de Bayerischer Rundfunk. Sinds 1998 schrijft ze scenario’s voor grote tv-producties. Met haar debuutroman De dinsdagvrouwen brak ze internationaal door en de vertaalrechten werden verkocht aan eenentwintig landen. Monika Peetz woont met haar gezin in Amsterdam.
Andere boeken in de serie zijn
Boekbeschrijving Elly’s Choice
Een heerlijke roman over vriendschap, geheimen en het inzicht dat niets is wat het lijkt De dinsdagvrouwen is een humoristische en inspirerende roman over de reis van vijf vrouwen die met een gezamenlijk doel op pad gaan, maar al snel ieder hun eigen uitdagingen moeten aangaan. Al vijftien jaar kennen ze elkaar van de cursus Frans. Elke eerste dinsdag van de maand gaan ze eten bij hun favoriete Franse restaurant en een keer per jaar gaan ze samen een weekendje weg. Maar dit jaar is alles anders: Judith, die net weduwe is geworden, wil ter nagedachtenis van haar overleden man een pelgrimsreis naar Santiago de Compostella maken. Bezorgd om hun treurende vriendin, besluiten de Dinsdagvrouwen Judith op deze reis te begeleiden. Stap voor stap komen de vijf vrouwen een geheim op het spoor, dat hun levens op zijn kop zet en hun vriendschap enorm op de proef stelt.
|
Connie is de trotse eigenaar van Connie's Blog. Samen met notarishonden Bobbie en Emma plaats ik hier al mijn creatieve nieuws en boekrecensies voor iedereen die hierin geïnteresseerd is.
Bekijk alle berichten
3 Opmerkingen
door Celeste - A Cup of Medicine
Jammer dat het inderdaad niet meer werd dan dat. Kende het boek nog niet, maar hoef het dus ook niet op mijn lijstje te zetten. Wel fijn dat je eerlijk bent!
door Ellis
Toch jammer dat het niet meer dan dat werd!
door Ellie Schmitz
Het boek stond op mijn 'te wensen lijstje', maar jouw recensie doet mij besluiten het niet aan te schaffen. Het komt op mij over als een simpel verhaal. Mooi verwoord, Connie!