207Views 0Reacties
Het honingpad – Christina Caboni
Bijen maken al zolang Alice zich kan herinneren deel uit van haar leven, van haar overleden oma heeft ze geleerd hoe ze bijen kan roepen door voor ze te zingen. Op het dak van haar appartement in Parijs houdt ze bijen en daardoor houdt ze haar saaie werk vol. Ze werkt als dataspecialiste bij een groot bedrijf en is daarin echt succesvol, maar het is niet waar haar hart ligt. In de start van het boek ervaar je als lezer dat Alice een intelligente en teruggetrokken vrouw is die vervreemd is van haar familie.
Ze leeft niet het leven dat ze zich als kind voorstelde toen ze van haar oma alles leerde over bijen, voorspellingen en dicht bij de natuur leven.
In de loop van het boek kom je er achter dat Alice behoorlijk wat nare ervaringen in haar verleden heeft en hoe haar dat gevormd heeft tot de vrouw die ze nu is. Dit wordt op een mooie en natuurlijke manier gedaan waardoor je graag over Alice leest. Via herinneringen en terugblikken leer je meer over het verleden en de reden voor de problematische verhouding met haar moeder en zus.
Het leven van Alice komt compleet op z’n kop te staan wanneer er van alles in haar leven gebeurt. De bijenkorf op haar dak is op een dag plotseling leeg en dat doet haar ontzettend veel pijn. Ze ziet het als alweer een afwijzing. Nog van slag door het vertrek van haar bijen krijgt ze weer een klap te verwerken. Haar zus Emma, met wie ze na een ruzie al twee jaar contact mee heeft is overleden. In een brief aan Alice vraagt ze of die voor haar dochtertje wil zorgen, een dochter waarvan Alice niet eens wist dat die bestond.
Alice neemt de zorg voor haar nichtje op zich en probeert dit te combineren met haar werk en haar nieuwe relatie. Waarom ze dit doet ondanks dat ze niet van het onbekende houdt is goed invoelbaar door hoe Alice neergezet wordt door de auteur. De opvoeding maakt Alice onzeker en het is niet makkelijk om werk en een kind goed te combineren. Daarnaast wil haar moeder de voogdij op zich nemen van haar kleinkind omdat ze Alice niet geschikt vindt. Dit roept veel pijnlijke herinneringen bij Alice op over de relatie met haar moeder.
Uiteindelijk neemt Alice een drastisch besluit, ze gaat naar het zonnige Sardinië om de vader van haar nichtje te vinden en meer over haar zus te weten te komen. Haar zus was dol op het eiland en zo hoopt ze dichter bij haar zus te komen. Ook kan ze nu rustig de tijd nemen om te beslissen hoe de toekomst van haar nichtje er uit moet zien. Alice houdt zielsveel van haar maar twijfelt of zij de juiste persoon is om haar nichtje op te voeden.
Alice leert veel mensen kennen op het eiland en tot haar verbazing hebben deze mensen niet alleen een band met haar zus Emma, maar ook met haar geliefde oma. Alice ontdekt veel over het verleden van haar oma, en neemt de tijd om ook zichzelf beter te leren kennen. Wat wil ze echt en durft ze het verleden onder ogen te zien. Kan ze zich open stellen voor een nieuwe liefde en een nieuw pad in haar leven?
Het verhaal is op een prettige manier geschreven waarbij er ook volop aandacht is voor de mooie omgeving die sfeervol beschreven wordt. Er speelt van alles door elkaar in het verhaal, de familiegeschiedenis van Alice, haar relatie met Emma en haar moeder, hoe ze haar liefde voor bijen en spiritualiteit een plekje probeert te geven, de zorgen en twijfels die ze heeft over de moederrol die ze op zich genomen heeft, hoe moeilijk en eng het is om een nieuw pad in te slaan. En hoe ze meer komt te weten over de sympathieke bewoners op het eiland en met name één van de mannelijke bewoners. Die een geheel eigen verhaal heeft dat ook verteld wordt.
Het verhaal bouwt rustig op en al lezende word je steeds meer in het leven van Alice en de mensen om haar heen getrokken.
Boek gegevens
Tags: Recensie