Gelezen: Fred – Posy Simmonds

In de start van het verhaal maak je kennis met Nick en Sophie die aan de buren vertellen dat Fred heel oud en ziek was en overleden is aan kattengriep. Iedereen die je ziet in het boek wordt verdrietig van dit nieuws en ze halen herinneringen op aan Fred. Vooral dat hij heel veel sliep en dat hij dat deed op de meest vreemde plekken.
Je ziet dan allemaal tekeningen van een slapende Fred op onder andere de strijkplank, de wasmand, op schoot of in het zonnetje. Op deze plaatjes glimlachen Nick en Sophie en het is duidelijk dat het mooie warme herinneringen zijn.

Dan wordt het tijd om Fred in de achtertuin te begraven en zijn naam op een steen te zetten. Verdrietig, maar de tekst en tekeningen zorgen ervoor dat het niet te beladen is. Het gemis is er, maar ook samen zijn en samen afscheid nemen.

Tenminste dat denken ze, want nu neemt het verhaal een hele andere wending. Wanneer ze slapen worden ze wakker van kattengeluiden. In tekeningen die wat donker zijn (het is immers nacht) zie je de kinderen zachtjes naar buiten sluipen. Daar wacht hen een grote verassing ze zien Peentje, de kat van de buren, in een jas en een hoge hoed. Peentje is zeer verontwaardigd dat ze Poespoespoes naar hem roepen. En tot hun verbazing spreekt hij hen aan en vraagt of ze bevriend zijn met de overledene.

Het blijkt dat alle katten uit de buurt bij elkaar gekomen zijn om afscheid te nemen van “De beroemdste kat van de wereld“, hun Fred. Dat vinden ze moeilijk om te geloven want Fred voerde niets uit (dat was op de tekeningen heel duidelijk te zien).
Dan horen ze het grote geheim, en ook in de tekeningen is het te zien, Fred was een topzanger die in de nacht concerten gaf.

Om Fred te eren gaan alle katten samen zingen, en ook Nick en Sophie doen van harte mee. Op een dubbele pagina zie je vele katten zingen (eigenlijk jammeren) bij de steen van Fred in de tuin. Het ziet er lief uit al die katten en twee kinderen die Fred herdenken, niet alleen met zingen maar ook met herinneringen ophalen en bloemen (uit de tuin) bij de steen neer leggen.
Het heeft ook iets grappigs ook want door de tekst weet je dat het zingen een vreselijk kattengejammer is. Dat vinden de buren ook want van alle kanten worden er ramen opengedaan. Er wordt volop gemopperd en er zijn zelf mensen die water naar de katten gooien.

Na afscheid genomen te hebben van de katten gaan de kinderen naar bed en vallen diep in slaap. Je ziet hoe ze in bed klimmen en heerlijk rustig liggen te slapen. De volgende ochtend is er iets vreemds in huis, er staan allemaal voetsporen van katten en er zijn bloemen uit de tuin verdwenen. En op de steen staan niet alleen meer Fred, maar er staat Fameuze Fred.
Nick en Sophie hebben niet gedroomd, ze kennen nu het geheim van Fred en hebben samen met zijn vrienden op een mooie manier afscheid van hem genomen.

Het is een prachtig boek zowel in woord als beeld om voor te lezen, of om als kind zelf te lezen via de tekst of de tekeningen die het verhaal precies weergeven. Ook een perfect boek om op een toegankelijke manier met kinderen te praten over afscheid nemen.