Recensie: Ook dat nog – Anya Niewierra & Merel Godelieve

Roos is een vijftiger die onlangs gescheiden is. Ze woont in een klein flatje en heeft als herintreder op de arbeidsmarkt slechts een saaie frustrerende baan kunnen vinden. Ze schrijft haar boosheid en gevoelens van zich af in een dagboek. Wat haar betreft is haar leven een opeenhoping van rampen, met als top ramp het feit dat haar dochter Maddy bij haar intrekt. Maddy heeft een totaal ander karakter als haar moeder en is daarnaast boos en verdrietig en reageert dat op haar moeder af. De spanningen lopen dan ook snel hoog op tussen moeder en dochter. Wanneer Roos ook nog eens bij het zorgcomplex van haar moeder op het matje geroepen wordt omdat haar moeder de boel op stelten zet wordt het haar allemaal wel erg veel.

Maddy is net gedumpt, voelt zich door iedereen in de steek gelaten en zit niet lekker in haar vel. Het bij haar moeder moeten wonen is voor haar een noodzakelijk kwaad en beslist niet iets waar ze blij van wordt. Ze is boos, heeft geen idee wat ze wil en heeft liefdesverdriet, en om hier iets mee te doen gaat ze, op advies van haar moeder, ook een dagboek bij houden.
Ze schrijft haar gevoelens zonder gêne van zich af en als lezer krijg je goed mee hoe ze met zich zelf in de knoop zit en regelmatig geen flauw idee heeft hoe onmogelijk ze zich gedraagt. Hoe ze zich hier in ontwikkelt is mooi en om te lezen en ontwikkelt zich heel natuurlijk.
Maddy heeft een goede band met haar oma en tante die in karakters erg op haar lijken. Hierdoor is Roos vaak het buitenbeentje. Waar zij het leven luchtig tegemoet treden is Roos wat voorzichtiger en maakt zich sneller zorgen.
In het verhaal kun je als lezer voor beide levenswijzen begrip op brengen, net als voor de verschillende karakters. Zelfs wanneer Roos en haar dochter in hun dagboekfragmenten dezelfde situatie heel anders beschrijven.

Oma Loes is de moeder van Roos. Je hoort over haar in de stukjes die Roos en Maddy in hun dagboek schrijven. Maar ze schrijft zelf ook, ze is namelijk een boek aan het schrijven over het generaliseren van ouderen. Sinds ze na een gebroken heup in een zorgcomplex woont, tussen de “wandelende graftakken“ vind ze dat ze haar stem over hoe met ouderen omgegaan moet worden moet laten horen. Dit past perfect bij haar karakter, ze was in haar jonge jaren een dolle Mina en komt op voor haar rechten. Het is een boek dat ik zou willen lezen door hoe Maddy en Roos er over schrijven.
Ze is een personage dat je regelmatig laat glimlachen en haar warme band met Maddy is goed uitgewerkt. Net als de band met haar dochter Roos die niet minder liefdevol is maar wel veel gecompliceerder.

Dit is de basis waar het boek mee start, door de korte dagboekfragmenten van Roos en Maddy heeft het even tijd nodig voordat je echt helemaal het verhaal ingetrokken bent en iedereen goed leert kennen. Maar de oprechte en verschillende manieren waarop Roos en Maddy schrijven weten wel van af het begin je interesse in deze personages op te roepen.
In meerdere delen wordt een verhaal verteld van drie vrouwen uit een familie van verschillende generaties. Ieder met hun eigen problemen, zorgen en fase van hun leven krijgen ze te maken met een wereld die veranderd. Door privé omstandigheden en door wat er in de wereld gebeurt zoals het uitbreken van corona.
Hoe ze hier mee omgaan en hoe dit hun onderlinge relatie beïnvloedt wordt met gevoel en een flinke dot humor beschreven. Het corona verhaal is wat mij betreft iets te nadrukkelijk aanwezig, dat had subtieler gemogen.

In de loop van het boek zie en ervaar je hoe de drie vrouwen omgaan met wat er op hun pad komt en hoe ze tot keuzes komen die hun levens veranderen. Met vallen en opstaan en met een lach en een traan gooien met name Roos en Maddy hun leven om. Het verhaal toont de kracht en de complexiteit van familierelaties, en hoe belangrijk het is om je weg te vinden en te vechten voor wat je belangrijk is. Door de humor en de vlotte schrijfstijl leest het erg prettig.
De overgang van het einde naar de epiloog is wat abrupt, maar wat er gebeurd past wel precies bij het verhaal.