Gelezen: Beter op reis – Viora Rebergen & Joost van Willigenburg

Dit resulteerde in Beter op reis waarin Viora en Joost beide hun verhaal vertellen. Als lezer hoor je om en om van hen over de moeilijke weg die ze afgelegd hebben. Van hoe het begon met Viora die “alleen“ wat moe was, tot de diagnose acute leukemie, tot het behandeltraject van 3 jaar en hoe ze uiteindelijk samen op reis gaan wanneer Viora genezen is verklaard.
Het is een persoonlijk en ontroerend verhaal dat ze eerlijk en zonder vals sentiment vertellen. Waardoor het raakt en vaak hard binnenkomt, zeker bij de beschrijvingen van de onderzoeken en wat het ziek zijn van Viora met hen doet.
Tegelijkertijd is het ook een verhaal vol hoop en liefde, onder andere doordat Viora en Joost het voor elkaar krijgen om hun band in stand te houden en het hen lukt om van de mooie momenten (hoe klein ook) te genieten. Maar ook vanwege de onvoorwaardelijke liefde en steun die ze van familie, vrienden en zelfs onbekende mensen kregen. Doordat Viora haar verhaal met de buitenwereld deelde kon ze zo andere mensen inspireren en zelf steun vinden bij lotgenoten. Al heeft dat, zoals in het boek verteld wordt, ook een schaduwzijde daar een aantal van de mensen die Viora hierdoor leerde kennen kwamen te overlijden door leukemie.

Toen ik het verzoek kreeg om het boek te recenseren, hoorde ik dat het ondanks het zware onderwerp toch een positief en mooi verhaal was. Daarop vertrouwende antwoordde ik dat ik het boek wel wilde lezen voor mijn blog. Na het lezen kan ik niet anders zeggen dan dat het klopt als een bus wat er over het boek gezegd was. Viora en Joost wisten mijn hart te raken en ik leefde mee met ieder lichtpuntje en iedere goede uitslag in het boek. Het was warm en mooi om te lezen hoe de familie er altijd voor hen was. Ook de humor die ze ondanks alles wisten te bewaren en hun moed en volharding is iets waar ik met stille bewondering over las. Op een of andere manier wisten Viora en Joost me, ondanks alle hartverscheurende dingen die ze meemaakten en de lichamelijke en geestelijke hel waarin Viora vaak verkeerde, duidelijk te maken waarom ze dit vol konden houden.
Ook heel mooi en positief in het boek is wanneer Viora nog heel zwak is maar al begint te denken over de reis die ze met Joost wil maken. Net als de uiteindelijke voorbereidingen van hun nieuwe avontuur en het daadwerkelijk voor een jaar weg gaan uit Nederland.

Dit zijn de momenten van het boek die opwegen tegen een pittig verhaal dat raakt en onder je huid gaat zitten. Doordat Viora en Joost goed schrijven en heel open zijn leer je ze goed kennen en ga je als lezer erg met hen meeleven. Zeker omdat ze zowel de mooie momenten als de pijnlijke en moeilijke momenten weten te benoemen. Wanneer je zelf een geliefde verloren hebt aan een slepende ziekte en al (te) veel weet over medische handelingen en ziekenhuisbezoeken is er regelmatig herkenning en komen herinneringen boven.
Het is dus zeker geen gemakkelijk boek om te lezen, maar het is wel de moeite om te lezen. Dit boek laat zien dat het ook goed af kan lopen en er een nieuwe kans kan zijn voor iemand die heel ziek is.

Ieder verhaal op dit gebied is natuurlijk uniek maar doordat Viora en Joost hun persoonlijke verhaal vertellen kunnen mensen ervaren hoe veel er gebeurd in alle facetten van een leven wanneer iemand heel ziek is. Het laat keihard zien hoe zwaar het is en hoe moeilijk het is om vol te houden, maar ook wat liefde, een tikje humor, steun en begrip en heel veel moed en doorzettingsvermogen kunnen doen als er een kans op overleven is.