Gelezen: Tarifa – Kiki van Dijk

Liv en Alex hebben een goed huwelijk al zijn er wel wat strubbelingen, ze hebben samen een goed lopend bedrijf waar ze veel energie in steken. Hun vijftienjarige zoon Pepijn geeft hen de nodige zorgen doordat hij regelmatig spijbelt en betrapt is terwijl hij blowde. Ze kunnen een ontspannen vakantie dus goed gebruiken. Helaas is dat niet voor ze weggelegd en blijkt het stadje een duistere kant te hebben waardoor hun leven voor altijd zal veranderen. Hun zoon verdwijnt namelijk spoorloos en laat zijn ouders verbijsterd en doodsbang achter. Wanneer zij naar hem op zoek gaan komen er geheimen over het stadje naar boven die hun leven in gevaar brengen. Op dat moment wordt het leuke stadje uit het begin van het boek juist een plek waar je voor geen goud naar toe zou willen gaan.

Het boek leest makkelijk en vlot en tekst je gemakkelijk in het verhaal, zowel de omgeving als de personages zie je zonder moeite voor je. Vanaf het begin wordt er al spanning opgebouwd en worden er al brokjes informatie gegeven die later in het boek van belang blijken te zijn. Zowel in de privésfeer als wat betreft de verdwijning van Pepijn. Er is een constante onderhuidse spanning voelbaar in het boek waarbij zo nu en dan de spanning even hoog oploopt.
Het is voor de hoofdpersonen (en ook voor de lezer) al snel niet meer duidelijk wie ze kunnen vertrouwen. Er blijkt in het stadje, maar ook op het thuisfront, sprake te zijn van georganiseerde misdaad waarbij grote bedragen gemoeid zijn. En pottenkijkers zijn niet welkom, ook niet wanneer ze op zoek zijn naar hun zoon en hier toevallig op stuiten.

Het gevaar wordt steeds groter, terwijl niet duidelijk is of deze misdaadorganisatie iets met de verdwijning van Pepijn te maken heeft. De tijd verstrijkt en Pepijn blijft vermist en het gezin krijgt nog een aantal flinke klappen te verwerken. Dit zorgt voor een aantal wendingen in het verhaal en voor oplopende spanning.
Er komt steeds meer informatie naar voren, maar dat zorgt er niet voor dat bekend wordt hoe het nu zit met Pepijn en wat er in het stadje gebeurd. Het geeft veel vragen waar je als lezer antwoord op wil zodat je voortdurend door wil lezen.

Het verhaal wordt vooral vanuit Liv verteld en haar angst en wanhoop zijn voelbaar. Net als haar ijzeren wil om haar zoon ten koste van alles te vinden. Ze zet de onderste steen boven zonder aan het gevaar voor haar eigen leven te denken. Tijdens haar zoektocht weet ze bij oude bekende en nieuwe mensen die ze ontmoet op den duur niet meer wie ze kan vertrouwen. Ze stuit op geheimen, zowel privé, als over mensen die ze kent en over misdaad. Maar wat heeft er met de verdwijning van haar zoon te maken? En is er verband tussen de vele zaken die ze ontdekt? Het is in ieder geval zeker dat haar onderzoek niet door iedereen gewaardeerd wordt en zij zelf steeds meer gevaar loopt. Er is constante spanning in het verhaal voelbaar terwijl er steeds meer aanwijzingen komen die naar het slot leiden.

De overgang naar de afronding van het verhaal gaat wat snel maar klopt wel erg goed met wat er eerder gebeurd is en wat later nog uitgelegd wordt. Het is een verrassende ontknoping die ik niet aanzag komen. En dat is iets wat ik zeer kan waarderen.
Er is een fijne afwerking in de epiloog waarin kort het een en ander verteld wordt over hoe het diverse personages verder vergaan is.