Recensie: Schemerzone – Cocky van Dijk & J. Sharpe

Dit besluit zal het leven van Zoë en de rest van de wereld voor altijd veranderen. Tijdens het jutten vind ze namelijk een lijk uit het lichte gedeelte van de wereld. Bij het lijk vind ze een chip en de informatie die daarop staat blijkt van groot belang voor de regering. Het blijkt dat het leven van alle mensen in haar land in gevaar zijn. Zoë wordt gedwongen om op onderzoek uit te gaan en moet hiervoor haar leven op het spel zetten. Het voortbestaan van haar land ligt in haar handen en ze heeft geen idee hoe ze haar opdracht kan voltooien. Wanneer ze in het lichte deel van de aarde Christiaan ontmoet worden haar problemen nog groter en lijkt een goede afloop erg onwaarschijnlijk…

Twee talentvolle auteurs bundelen hun krachten
Voor Schemerzone hebben de twee talentvolle Nederlandse auteurs, J. Sharpe (o.a. Gebroken Geheugen) en Cocky van Dijk (o.a. Drakenzieler), hun krachten gebundeld. Voor hun gezamenlijke boek kozen ze voor een young adult sciencefictionverhaal, omdat dit een genre was waarin ze beide nog nooit iets hadden geschreven, zodat ze samen een nieuwe uitdaging aangingen.

Van beide auteurs heb ik boeken gelezen en de schrijfstijl van dit boek riep geen herkenning bij me op. De auteurs hebben een dus samen een geheel nieuwe en eigen stijl gevonden, iets wat ik heel bijzonder vond. De manier van schrijven is kort en krachtig, met weinig woorden en korte zinnen weten ze veel aan informatie en sfeer over te brengen.

Nieuwe, boeiende wereld
In dit boek is een boeiende wereld neergezet, waarin de twee delen van de aarde totaal van elkaar verschillen. De lichte kant is prachtig, vreedzaam, iedereen is gelijk en er is geen oorlog of onrust meer. Maar voor een hoge prijs, want iedereen draagt een chip in zijn / haar hoofd die de mensen stuurt en leidt. Vrijheid is hier ver te zoeken, maar aangezien de mensen dit zelf niet weten lijken ze best gelukkig. Behalve een enkeling als het personage Christiaan, die over meer fantasie en invoelingsvermogen beschikt dan goed voor hem is.

In de schemerzone dumpen de mensen van de lichte kant hun afval. Jutters van de donkere kant zoeken die spullen, want voor een arm land zijn dit juist waardevolle voorwerpen. Alleen mensen die een beetje tegen licht kunnen overleven de schemerzone, er loeren namelijk vele gevaren vanuit beide delen van de aarde.

In het donkere gedeelte wonen de mensen die niet tegen licht kunnen, ze leven in armoede en moeten hard werken voor weinig geld. Hier hebben mensen wel een vrije wil en emoties maar daar kan je niet veel mee, wanneer strikte regels en honger je beperken.

De informatie over de wereld die je in het begin krijgt, is genoeg om het verhaal te kunnen volgen en een goed idee van de wereld te krijgen. De auteurs weten je nieuwsgierig te maken naar de achtergronden van deze wereld. Geleidelijk en goed verwerkt in het verhaal krijg je als lezer steeds meer te weten over beide kanten. Iedere kant heeft duistere geheimen die in de loop van het boek naar voren komen.

Gevaarlijke missie en gruwelijke dilemma’s
Het verhaal wordt vanuit meerdere gezichtspunten verteld, zodat je als lezer een goed beeld krijgt van wat er in deze wereld speelt en hoe de diverse personages in elkaar zitten. Een klein nadeel hiervan is dat ik als lezer in het begin wel geïnteresseerd en geboeid was maar niet echt meegesleept werd door het verhaal. Sommige personages boeiden me nu eenmaal meer dan anderen. Ook leken er lijnen te lopen die niet echt van belang waren voor het verhaal, maar uiteindelijk bleek alles een plekje te hebben in het verhaal en kwamen alle lijnen mooi samen.

Zoë gaat op een ontzettend gevaarlijke en moeilijke missie en dat levert zowel spannende als ontroerende en mooie momenten op. Het is geen lief zonnig heldenverhaal, maar het pad van Zoë zit vol tegenslag, grimmige gebeurtenissen. Met vallen en opstaan en hopen op het beste gaat ze door. En dat maakt dat het verhaal indruk maakt. Zoë ziet en hoort meer dan haar lief is en maakt mee dat er gruwelijke beslissingen gemaakt moeten worden. Beslissingen waar ze met heel haar hart nee tegen roept maar uiteindelijk toch mee instemt, hoe moeilijk dit ook is. Als tegenwicht houdt ze bij de punten waar dit mogelijk is haar morele kompas hoog en weet ze van geen wijken om te doen wat volgens haar goed is. Een jonge vrouw dus met pit, moed, en een goed hart waar je graag over leest.

Vervolg?
Het verhaal is vooral naar het einde toe vol actie en heel moeilijk om weg te leggen. Niet alles vond ik hierin helemaal overtuigend, maar dit betrof vooral kleine details zodat ik toch erg tevreden was met de afsluiting van het verhaal. Dit verhaal is goed afgesloten en valt weinig aan toe te voegen. Toch zie ik mogelijkheden voor een nieuw verhaal in deze wereld. Ik zou wel willen weten wat er na de gebeurtenissen aan het einde van het boek verder gaat gebeuren!

Conclusie
J. Sharpe en Cocky van Dijk zijn er in geslaagd gezamenlijk een eigen stijl te vinden die leest alsof het verhaal met één stem verteld wordt. Ze hebben een originele en boeiende wereld geschapen waarover je in het boek goed gedoseerd steeds meer informatie krijgt. Door de vele perspectieven is het even inkomen, maar daarna wordt je als lezer meegesleept in de spannende missie van Zoe. Zij komt als hoofdpersoon dan ook goed en overtuigend over. Het verhaal is goed afgerond en interessant genoeg om een vervolg te willen. Laten we hopen dat dit experiment ook bij de auteurs naar meer smaakte!