Gelezen: Een recept voor geluk – Veronica Henry

In het heden lees je over Laura, zij is de kleindochter van Jilly die haar opgevoed heeft. De moeder van Jilly is jong overleden. Laura en haar man leven nu in het huis en Jilly woont vlak bij.
Laura heeft twee dochters waarvan de jongste net uit huis is gegaan. Ze is enerzijds bang voor de stilte in huis zonder de kinderen maar ziet hierin ook een kans om meer tijd met haar man door te brengen. En als een mogelijkheid om te gaan werken zodat haar man niet meer de enige kostwinnaar is.
Maar alles loopt anders waneer Laura ontdekt dat haar man een verhouding heeft. Ze wijst hem de deur en wil niets meer met hem te maken hebben.

De verhalen in het heden en verleden wisselen elkaar af waarbij Jilly, het huis en de familie recepten de verhalen aan elkaar binden.
Zowel Laura als Jilly hebben een speciale band met het huis en het is dan ook vreselijk dat Jilly haar huis kwijt dreigt te raken. Zij zelf weet dat niet maar de lezer wel doordat het verhaal vanuit meerdere perspectieven wordt verteld waaronder vanuit het perspectief van haar man.
Door deze perspectieven zie je het verhaal van meerdere kanten en wordt al snel duidelijk dat zowel haar man als de vrouw met wie hij een verhouding heeft geen slechte of onaardige mensen zijn maar verstrikt zijn geraakt in een situatie waar ze geen raad mee weten.

Via Jilly lees je hoe ze zich zorgen maakt om haar kleindochter en haar zo goed en kwaad als het kan probeert te helpen. Je ziet de jonge vrouw uit de lijn van het verleden hier als een oude dame die veel mee gemaakt heeft maar altijd de mooie kanten van het leven is blijven zien. Wat ik erg ontroerend vond is de vriendschap tussen Jilly en Ivy die nog net zo sterk is als jaren terug. Vooral omdat Ivy ziek is en de beide dames met de neus op de feiten worden gedrukt dat ze al op hoge leeftijd zijn. Ivy is op haar oude dag nog net zo eigenwijs, levendig en leuk om over te lezen als in haar jonge jaren. Het is dan ook geen wonder dat Jilly zich vreselijk veel zorgen maakt om haar vriendin.

Laura probeert zo goed en zo kwaad als het gaat haar leven op te pakken en wil niets meer met haar man te maken hebben. Ze gebruikt de familie recepten om een nieuwe manier van extra inkomsten te hebben en start een nieuw project. Maar ze kan haar ex niet blijven negeren en tegen wil en dank (en met hulp van een aantal mensen) gaat ze nadenken over hun relatie. Dit had wat mij betreft best iets dieper uitgewerkt mogen worden. Ze komt er wat abrupt achter hoe het kan dat haar man en zij uit elkaar groeide en dat ze misschien nog gevoelens voor hem heeft.

Het verhaal is vlot geschreven en geeft echt een plezierige leeservaring. Zo nu en dan kabbelt het verhaal wel erg rustig verder en zou het tempo wat hoger mogen, maar het blijft prettig lezen. Het is een fijn feelgood boek om tussendoor te lezen, maar geen boek dat na het lezen echt blijft hangen of dat ik nog een keer zou willen lezen.

Erg leuk is het nawoord van de auteur waarin ze vertelt dat er bij haar ouders thuis altijd een doosje met recepten kaartjes in de keuken stond. En dat ze nu zelf ook zo een doosje heeft staan met recepten erin van meerdere generaties (net als in het boek.)
Ze deelt 5 van deze recepten achter in het boek waaronder een Mariakoekjes – chocoladetaart die ontzettend lekker klinkt.