Recensie: De ketting – Adrian McKinty

Ouders beginnen als slachtoffer wanneer hun kind ontvoerd wordt. Om hun kind terug te krijgen moeten ze losgeld betalen én een ander kind ontvoeren. Om hun eigen kind levend terug te krijgen zullen ze andermans kind vast moeten houden en op moeten sluiten. En terwijl ze doodsbang zijn voor het leven van hun eigen kind zullen ze andere ouders moeten dreigen hun kind te doden wanneer het losgeld niet betaald wordt.
De ketting laat er geen misverstanden over bestaan wat er gebeurt wanneer er niet meegewerkt wordt of de politie ingeschakeld wordt. Dan vallen er doden en gewonden en ze hebben bewijzen van waar ze toe in staat zijn.

Rachel probeert aanvankelijk om tegen de regels van De Ketting in te gaan maar merkt al snel dat de macht van De Ketting ver reikt. Ze hebben de touwtjes strak in handen en weten alles wat Rachel doet. Ze kan werkelijk geen kant uit als ze haar dochter terug wil krijgen. En zo ontdekt ze tot haar afschuw een donkere harde kant van zichzelf die werkelijk alles zal doen om haar kind weer in haar armen te kunnen sluiten. Ze is dader en slachtoffer tegelijk maar bovenal een moeder die bereid is de wet te overtreden en andere ouders pijn te doen om haar kind te redden.
Wat dit haar kost en wat dit met haar doet wordt pijnlijk duidelijk in de loop van het verhaal.
Het is dan ook niet verwonderlijk dat ze gaat nadenken over de mogelijkheden om De Ketting te verbreken. Maar is dit wel mogelijk? En welke prijs zal ze daarvoor moeten betalen? Durft ze het leven van haar dochter op het spel te zetten?

In het nawoord verteld de auteur dat de inspiratie voor het boek uit twee geheel andere bronnen komt. Het eerste was het Mexicaanse concept van de “uitwisselingsontvoering“ waarbij een familielid aanbiedt de plaats in te nemen van een kwetsbaarder ontvoeringsslachtoffer. Dat idee heeft hij gekoppeld aan een gebeurtenis in zijn jeugd in Ierland eind jaren zeventig. Hij werd helemaal bang van de akelige negatieve kettingbrieven die dreigden dat er van alles met je zou gebeuren wanneer je de brief niet doorstuurde.
En zo ontstond het idee van De ketting waarbij ouders hun kind uitwisselen tegen een ander kind, telkens opnieuw net als een kettingbrief die uit angst steeds maar doorgestuurd wordt.

In het boek is het ook de angst voor het leven van hun kinderen in combinatie met onvoorwaardelijke ouderliefde die de ketting in stand houdt. Als lezer zie je het verhaal vanuit meerdere perspectieven waarbij Rachel de belangrijkste is. Een van de perspectieven is de dochter van Rachel. Een dapper en doodsbang meisje dat niet weet of ze gered zal worden en te maken krijgt met ontvoerders tegen wil en dank. Het is heel dubbel want als lezer zie je tegelijkertijd hoe deze mensen een kind vasthouden en bang maken maar tegelijkertijd doodsangsten uitstaan om hun eigen kind. Net als bij Rachel wanneer zij de stap zet om een kind te ontvoeren om haar kind te redden. Het is heel aangrijpend om het verdriet en de angst bij dit kind te zien en hoe Rachel toch doorzet. Hoe het verhaal ook af zal lopen het is voelbaar dat er een stukje van Rachel voor altijd beschadigd is.

Het boek heeft korte hoofdstukken met tijdsaanduiding waardoor je al lezer als het ware de klok voelt tikken. De schrijfstijl is heel vlot en je vliegt zonder dat je het merkt eigenlijk door het boek heen.
Naast de begrijpelijke zorgen en angsten van Rachel zie je ook dat het nog niet zo gemakkelijk is om een kind te ontvoeren. Zowel praktisch als gevoelsmatig heeft dat nogal wat voeten in de aarde. Dat dit niet vanzelf gaat maakt het verhaal des te overtuigender en voor de problemen worden aannemelijke oplossingen gevonden.
Iets wat opvalt in het boek is hoeveel informatie er te vinden is op Facebook en hoe eenvoudig daar misbruik van te maken is. Rachel en andere ontvoerders vinden daar op eenvoudige wijze van alles wat ze kunnen gebruiken bij de ontvoeringen. Ook dit is mooi verwerkt in het boek en maak het verhaal geloofwaardig.

In het tweede deel van het boek is er ook aandacht voor de mensen achter de ketting en hoor je daar meer over. De nadruk ligt hier minder op de ontvoeringen maar meer op de gevolgen (al dan niet slecht) van de ontvoeringen. Maar de spanning is er beslist niet minder om en er staat enorm veel op het spel.
Het einde is spannend en vol actie maar niet heel verrassend, wat gezien het originele gegeven van het boek wel een beetje jammer was.