Recensie: Bovenwereld 2: De Magiërs

Fee en haar vrienden zetten alles op alles op dat te voorkomen en belanden zo in een vreemde en gevaarlijke situaties. Het lot van de wereld en het leven van Fee blijken hierbij op het spel te staan.

Herkenning en verdieping
De magiërs is het tweede deel in de magische Bovenwereld-serie van Scarlett Thomas over Fee en haar vrienden. Als lezer ben je dus al bekend met de wereld en de personages en je wordt nog eens extra geholpen doordat er in het begin op een leuke manier nog het een en ander wordt teruggehaald. Hierdoor is het heel gemakkelijk zo weer het verhaal in te komen.

De paniek van Fee wanneer ze niet meer naar de bovenwereld kan en haar wens om tegen de Diberi te vechten zijn door de uitgebreide inleiding in deel 1 prima te begrijpen. Net als het feit dat zij en haar vrienden zelf actie ondernemen om te ontdekken wat Albion Twist en Izena van plan zijn. Ze kennen Izena al uit deel 1 en daardoor weten ze dat zij heel gevaarlijk is.

Bij Fee en haar vrienden is er ook nog van alles te ontdekken. Ieder van hen ontwikkeld zich en leert meer over de krachten die ze hebben. Dit maakt dat het niet alleen leuk om over ze te lezen, maar wordt je nieuwsgierigheid ook geprikkeld om steeds meer over ze te ontdekken.

Veel verhaallijnen, uitgebreide omschrijvingen
De grootste rollen in het boek zijn weggelegd voor Fee en Max, maar ook de andere leden van de vriendengroep komen uitgebreid aan bod. Ieder van hen maakt van alles mee en hiermee slaat de auteur regelmatig een zijpad in dat nog maar weinig te maken lijkt te hebben met het hoofdverhaal. Toch komt daar steeds iets uit, dat van belang is voor de ontwikkeling van het verhaal. Dat kan zowel belangrijke informatie zijn, nieuw verworven krachten / magische voorwerpen, of het ontmoeten van een belangrijk persoon. De zijstromen passen dus uiteindelijk in het grotere geheel, maar halen wel de vaart wat uit het verhaal. Als lezer moet je hierdoor soms moeite doen om je aandacht erbij te houden.

Door die zijsporen gebeurt er heel erg veel in het boek, dat bovendien uitgebreid wordt beschreven. Zelfs bij personages en omstandigheden die voor het uiteindelijke verloop van het verhaal minder van belang zijn gaan we de diepte in. En dat komt wat mij betreft het leesplezier niet altijd ten goede.

Magie, humor en spanning
Het afdwalen en erg uitgebreid beschrijven in het boek wordt ruimschoots goedgemaakt door de goede mix van magie, humor en spanning in het boek. Het is fascinerend om over de magie in deze wereld te lezen, die heel geloofwaardig overkomt, maar waarover je als lezer (net als Fee) nog lang niet alles weet. De humor zorgt voor een regelmatige glimlach op je gezicht tijdens het lezen en weet daardoor de spanning te breken.

Spanning is trouwens ook veel in het boek te vinden in allerlei lagen en momenten. Zo is er het grotere verhaal van de strijd tegen de Diberi en Fee die haar magische gastenkaart terug wil hebben. Daartussendoor is er de dreiging van de voorspelling dat Fee snel zal sterven, iets wat de vriendengroep steeds met zich meedraagt en dat ze voor Fee verborgen moeten houden. En ook de wat vluchtigere spanning door snelle actie en bloedstollende momenten komen regelmatig voorbij in het boek.

Conclusie
Door de goede opbouw van de personages en de magische wereld van deel 1 is het heel makkelijk om in het verhaal van De Magiërs te stappen. Het is een nieuw avontuur in een herkenbare wereld, waarbij alle personages weer wat verder uitgediept worden. Het verhaal is een goede mix van humor, magie en spanning die er voor zorgt dat je als lezer geboeid blijft. Klein minpuntje is dat de auteur soms wat te uitgebreid kan beschrijven en zijpaden inslaat, waardoor je als lezer je aandacht goed bij het verhaal moet houden.