Recensie: Draconis Memoria 1: Het vuur van de draak – Anthony Ryan

Meesterlijk bespeelt Ryan door goed geplande wendingen de lezer, die steeds maar weer verder wil lezen.

In de wereld van Het vuur van de draak zijn bijna alle landen in de greep van de IJzerschip Handelsmaatschappij. Hun rijkdom en invloed is gebaseerd op hun monopolie van het oogsten, verwerken en verkopen van drakenbloed en door de Bloedgezegenden die bij de maatschappij in dienst zijn. Deze speciale mensen kunnen met behulp van drakenbloed magische krachten oproepen en verdedigen hiermee de maatschappij tegen vijanden en rebelse burgers.

Maar er is een crisis op komst, want er dreigt een tekort aan bloed. Dit komt omdat er steeds minder wilde draken zijn en de in gevangenschap levende draken steeds zwakker worden. Het voortbestaan van de maatschappij staat hierdoor op het spel. Bovendien lijkt een oorlog met het Corvantijnse Keizerrijk onvermijdelijk. De enige hoop ligt in de mythe van een legendarische Witte Draak wiens bloed misschien de oplossing voor alle problemen is. De taak om de draak (mits die bestaat) te vinden komt in de onwillige handen van Cleemond Torkreek. Deze kruimeldief is van grote waarde, omdat hij een ongeregistreerde bloedgezegende is. Dit is voor Clee het begin van een reis vol gevaren, ontdekkingen en gebeurtenissen die zijn leven voor altijd zullen veranderen.