Gelezen: De baai der zuchten – Nora Roberts

Een aangename mix van feelgood en avontuur

Naast avonturen was er in deel 1 het liefdesverhaal te lezen van Bran en Sasha. Deze keer zijn de meermin Annika en reiziger Sawyer aan de beurt om elkaar uiteindelijk te vinden. Dat dit gaat gebeuren is duidelijk vanaf het begin, maar de manier waarop Nora Roberts hun verhaal vertelt is erg aangenaam zodat dit niet uitmaakt. Samen met het zoeken naar de ster, de humor en vriendschap tussen de vrienden en de aanvaringen met de gevaarlijke godin Nerezza levert in De baai de zuchten een heerlijke mix op van feelgood en avontuur.

Op zich is dit deel prima los te lezen. Het is zo geschreven dat je als lezer alle informatie hebt die nodig is om het verhaal van de strijd tegen de godin te kunnen volgen. Maar ik raad toch aan om eerst het eerste deel te lezen, dan zijn de onderlinge verhoudingen duidelijker. En heb je als lezer gezien hoe deze personages zich ontwikkelen en zich voorbereiden op hun taak.
Het eerste deel van De baai der zuchten gaat over hoe deze 6 personen op alle mogelijke manieren bezig zijn met het komende gevecht. Magie, kennis en bekwaamheden worden hiervoor ingezet.
Het is fijn om de vertrouwde personages uit het eerste boek weer terug te zien. De herkenning geeft vaak een glimlach op je gezicht tijdens het lezen. Anderzijds was het iets minder intrigerend omdat alle bijzondere gaves al bekend zijn en de groep elkaar al gevonden heeft.

Net als in deel 1 wordt er weinig uitgelegd of uitgewerkt over de magie in het verhaal. Dat moet je ter kennisgeving aannemen. Wanneer je dat doet wacht je een vlot lezend avonturenverhaal waarin zeemeerminnen en weerwolven bestaan, tijdreizen mogelijk is en een valse godin de wereld bedreigd. Zo geschreven dat je als lezer het prima naar je zin hebt en best wil geloven dat dit allemaal mogelijk is.

De hoofdpersonen van het liefdesverhaal zijn een zeemeermin en een mens die kan reizen door tijd en ruimte. Twee prettige en aangename mensen om over te lezen. Beiden zijn ze krachtig en duidelijk aanwezig in het boek. Annika is een zeemeermin die tijdelijk een menselijke gedaante heeft om te kunnen helpen met het zoeken naar de sterren. Ze is nog nooit aan land geweest en bekijkt de wereld onbevangen en met nieuwe ogen. Het is een fascinerende vrouw die tegelijkertijd naïef en intelligent is, zacht en toch sterk, optimistisch maar ook reëel. En bloedmooi en sexy zodat Sawyer het, tot vermaak van de lezer, zeer moeilijk heeft om haar te weerstaan. Hij ziet geen toekomst in een relatie met een vrouw die eerdaags weer terug moet naar zee. Hun verhaal is grappig, sexy en erg leuk om te lezen.

In het tweede deel is er meer actie en laat de godin zich van haar slechtste kant zien. Nerezza heeft een menselijke bondgenoot gevonden die niet alleen meedogenloos is maar zelfs bereid is zijn menselijkheid op te geven voor meer macht.
Het gaat hard tegen hard en er wordt flink strijd geleverd, waarbij ook hier de uitkomst al vast staat. En waarbij ook hier dat absoluut geen punt is door de schrijfstijl van Nora Roberts. Voorspelbaarheid is een vast onderdeel van haar boeken, net als haar kracht om er een verhaal van te maken waarbij je met plezier en interesse leest hoe ze bij dit feelgood einde gaat komen. En waardoor je als lezer alweer uitziet naar het volgende deel.

Deel 3 – Het glazen eiland verschijnt januari 2017. Nu moet de laatste ster gevonden worden en gaat het liefdesverhaal over Riley en Doyle. Ook dit deel wil ik zeker lezen.