140Views 2Reacties
Recensie: Bloedverwanten – Els Ruiters
Bloedverwanten is het derde deel van de serie met rechercheur Ava van Amstel en haar collega Rob Welsman in de hoofdrollen. Eerdere delen waren Geraakt en Verborgen verleden. Het boek is ook prima als losstaand boek te lezen omdat een aantal gebeurtenissen uit de eerste twee delen kort herhaald worden. Met dit derde deel komt er wat Els Ruiters betreft voorlopig een einde aan de serie over de eigengereide rechercheur uit Valenberg en haar jongere partner. Of dat voorgoed is kan ze nu nog niet zeggen.
In Bloedverwanten wordt hoofdcommissaris Gerben Havinga neergeschoten door een onbekende schutter. Rechercheur Ava Havinga en haar collega’s zijn geschokt maar zetten meteen een groots onderzoek op om de dader te pakken te krijgen. De hoofdcommissaris wordt vervangen door iemand van buitenaf die een hele andere manier van werken heeft. Ava heeft dan al snel aanvaringen met haar nieuwe baas. Ava en haar collega Rob ontdekken dat Gerben Havinga op eigen houtje en in het grootste geheim bezig was met een internationaal onderzoek naar kinderhandel. Zijn aantekeningen zijn gevonden maar zijn in een code die niet te kraken lijkt. Lukt het Ava en haar team om op tijd de sleutel te vinden en de zaak op te lossen? En kan ze haar nieuwe baas wel vertrouwen? Ondertussen heeft Ava ook in haar privéleven veel aan haar hoofd.
Het boek start met een verhaal over de tiener Hidde dat je naar de keel grijpt en die een van de grootste angsten van iedere ouder weergeeft. Het is angstaanjagend en spannend en is geschreven in de derde persoon.
In het eerste hoofdstuk begint Ava te vertellen in de ik-vorm. Ze schrijft uitgebreid zodat het net lijkt alsof je er zelf bij bent. Veel vaart heeft het niet maar dat is geen punt want het leest prettig en je vliegt door de tekst heen. De manier waarop Ava vertelt komt heel natuurlijk over. In het echte leven zou iemand ook zo kunnen praten.
Zowel het privé leven als het werk van Ava spelen in het boek een rol en lopen ook regelmatig in elkaar over. In de eerdere delen is het een en ander gebeurt maar is het geen punt om meteen met dit deel te beginnen. Duidelijk en zonder dat het afleid van het verhaal wordt er een korte terugblik gegeven.
De personages, en met name Ava, worden zo neergezet dat je je goed kunt verplaatsen in wat ze meemaken. Ook de sfeer op het politiebureau als een collega is neergeschoten wordt voelbaar beschreven. De spanning met de nieuwe baas, de bezorgdheid die ze voelen om hun collega, de verbetenheid die heerst om de dader te vinden. Maar ook de onvoorziene emoties die het oproept worden getoond. Want Ava en Rob moeten nu ongegeneerd een kijkje nemen in het (privé) leven van hun baas en heel begrijpelijk hebben ze daar best moeite mee.
Ava is een leuk persoon om over te lezen. Ze kan behoorlijk kort door de bocht zijn en zo nu en dan geïrriteerd uitvallen of sarcastisch uit de bocht komen. Dat ze dit van zichzelf wel weet maar niets mee kan, maakt haar juist echt. Haar directe (en niet altijd tactische) aanpak van haar werk zorgt voor actie en wat humor in het verhaal. Bovendien komt ze er mee weg omdat ze een intelligente en bekwame rechercheur is. In het boek is dat te zien aan het moeizame en zware politiewerk dat ze samen met haar team doet.
Het onderzoek wordt dan ook goed opgebouwd en gaat zeker niet vanzelf. Er moet hard en veel gewerkt worden met in het begin slechts weinig resultaat. Er is op meerdere fronten spanning te voelen zoals de moordenaar die gevonden moet worden en de code die gekraakt moet worden. Daarnaast wil je als lezer weten wat het verband met de proloog is en wat voor beslissingen Ava in haar privéleven gaat nemen. Er zijn zeker in de start veel vragen en weinig antwoorden, later komen er vermoedens en dienen nieuwe mogelijkheden zich aan. En onverwacht verwacht vallen er dan puzzelstukjes op hun plaats en ziet het onderzoek er opeens heel anders uit. Het verhaal komt in een stroomversnelling en dit leidt tot zenuwslopende spanning en hartverscheurende momenten. En tot een onverwacht einde van het boek.
|
Connie Flipse
Connie is de trotse eigenaar van Connie's Blog. Samen met notarishonden Bobbie en Emma plaats ik hier al mijn creatieve nieuws en boekrecensies voor iedereen die hierin geïnteresseerd is.
Bekijk alle berichtenMisschien is dit ook iets voor jou
Toon reactiesReacties sluiten
2 Opmerkingen
door Connie Flipse
Recensie mocht al geplaatst worden . Wanneer de boekpresentatie is weet ik niet . Gr. Connie .
door Thrillerlezers
Wat staat de recensie vroeg online? Is de boekpresentatie niet iets van 21 augustus pas?