Valentijnsgeschenk voor leden Elly’s Choice

Speciale download voor leden van Elly’s Choice, maar uitsluitend op 14 februari…

Al eerder deze maand schreef ik dat ik wat meer wil doen met mijn abonnement van Elly’s Choice. Volgende week ga ik hiervoor Alles is zoals het zou moeten zijn van Daphne Deckers lezen en er over schrijven.

Maar vandaag heb ik ook al iets te melden over Elly’s Choice.

Als Valentijns cadeautje krijgen leden van Elly’s Choice de gelegenheid om op 14 februari een 11e e-book te downloaden op hun site.
Hiervoor is het boek Tien dingen die ik leerde over de liefde van Sarah Butler uitgekozen. Een boek over liefde in alle vormen, tussen partners, zussen maar ook tussen ouder en kind.
En het boek is uitgekozen met een knipoog naar de lijstjes van 10 die steeds in het boek staan, tenslotte zijn er elke maand tien boeken te downloaden voor de leden.

Ik mocht het boek alvast lezen en vond het een apart maar mooi boek dat een snaar bij me wist te raken.

Het boek heeft twee hoofdpersonen die je als lezer volgt.
De eerste persoon is de dertigjarige Alice. Ze is het buitenbeentje van de familie en heeft zich nooit helemaal gewenst gevoeld. Haar moeder is overleden toen ze vier was en ze weet heel weinig over haar. Zowel de vader als de zussen van Alice praten bijna nooit over haar moeder.
Op het moment dat het boek begint is ze net terug gekomen uit Mongolië omdat haar vader op sterven ligt. Ze is nog net op tijd om afscheid van hem te nemen. Na zijn dood, wanneer het huis leeg geruimd wordt, moet ze veel denken aan haar jeugd en over wat ze nu met haar leven wil.
De andere hoofdpersoon is Daniël, een zwerver die al meer dan dertig jaar in de straten van Londen leeft. Hoewel hij geen dak boven zijn hoofd heeft leidt hij toch een redelijk tevreden bestaan. Daniël heeft maar één doel in zijn leven en dat is zijn dochter vinden. Hij weet niet waar ze is en heeft haar zelfs nooit gezien. Maar hij weet dat ze bestaat en iedere dag weer zoekt hij naar haar.

Het boek is zeker de moeite waard maar de start is wat moeizaam. De hoofdpersonen vertellen om en om hun verhaal in de ik-vorm. Er is geen introductie. Ze beginnen gewoon met vertellen. Pas door hun verhalen leer je hen en hun achtergrond kennen. Het heeft wel even tijd nodig voordat je als lezers echt in het verhaal zit.
Ieder hoofdstuk begint met een rijtje van 10 dingen met de meest uiteenlopende onderwerpen zoals 10 dingen die ik over mijn moeder weet, 10 baantjes die ik langer dan een maand heb volgehouden…
In het begin zeggen de lijstjes niet zoveel maar langzamerhand worden ze onderdeel van het verhaal en geven extra informatie. En uiteindelijk vond ik ze eigenlijk erg leuk en goed bij het boek passen.
Het taalgebruik is wat breedsprakig en er wordt veel uitgeweid, teruggeblikt, veel beschreven. Dat maakte het ook wat lastiger om het verhaal van Alice en Daniel mee te beleven en voelen.

Gelukkig heb ik doorgelezen want het is een mooi verhaal over “Houden van” in vele vormen. Alice leert zichzelf en haar verleden beter kennen en gaat anders kijken naar de relatie die ze heeft met haar zussen. Ze denkt na over haar verbroken relatie. Is er toch nog een mogelijkheid op verzoening?
En het pad van Alice en Daniël kruizen elkaar eventjes, om dan weer apart verder te gaan. Als lezer ken je ondertussen van beide personen het levensverhaal. Je weet wat hen verbindt en vraagt je af of ze elkaar nog eens zullen ontmoeten. Ook ben je tijdens het lezen benieuwd wat er zal gebeuren als ze echt met elkaar in gesprek gaan.
Dit wordt heel mooi en rustig opgebouwd en weet daardoor een gevoel van meeleven en ontroering op te roepen. Wat actie betreft gebeurt er in het verhaal heel weinig. Het is geen boek voor lezers die een vlot verhaal vol gebeurtenissen willen. Maar op het gebied van mensen die zichzelf en anderen weten te vinden en op dat gebied een ontwikkeling door maken gebeurt er veel. En dat was de moeite van het lezen zeker waard. Ook vanwege het ietwat open einde dat zo ontzettend goed bij de sfeer van het boek past.