Meet & Greet met Roslund en Thunberg

Anders Roslund en Stefan Thunberg, de auteurs van de op waargebeurde feiten gebaseerde thriller Made in Sweden werden dinsdag 11 november geïnterviewd in een speciale editie van De literaire thrillersalon.
Voorafgaand aan het interview had uitgeverij de Geus een Meet & Greet georganiseerd tussen de auteurs en een aantal bloggers. De bedoeling was dat er ongeveer 7 mensen zouden komen maar door ziekte en ander oorzaken bleken we maar met z’n tweeën te zijn (en natuurlijk mijn fotograaf Jeroen). Dat was natuurlijk jammer – hoe meer zielen hoe meer vreugd – maar toch was er ook een positieve kant. We kunnen uitgebreid spreken met de auteurs en op ons gemak al onze vragen stellen. Het is een Meet & Greet waar ik met veel plezier aan terug denk.

De auteurs waren heel sympathiek en beantwoordden niet alleen onze vragen maar waren ook geïnteresseerd in ons zodat er geanimeerde gesprekken ontstonden. Aan het einde hebben zij mijn boek voor me gesigneerd en er een Zweedse boodschap in geschreven. Dit is weer een speciale aanwinst voor mijn boekenkast.

Later op de avond werden de auteurs geïnterviewd voor de Literaire Thrillersalon door De Jong & De Jong. Het was echt jammer dat het geroezemoes op de achtergrond het wat lastig maakte om alles goed te verstaan. Hoewel een deel van de vragen en antwoorden niet nieuw meer voor me waren was het toch weer leuk om de auteurs te horen spreken. Een klein stukje van wat ik allemaal gehoord heb zet ik in dit blog.

Het boek is gebaseerd op waargebeurde feiten, een serie van gewelddadige bankovervallen die Zweden 20 jaar geleden in zijn greep hield. Roslund is een van de journalisten die toen verslag uitbrachten over deze misdaden. Thunberg is de broer van drie van de overvallers. Samen hebben ze hun krachten gebundeld om van deze gebeurtenissen een spannende thriller te maken. Een boek met actie en spanning maar ook een boek over de relatie tussen een gewelddadige vader en zijn zoons.

De auteurs vertelden dat bloggen enorm populair is in Zweden. Ze hebben daar ook echt een stem. Ze vinden het leuk om met bloggers te praten over hun werk, dat zijn juist de lezers die ze willen bereiken. Bovendien hoort het er tegenwoordig bij om je werk te promoten en met lezers in contact te komen. Ze vinden dit een leuk onderdeel van hun werk, zolang de gesprekken maar wel over hun werk blijven gaan 🙂 .

Voordat het boek in Zweden uit zou komen hadden ze zich goed voorbereid op de reacties die het boek zou kunnen oproepen en de emoties die het bij mensen los kon maken. Tenslotte was het een ingrijpende periode in de geschiedenis van Zweden. In één keer verloor het land zijn onschuld toen het geteisterd werd door gewelddadige overvallen. De impact was ontzettend groot. Burgers werden bang, andere misdadigers werden geïnspireerd om ook gewelddadiger te worden en banken en politie moesten hun procedures aanpassen.
Hun voorbereiding was niet voor niets want bij de eerste presentatie van het boek kregen ze een boze vraag van een vrouw uit het publiek. “Waarom deze cover? (De Zweedse cover heeft namelijk de smiley van kogels op de voorkant die één van de overvallers in het glas bij de balie schoot) IK ZAT ACHTER DIE BALIE!” Het gaf aanleiding tot een goed en een geanimeerd gesprek, een gesprek dat een ramp geworden was als ze niet goed voorbereid waren geweest vertelde Roslund.

Ondanks het heftige onderwerp is het boek goed ontvangen in Zweden. Ook in de rest van de wereld trouwens en het boek zal in een flink aantal landen uitgebracht worden. De filmrechten zijn inmiddels verkocht aan DreamWorks. En hoewel er lang niet van alle verkochte rechten een film gemaakt wordt hebben de auteurs er vertrouwen in dat de film er ook daadwerkelijk komt.

Op de vraag aan Thunberg of hij er ooit aan gedacht heeft om zijn broers aan te geven antwoordt hij kort en krachtig met Never.
De band tussen de broers is door hun verleden ongelofelijk sterk. Hij is ook nooit onder druk gezet om aan de overvallen mee te doen. De enige reden die hij gehad zou kunnen hebben om zijn broers aan te geven was angst. Hij was op het einde, toen de politie de bende steeds meer op de hielen zat, zo bang dat ze doodgeschoten zouden worden. Om hun leven te redden heeft hij het overwogen.

Het was ontzettend moeilijk voor Thunberg om het verhaal te schrijven en terug naar zijn verleden te gaan. Het moeilijkste vond hij niet om over het geweld, de klappen, het bloed en de pijn te schrijven. Dat was hard en zwaar maar is een deel van wie hij is. Wat wel veel bij hem losmaakte was het schrijven over de achtergronden en de gevolgen van het geweld.

De samenwerking is de auteurs ontzettend goed bevallen. Thunberg zou het boek in zijn eentje niet afgemaakt hebben, daarvoor kwam dit verhaal te dichtbij. Roslund had vanuit zijn ervaring als schrijver en zijn eigen gewelddadige jeugd ook veel toe te voegen.
Ze zijn dan ook zeker van plan om nog één (of zelfs meerdere) boeken samen te gaan schrijven. Het plan voor het eerste boek ligt al klaar, het is een soort vervolg maar met meer fictie erin.

De rechercheur in het verhaal is verzonnen. Ze hadden van te voren bedacht wat zijn achtergrond moest zijn. Door zijn verleden herkent hij patronen in het werk van de overvallers. De rol van de rechercheur die het onderzoek leidt in het boek representeerde alle fases in het politie onderzoek.

Ik zie uit naar hun volgende boek en hoop dat ze dan weer naar Nederland komen om dit te promoten.