Historische verhalen Verzamelbundel 8

In het voorwoord van de bundel wordt op een mooie manier beschreven wat deze bundels zo bijzonder maakt: in deze achtste verzamelbundel van Historische Verhalen hebben de auteurs weer prachtige verhalen opgetekend door feit en fictie met elkaar te verweven. Want juist door wat inlevingsvermogen is het mogelijk om de feiten uit de geschiedenisboekjes te veranderen in verhalen over mensen met dromen en verlangens.

In de bundel maak je als lezer kennis met allerlei verschillende mensen (zowel fictieve als historische) op allerlei plekken in de wereld in diverse tijdperken. De verhalen brengen je onder andere naar Aken in 793 / Dublin, april 1916 / Amsterdam 1974 / Java 1909 en Delphi 399 voor Christus.

De onderwerpen zijn heel divers en laten je als lezer een stukje geschiedenis zijn door de ogen van mensen die in een andere tijd leefden. Neem bijvoorbeeld het verhaal Vloed dat gaat over de watersnoodramp en waarin je de spanning de angst voor de komende storm heel goed aan kunt voelen net als de enorme impact die deze storm had voor de overlevenden. Daarnaast is er een ander intens en pakkend verhaal verweven met deze gebeurtenis, die mij er als lezer erbij stil liet staan hoe diep de trauma’s van de Tweede wereldoorlog het dagelijkse leven nog beïnvloedde.
Het is een verhaal met spanning, menselijke conflicten en een tergend dilemma. Een prachtig verhaal waarin in korte tijd heel veel gebeurt en verteld wordt. De historische achtergrond heb ik dan ook met heel veel interesse gelezen.

Eigenlijk was ik na ieder verhaal geboeid door de historische achtergrond die de auteurs na hun verhaal vertellen. Door de persoonlijke noot in het verhaal gaat de informatie over de achtergronden veel meer voor je leven. Dat de auteurs ook bij deze informatie hun vlotte schrijfstijl aanhouden is hierbij een groot pluspunt. De combinatie van verhalen, feiten en de informatie over de historische context werkt dan ook perfect. In het voorwoord wordt hier een goed voorbeeld van gegeven: 
…. dat gaat over Xanthippe, de vrouw van Socrates. In de geschiedenisboeken valt er weinig over haar te lezen, en hetgeen dat opgeschreven staat is eigenlijk vooral negatief. Maar is dat eigenlijk wel terecht? Socrates zelf was een filosoof die het bloed onder ieders nagel vandaan kon halen. Hoe zou dat geweest zijn voor zijn vrouw! Was zij wel de feeks die de geschiedenisboeken ons doen geloven? Als we ons inleven in hoe het zou zijn om door het leven te gaan als de vrouw van Socrates, in een tijd waarin vrouwen ondergeschikt waren aan de man, dan komen we misschien wel dichter bij de historische werkelijkheid dan wanneer we ons laten tot de paar zinnen over haar geschreven zijn in historische bronnen.

Dit boek krijgt vier sterren, dat is het gemiddelde van de sterren die ik na het lezen aan ieder afzonderlijk verhaal gaf.