Recensie: Rollercoaster six – De leugen – Charles Den Tex & Fred Diks

In de leugen draait het om Shoda die opeens niet meer op school komt waardoor de andere vrienden (Dex, Isabel, Oscar, Kaan en Lucas) enorm bezorgd worden. Dat die bezorgdheid misschien wel terecht is blijkt wanneer je als lezer in de start een spannend stukje leest over Shoda:

“Het is donker. Pikkedonker. Bewegingsloos zit Shoda op een gammele, oude kruk. Ze ruikt aan haar kleren, die nat zijn geworden van de regen. Ze stinken nog erger dan een natte hond. Haar hoofd hangt omlaag. Ze is uitgeput.
Ik kan niet meer, denkt ze, ik wil niet meer!“

Een pakkende start voor een jeugdthriller waardoor je als lezer heel nieuwsgierig wordt wat er met Shoda aan de hand is. Deze nieuwsgierigheid blijf je als lezer hebben waarbij je beetje bij beetje meer te weten komt. In de loop van het boek weet je als lezer meer dan haar vrienden die naar haar op zoek zijn. Maar er blijven genoeg vragen die je graag beantwoord wil zien.

Ook komt er beetje bij beetje meer naar voren waarbij diverse herkenbare problemen voor jongeren aan bod komen. Zoals pesten, de gecompliceerde communicatie tussen volwassenen en jongeren, bang zijn om jezelf te zijn, vooroordelen, eenzaamheid. Het is een beetje veel voor een dun boek maar het wordt herkenbaar en open gebracht en is goed in het verhaal verweven. Zo wordt er bijvoorbeeld heel kort maar met impact een opmerking gemaakt waaruit je kunt afleiden dat het volgen van therapie beslist niet stom is en echt hulp kan bieden.

Daaromheen worden er eigenlijk twee verhalen verteld. In terugblikken lees je over de ervaring in de grot waardoor de basis van de vriendschap werd gelegd. Hier kom je veel te weten over de angsten en persoonlijke geheimen van de hoofdpersonen. Zo wordt Dex gepest, heeft Oscar het idee dat hij iemand anders is, zijn er verwachtingen van ouders waaraan voldaan moet worden. Ieder kind zijn eigen problemen die al dan niet groot zijn maar voor de hoofdpersonen als een last voelen. Ook blijkt uit hoe ze reageren op de situatie in de grot wat voor karakters de hoofdpersonen hebben.
Het is best spannend wanneer ze bang zijn om nooit meer uit de grot te kunnen komen en begrijpelijk dat ze hierdoor meer over zichzelf loslaten. Hierbij vind ik het wel jammer dat er heel veel informatie in een keer steeds gegeven wordt. Persoonlijk vind ik het prettiger en meeslepender wanneer dit wat geleidelijker gebeurd.

En dan is er het verhaal in het heden waarbij er een vermissing is en er uit de start duidelijk blijkt dat er iets aan de hand is. Hierbij had ik in het begin het idee dat ik iets gemist had, het las alsof ik al het een en ander hoorde te weten over de personages en hun belevenissen in de grot.
Gelukkig nam dat gevoel snel af en ontwikkelde het verhaal van de zoektocht naar shoda zich en begonnen de personages steeds meer voor me te leven.
De vrienden zetten alles op alles om hun vriendin te vinden, ongeacht of ze hiermee grenzen overschreden of mensen boos maken. Ze hebben voor hun gevoel alleen maar goede bedoelingen en willen Shoda vinden. Het is dan ook totaal logisch en begrijpelijk dat ze ver gaan en vinden dat de volwassenen hier niets van begrijpen. Als lezer sta je (zelfs als volwassen lezer) geheel aan hun kant.

Wat een verdwijning oproept aan emoties, belangstelling van de pers en vooroordelen en beschuldigingen kun je goed zien in het boek. Ondertussen zijn de vrienden bezig met onderzoek, ontdekken ze geheimen, komen ze in de problemen en ontdekken ze dat er toch nog geheimen tussen hen staan.
De spanning loopt hoog op net als de emoties bij de vriendengroep. De titel Rollercoaster is dan ook goed gekozen.

Stap voor stap en met een aantal geloofwaardige wendingen wordt de vermissing van shoda ontrafeld. Wat leidt tot een mooi en ontroerend einde.

Charles den Tex staat bekend om zijn thrillers. Sinds 1995 schreef hij zestien spannende boeken. Hij heeft vele prijzen gewonnen waaronder drie keer de Gouden Strop, de Gouden Vleermuis, de Crimezone Publieksprijs en de VN Detective & Thrillergids publieksprijs.

Fred Diks is twintig jaar schrijver en heeft prachtige boeken op zijn naam staan. Hij is bekend van Koen Kampioen, De kameleon en Professor S. Ook schrijft hij voor de nieuwe BAM! ik lees-serie van Volt. Hij werkt voor het eerst samen met thrillerspecialist Charles den Tex.