Gelezen: Win – Harlan Coben

De hoofdpersoon van het verhaal is Win (zie ook de tekst van de achterflap onder aan deze boekbespreking) die het verhaal in de ik vorm verteld. Zo nu en dan kan hij wat erg uitvoerig vertellen maar het stoort niet. Hij vertelt wat hem bezig houdt, wat er gebeurt en wat zijn gedachtes zijn. Hij is hier heel open en eerlijk in en verontschuldigt zich niet wanneer hij paden betreedt waar geweld en het breken van de wet bij komt kijken. Het interesseert hem niet wat je als lezer er van denkt. Hij is zeker in het begin van het boek moeilijk te plaatsen en dat maakt hem intrigerend.
Win is rijk en geniet daar ten volle van, wil geen vaste relaties of emotionele banden. Maar heeft een soft spot voor iemand wat hem net een zachter trekje geeft.
Hij speelt eigen rechter en pakt mensen aan (slaat ze in elkaar) die zich vergrepen hebben aan kwetsbare slachtoffers.
Win is verre van aangepast en heeft een koel karakter. Het is knap dat de auteur hem toch heel menselijk en boeiend heeft weten neer te zetten.

In het boek loopt er van alles door elkaar waar Win mee te maken krijgt en zoals je van Harlan Coben kunt verwachten krijg je een wirwar aan informatie waar geen touw aan vast te knopen lijkt. Uiteindelijk valt alles op z’n plek maar dat is voor Win een pittige puzzeltocht waarbij zijn familiegeschiedenis ook een rol blijkt te spelen.

Het begint wanneer er een dode man gevonden wordt met in zijn bezit de verloren koffer van Win en één van de twee kostbare schilderijen. Er lijkt een verband te zijn met de ontvoering van 20 jaar terug van Patricia. De FBI gaat zich ermee bemoeien en ook Win gaat zelf op onderzoek uit. Hij heeft het geld en de middelen om veel voor elkaar te krijgen en hij zit er niet mee om mensen te schofferen, directe vragen te stellen of om de wet om te buigen om aan informatie te komen.
Het is dan ook niet verwonderlijk dat hij van alles boven water krijgt en heel veel informatie verzamelt.

Om uit te vissen welke informatie voor hem van belang is en of er verbanden zit tussen al deze gegevens blijkt een grote uitdaging voor Win. Tijdens het lezen kwamen er bij mij ook mogelijke scenario’s op en was ik zeer benieuwd of ik op het goede spoor zat. Heerlijk vind ik dat als ik meedenk bij een verhaal.
Win heeft vele vragen waarop hij antwoord wil hebben en lijkt niet verder te komen. Iedere keer wanneer hij iets ontdekt schept dat verwarring en roept het alleen maar meer vragen op. Ook lijken de stukjes informatie die hij verzameld heeft te wijzen op geheimen in zijn familie. Moet hij daarmee doorgaan? En moet hij niet stoppen met zijn onderzoek wanneer er levens op het spel staan en reputaties geruïneerd kunnen worden?

Er komen tegen het einde grote onthullingen die goed opgebouwd zijn en waarbij de motieven en emoties van de betrokken heel goed uitgewerkt zijn. Een ingewikkeld en complex plot is dan uiteindelijk helemaal duidelijk voor Win en de lezer. En dan moet Win een keuze maken wat hij doet met de kennis die hij nu heeft. Hij spreekt de lezer aan wanneer hij zijn keuze toelicht en je kunt bijna niet anders dan je af te vragen wat je zelf in deze situatie zou doen