Recensie: De oneindige familie – Kevin Wilson

Dr. Preston Grind heeft een ambitieus experiment opgezet om hier onderzoek naar te doen. Door een genereuze gift van een excentrieke miljonair kan hij zijn experiment groots opzetten, en zelfs over meerdere jaren laten doorlopen.
Negen stellen en een jonge vrouw zullen samen met hun pasgeboren baby’s meedoen aan dit wetenschappelijke experiment. Het zal de ouders en kinderen aan niets ontbreken, voor de kinderen is er altijd psychologische ondersteuning en ze krijgen alles aangeboden wat nodig is om zich te ontwikkelen en veilig op de groeien. De ouders krijgen goede huisvesting, kost en inwoning en de mogelijkheid om een studie te doen.
Hiervoor moeten ze wel allemaal bij elkaar gaan wonen en zich voor jaren aan het project “Oneindige familie“ verbinden. Zij, maar vooral de kinderen, zullen door wetenschappers begeleid en bestudeerd worden waarover artikelen geschreven worden.

De meeste ouders vinden dit geen probleem omdat ze veelal weinig familie hebben om op terug te vallen en / of financieel aan de grond zitten. Maar er is een voorwaarde die vele potentiële kandidaten doet afhaken. De kinderen zullen de eerste vijf jaar niet weten wie hun biologische ouders zijn en door alle volwassenen met onvoorwaardelijke liefde opgevoed worden.

In de proloog van het boek lees je hoe de hoofdpersoon van het boek, de jonge alleenstaande moeder Izzy aan haar zoon Cap vertelt dat zij zijn moeder is.
Als lezer was ik direct geboeid naar de achtergronden van dit experiment en vroeg ik me verbaasd af welke gek dit verzonnen had, en of dit wel goed kon gaan. Maar vooral ook wat Izzy en de andere ouders bezield had om hier aan mee te werken.
Tijdens het lezen kwam ik er langzaam maar zeker achter dat zowel Izzy en de andere ouders als Dr. Grind alles behalve gek zijn. De ouders geloven in het project en zijn hoopvol dat hun kind een mooie toekomst wacht. Ook Dr. Grind heeft niets dan goede intenties en wil de wereld een familiemodel bieden waarin iedereen veilig is en nooit alleen komt te staan.

Het verhaal bestrijkt vele jaren en wordt voornamelijk verteld vanuit het perspectief van Izzy en Dr. Grind. Er wordt veel tijd en aandacht besteed aan het leren kennen van deze twee personages en wat hen motiveert om met dit project te beginnen / mee te doen.

Izzy is een jonge vrouw die net afgestudeerd is wanneer ze ontdekt dat ze zwanger is van haar docent. Hoewel hij zegt van haar te houden wil hij niets van het kind weten. Izzy is vastbesloten het kind te houden en is er van overtuigd dat ze een goede moeder zou kunnen zijn. Ze staat er echter helemaal alleen voor en verdient niet genoeg om voor zichzelf en de baby te zorgen. Het aanbod om mee te doen aan het experiment is voor haar dan ook een perfecte kans om haar kind zelf op te kunnen voeden en alles te geven wat het nodig heeft. Maar de prijs is hoger dan ze verwacht had en samen opvoeden heeft zo z’n haken en ogen.
Dr. Grind heeft behoorlijk wat emotionele bagage, wat verklaard waarom hij zo gefascineerd is door het onderwerp familie. Al snel blijkt dat hij de net gevormde woonvorm als zijn familie ziet.

Zowel Izzy als die van Dr. Grind trekken je helemaal het verhaal in en weten je te raken en te boeien tijdens het lezen. De schrijfstijl is vlot, warm, heeft soms een tikje humor en geeft echt een fijne leeservaring.
Het is wel even wennen dat het verhaal vooral gaat over de belevingen en ervaringen van Izzy en Dr. Grind. Naar aanleiding van de achterflap had ik meer verwacht over het onderzoek en de spanningen of conflicten dit zou geven. En verwachtte ik eigenlijk ergens kwaad spel of verborgen agenda’s. Maar het onderzoek is oprecht en de problemen die in de loop van de jaren ontstaan zijn weinig verrassend. Net als het liefdesverhaal dat subtiel door het boek heen verweven is.

Toch is dit geen probleem. Doordat je nieuwsgierigheid naar het project voldoende gevoed wordt om steeds tevreden verder te lezen. Net als de kinderen, de wetenschappers en de andere ouders, die weliswaar niet echt diep uitgewerkt worden, maar wel een goed en boeiend beeld geven van waar het project om draait. De fijne schrijfstijl en de betrokkenheid die de auteur op weet te roepen bij de levens van Izzy en Dr. Grind maken dat dit boek zeker een aanrader is.