Recensie: De ideale dochter – Amanda Prowse

Heden en verleden

Een warm en ontroerend verhaal over familie en loslaten

Het boek begint met een lieve en hoopvolle proloog waarin Jacks en Pete net getrouwd zijn en een mooie toekomst voor zich zien.
In het eerste hoofdstuk is het 15 jaar later en de sfeer heel anders. Jacks wordt verstikt door het gewone dagelijkse leven, en ze is doodmoe van de zorg voor haar moeder. Haar huwelijk is niet slecht en ze houdt echt wel van Pete, maar is het genoeg? Jacks is een goede moeder en houdt van haar kinderen toch denkt ze met verlangen en spijt aan de dromen die ze eens had.
Dit wordt op reële en prettige manier in beeld gebracht. Als lezer snap je precies wat er hier gebeurt. Er wordt een gezin met echte mensen neergezet met herkenbare situaties, zoals een hectische ochtendspits waarbij iedereen last van elkaar heeft en en tijd te kort komt.

In de rest van het boek ga je als lezer ook heen en weer in het heden en verleden van Jacks.
Je leert de jonge en levenslustige Jacks kennen, die heel verliefd is maar niet op Pete. Haar dromen en wensen spatten van de pagina’s af, wat in schril contrast staat met de moedeloze Jacks in het heden. Ook krijg je een beeld van haar goede band met haar vader en de moeizame relatie met haar moeder. Het is in het heden dan ook goed te begrijpen waarom ze haar vader zo mist en de zorg voor haar moeder haar zwaar valt. Beetje bij beetje wordt het verhaal van Jacks verteld.

In het heden weet Jacks sympathie en meeleven op te roepen. Meedogenloos eerlijk wordt neergezet hoe zwaar (zowel lichamelijk als geestelijk) het is om voor een dementerende moeder te zorgen. Een moeder die niet zindelijk is, vaak verward is en het grootste deel van de tijd haar geheugen kwijt is. En ondertussen blijft roepen dat er een brief zoek is en daar van in paniek raakt. Vol geduld zie je Jacks luiers en bedden verschonen en steeds weer antwoord gegeven op de vragen van haar moeder. Dat ze het soms te veel vindt is heel goed te begrijpen. Het is triest om te lezen hoe afkeer en liefde voor haar moeder in haar strijden.
Het dagelijkse leven van haar gezin komt naar voren in alle mooie en trieste momenten met een lach en een traan.
En steeds is er bij Jacks dat knellende besef dat er voor haar geen gouden kansen meer komen. Dat ze vastzit in een stom dorp als moeder van 2 kinderen, echtgenote van Pete en de verzorgster van haar moeder.
Het is dan ook overduidelijk waarom ze voor haar dochter een andere toekomst wil.

Martha en Jacks 
Jacks heeft haar vader beloofd om voor haar moeder te zorgen en ze probeert de ideale dochter te zijn door dat hoe dan ook vol te houden, zelfs als dat ten koste van haar zelf en haar relatie gaat. Maar ook Martha wil graag een goede dochter zijn en houdt oprecht van haar moeder. Toch kiest ze haar eigen pad en het doet haar en haar vader verdriet als Jacks hier niet mee om wil of kan gaan. Wanneer het escaleert is de boosheid en het verdriet van moeder en dochter heel oprecht en weet te raken.
Door de stukken over het verleden kun je goed met de gevoelens en de frustraties van Jacks meeleven en begrijp je waarom ze verlangt naar het verleden en een beter leven.
Toch komt er een punt in het boek waarin dat begrip omslaat in de vraag; En wat ga je nu doen Jacks? En als lezer hoop je dat ze haar weg naar haar man en gezin terug vindt maar vooral naar zichzelf. Want er zijn nog meer gedupeerden in het gezin zoals de kinderen en Pete.
Kan ze het verleden loslaten, kan ze haar dromen voor haar dochter loslaten en zo haar dochter vasthouden?
Hoe dat afloopt en zich ontwikkeld is mooi en ontroerend beschreven. Het einde is misschien wat voorspelbaar maar dat stoort niet.