3,5 sterren Boeken Recensie 3 februari 2015
103Views 2Reacties
Een verhaal over liefde, verdriet geheimen en het vinden van geluk.
Toch mist ze iets in haar leven, de liefde van een partner. Pru heeft zich erbij neergelegd dat dit voor haar niet is weggelegd. Misschien maar beter ook want Pru heeft beschamende dingen gedaan om haar huidige status en succes te bereiken en houdt dit angstvallig voor iedereen verborgen. Deze geheimen wil ze met niemand delen. Zelfs niet met een mogelijke levenspartner.
Maar dan komt het hele leven van Pru op zijn kop te staan. Ze krijgt te maken met een vreselijke tragedie die zelfs haar vriendschap met Milly onder druk zet. En dan lijkt het geluk haar weer toe te lachen wanneer ze de sympathieke weduwnaar Christopher ontmoet. Ze is voor het eerst van haar leven serieus verliefd. Voorzichtig lijkt er iets op te bloeien tussen Pru en Christopher. Maar dan lijkt het verleden haar in te halen. Moet ze Christopher haar geheimen vertellen? Kan hij de waarheid over haar verleden aan?
Het boek begint met een proloog die zich afspeelt in het verleden. Dit is het eerste tipje van de sluier over de geheimen in het leven van Pru. Het verklapt eigenlijk niets maar laat wel zien dat haar leven niet makkelijk was.
Het verhaal wordt voornamelijk verteld vanuit Pru en wisselt af tussen heden en verleden. In flashbacks krijg je beetje bij beetje informatie over het geheim van Pru. Ook krijg je zo inzicht in de beslissing die de rest van haar leven bepaalde.
Naar dit geheim was ik nieuwsgierig maar verder pakte het boek me niet direct. Pas toen ik wat meer las over de personages in het leven van Pru begon het verhaal me meer te boeien. De gesprekken die Pru heeft met haar nicht Milly zijn grappig en laten zien dat de dames al jaren aan elkaar gewaagd zijn. In de omgang met Bobby is te zien hoeveel ze om haar geeft, maar haar zo nu en dan ook met liefde achter het behang wil plakken.
Pru werd steeds meer een persoon over wie ik meer wilde lezen, zowel over haar privé leven als over haar werk in patisserie Plum. De beschrijvingen over de patteserie zijn een leuke toevoeging aan het boek. Guy, de briljante chefkok, is een vrolijke noot in het boek. Hij maakt de mooiste creaties die je door de beschrijvingen moeiteloos voor je kunt zien. Maar hij is ook een drama Queen die vreselijk kan overdrijven. In de loop van het verhaal blijkt hij een trouwe vriend met een hart van goud te zijn als het in het privéleven van Pru tegen zit.
In het privé leven van Pru zijn Bobby, Milly en Christopher erg belangrijk. Alle drie personages met een eigen karakter, charme en onhebbelijkheden.
De schrijfstijl is vlot en weet de sfeer goed neer te zetten. Het is niet moeilijk om voor je te zien wat er beschreven wordt. Soms is het taalgebruik wel heel uitgebreid om iets te vertellen en wat mij betreft iets te langdradig. Toch blijft het prettig en ontspannen lezen.
In het boek is net als in het echte leven sprake van vreugde en verdriet. En wat mooi beschreven wordt is dat die twee elkaar niet uitsluiten. Er wordt, hoewel terecht, wel erg veel gehuild in het boek. Dat had van mij wat minder gemogen.
Het verhaal is niet heel verrassend of origineel maar zit wel goed in elkaar en laat je als lezer met een tevreden gevoel achter.
Achterin het boek staat wat informatie over de auteur. Dat vind ik eigenlijk altijd wel leuk, maar deze keer zeker omdat ik vóór het lezen van dit boek nog nooit van Amanda Prowse had gehoord.
Ook achterin staat een recept voor peperkoekmannetjes (heeft extra betekenis na het lezen van het boek) van Pru Plum. Dit vind ik erg leuk en toepasselijk bij dit boek.
Op Youtube vond ik nog dit interview met de auteur. Misschien wel leuk om wat achtergronden van haar zelf te horen…
|
Connie is de trotse eigenaar van Connie's Blog. Samen met notarishonden Bobbie en Emma plaats ik hier al mijn creatieve nieuws en boekrecensies voor iedereen die hierin geïnteresseerd is.
Bekijk alle berichten
2 Opmerkingen
door Connie Flipse
Wat heb ik gedaan heb ik hier ook nog liggen .
door Renée
Ik genoot ook echt van het boek! Al was ik niet zo'n fan van 'Wat heb ik gedaan?'