120Views 1Opmerking
Recensie: De Zoon
Spannend en complex verhaal over wraak, corruptie en keuzes
De boeken van de Noorse Thrillerauteur Jo Nesbo worden in meer dan 20 landen verkocht. Zijn serie misdaadromans met Harry Hole in de hoofdrol zijn erg populair. Van andere lezers had ik al enthousiaste verhalen gehoord over deze auteur. De Zoon, dat in september dit jaar uitkwam, is een losstaand verhaal en daardoor voor mij een mooie gelegenheid om eens kennis te maken met de zo geroemde schrijfstijl van Jo Nesbo.
Wraak
Ooit was Sonny een veelbelovende student voor wie de wereld open lag. Nu zit hij al 12 jaar in de gevangenis en is er niets meer over van deze jonge student. Hij heeft grote ogen, lang vet haar en heeft korstjes en wonden van naalden op zijn armen. Hij raakte verslaafd toen zijn vader, een gerespecteerde politieman, zelfmoord pleegde. Zijn vader dreigde ontmaskerd te worden als mol voor de onderwereld.
Sonny zit in de cel omdat hij in ruil voor een onafgebroken stroom van heroïne twee moorden heeft bekend die hij niet gepleegd heeft. Dit is een onderdeel van een winstgevende samenwerking tussen corrupte werknemers van de gevangenis en de politie met één van de grootste misdadigers uit het land.
Sonny is de ideale gevangene en wil zelfs nog meer misdaden bekennen zolang hij zijn heroïne maar krijgt. Zijn medegevangenen hebben respect voor hem omdat hij een rustige en charismatische uitstraling heeft. Hij is zelfs een soort biechtvader geworden voor de ander gevangenen. De hele wereld veranderd voor Sonny wanneer hij in een biecht een ongelofelijk verhaal hoort over de dood van zijn vader. Met ijzeren zelfbeheersing gaat hij afkicken en hij heeft nog maar één doel voor ogen: ontsnappen en wraak nemen!
De grens tussen goed en slecht vervaagd
Zoals in meer boeken die ik de laatste tijd gelezen heb wordt De zoon vanuit meerdere perspectieven verteld. Waar dit boek zich echter in onderscheidt is dat ieder personage, zowel de hoofdrollen als de bijrollen, weet te boeien. Alle personages zijn goed uitgewerkt en hebben hun eigen verhaal. De één iets uitgebreider verteld als een ander. Ze krijgen te maken met onmogelijke keuzes, de invloed van het verleden en met waarachtige liefde en pure haat. Niemand is simpel zwart of wit in dit boek, maar er blijken veel gradaties in de kleur grijs te zitten. Dit is prachtig gedaan, een goed voorbeeld hiervan is Sonny zelf.
Sonny blijft wat ongrijpbaar en moeilijk te plaatsen en dat maakt hem juist intrigerend. Hij is hard en neemt meedogenloos wraak. Hij is een koele moordenaar maar beleeft hier geen plezier aan. Alleen degene die hem wat aangedaan hebben hoeven hem te vrezen. Voor de rest van de wereld is hij liefdevol vriendelijk en vredelievend. Deze tegenstrijdigheid maakt dat je als lezer de daden van Sonny eigenlijk afkeurt maar ergens toch ook wel kan waarderen. Grenzen blijken te vervagen, ideeën over goed en slecht komen ter discussie te staan.
Pakt vanaf de start
Vanaf de eerste pagina weet het boek je aandacht vast te houden. In korte tijd weet je het een en ander over de achtergrond van Sonny en andere personages. Genoeg om in het verhaal te zitten en te weinig om aan je nieuwsgierigheid te voldoen. Koppel dit aan een vlotte schrijfstijl (die ondanks de lange zinnen prettig leest) en je hebt een boek dat maar moeilijk weg te leggen is.
Zonder dat de vaart uit het verhaal gehaald wordt worden de diverse personages en verhaallijnen uitgebreid en met veel sfeer neergezet. De gebeurtenissen volgen elkaar snel op en het verband wordt pas later in het boek duidelijk. Hierdoor moet je tijdens het lezen echt je aandacht bij het boek houden, maar door de meeslepende stijl is dat geen probleem.
Het verhaal is van begin tot eind zorgvuldig opgebouwd en wordt naar het einde toe steeds spannender en zenuwslopender. Dit wordt nog eens versterkt door de onvoorspelbaarheid van het verhaal. Aanwijzingen en informatie komen langzaam via de diverse verhaallijnen naar voren. En geven niet altijd de verwachtte antwoorden en zelfs het verleden wordt hier en daar herschreven.
De zoon is een complex verhaal over wat mensen beweegt en de keuzes die ze maken. Het is een boek waarin menselijke emoties in alle gradaties aan bod komen: liefde, haat, verraad en loyaliteit. Ook is het een spannend en tragisch verhaal over corruptie, wraak en een politieonderzoek. Soms triest en hard maar dit past echt heel goed in het verhaal.
|
Tags: Recensie
1 Opmerking
door Ingrid Poisson
weer een toprecensie