Interview met Patty van Delft, auteur van Drägan Duma

Vandaag was het zover. Ik mocht mijn recensie boek van ‘Zij die hoort’ bij de signeerneersessie van Patty van Delft ophalen. Patty was helemaal in stijl gekleed en zag er prachtig uit. Na een gezellig gesprek ging ik voldaan en met een gesigneerd boek naar huis.

Ook personen die normaal gesproken geen fan zijn van fantasy verhalen worden door de achtbaan van emoties meegesleept…

Interview
Naar aanleiding van het verschijnen van haar boek in april dit jaar mocht ik Patty van Delft wat vragen stellen. Op de pagina van Celtica Publising vond ik de volgende informatie:

Patty van Delft (1981) is geboren en getogen in Den Haag. Na jarenlang voor de klas gestaan te hebben is zij nu fulltime schrijfster. Sinds jonge leeftijd verslindt zij al boeken en schrijft korte verhalen en gedichten. Naast schrijven heeft Patty nog vele andere hobby’s zoals fotograferen, schilderen en natuurlijk lezen.

Vragen en antwoorden.

Wat direct opvalt aan het boek is de prachtige cover gemaakt door Dominik Broniek. Ik ben heel benieuwd hoe die tot stand is gekomen. Heeft hij je boek gelezen en toen de cover ontworpen? Of wist jij precies hoe de cover moest worden en heeft hij dat idee vorm gegeven?

De cover is inderdaad prachtig en ik ben er dan ook ontzettend blij mee! Vanaf het moment dat ik het boek aan het schrijven was, had ik eigenlijk al een plaatje in mijn hoofd: de zijkant van de kop van een zwarte draak met in de reflectie van het oog de hoofdpersoon Jill. Toen Rianne mij het portofolio van Dominik stuurde, was ik gelijk helemaal weg van zijn werk. Het was zo anders, met een duister randje, van wat ik tot dan had gezien. Rianne vroeg mij of ik een idee had voor de cover. Die had ik! Zij heeft toen mijn idee doorgegeven aan Dominik en de eerste schets die hij heeft gemaakt was gelijk perfect. Nog mooier dan dat ik in mijn hoofd had.

Op de site van Celtica Publising staat dat het lezen en schrijven van Fantasy je passie heeft.
Waarom heeft juist dit genre je passie? 
Van kinds af aan ben ik al gek van draken en magie. Lezen is een geweldige manier om je even terug te trekken uit de werkelijkheid. Sprookjes, helden, magie en magische wezens zijn heerlijk om bij weg te dromen. Ook het idee dat er meer zou kunnen zijn dan dat wij om ons heen zien trekt me erg aan.

Had je als kind ook al belangstelling voor Fantasy?
Zeker weten. Ik was een erg fantasierijk kind. Ik kon bij wijze van spreken van een wasknijper nog een draak maken.

Welke Fantasy boeken lees je graag (Kinderboek, Young Adult en Volwassen)? Heb je een favoriet Fantasy genre of is er iets wat je beslist niet ligt?
Ik lees graag Young Adult Fantasy zoals De Hongerspelen, Breek Me en Harry Potter bijvoorbeeld. Maar ook de fantasy serie De Wetten van de Magie vind ik erg goed. Ik heb ook de Twilight serie met veel plezier gelezen, al vond ik dat Zielen (het meer onbekendere boek van Stephanie Meyer) veel beter was. Pas heb ik De Vriend van de Koning van Rianne gelezen, ook een ontzettend leuk boek!

Lees je ook veel Nederlandse Fantasy en welke auteur springt er voor jou uit?
Ik moet bekennen dat De Vriend van de Koning het eerste fantasy boek van eigen bodem is dat ik heb gelezen. Ik ben zeker van plan om meer boeken van Nederlandstalige auteurs te lezen.

Het boek is geschreven voor Young Adults maar kunnen gelezen worden door een breed publiek.
Waarom heb je gekozen voor deze leeftijdsgroep? Ben je bewust voor deze leeftijdsgroep gaan schrijven?
Of bleek het verhaal dat je aan het schrijven was goed bij deze leeftijdsgroep te passen?
Omdat ik zelf erg veel van Young Adult boeken houd ben ik voor deze leeftijdsgroep gaan schrijven. Ook mijn jarenlange ervaring als leerkracht heeft hiermee te maken denk ik.

Wat maakt het aantrekkelijk om voor deze leeftijdsgroep te schrijven en wat zijn de moeilijke dingen / valkuilen bij het schrijven voor jong volwassenen?
Het aantrekkelijke van het schrijven van Young Adult is dat ik het zelf ontzettend leuk vind. Ik kan me goed verplaatsen in de wereld van jongeren, vooral omdat ik zelf veel jongeren in deze leeftijdsgroep om mij heen heb. Het moeilijke eraan is het gebruik van woorden. Ik vind dat het begrijpelijk moet zijn en makkelijk te lezen, maar je moet oppassen dat het geen ‘Jip en Janneke taal’ wordt. De balans vinden tussen je lezers niet overschatten, maar ook zeker niet onderschatten dus.

Dat brengt me op een vraag over het schrijven zelf.
Is het idee voor dit boek iets wat je al van kind af aan in je hoofd hebt? Hoe is het idee of de inspiratie ontstaan? Was het vanaf het begin de bedoeling dat het een trilogie zou worden? 
Ik ben eigenlijk al bezig met schrijven sinds ik een jaar of 13/ 14 ben. Ik schreef veel gedichten en korte verhalen. Dit verhaal begon als een droom die ik had. Elke nacht kwam er een stukje bij. En als zo’n idee blijft hangen, ga ik erover dagdromen. Zo had ik op een gegeven moment een heel verhaal in mijn hoofd. Mijn man heeft me toen aangespoord om het eens op te schrijven. Al snel bleek dat het verhaal dat ik in mijn hoofd had te lang was voor één boek. Zo is het dus een trilogie geworden.

En heb je de hele verhaallijn voor de volgende delen en het slot al klaar liggen of ontwikkelt zich dat bij jou tijdens het schrijven?
Deel twee is zo goed als af. Deze moet alleen nog aangepast worden en ik wil nog enkele stukken herschrijven. Deel drie staat in klad op papier. De grote lijnen liggen in principe vast. De details komen vanzelf wanneer ik achter mijn laptop zit.

Je bent fulltime schrijver las ik. 
Heb je een vast dagritme voor het schrijven? Schrijf je op een vaste plek? Schrijf je op papier of op de computer?
Ik ben van naturen een vreselijke chaoot. Als ik aan het schrijven ben vergeet ik alles om mij heen en kan het zomaar voorkomen dat ik uren achter elkaar zit te schrijven. Ik moet er dus wel voor zorgen dat ik alle andere dingen die ik op een dag moet doen (zoals sporten, het huishouden en de boodschappen) heb gedaan voordat ik achter mijn laptop ga zitten. Ik schrijf voornamelijk aan de tafel in de woonkamer als ik echt met een boek bezig ben. Gedichten schrijven doe ik overal. Als er een mooie zin voorbij dwarrelt in mijn gedachten, tik ik hem vaak snel even in op mijn telefoon zodat ik het niet kan vergeten.

Over het boek
In je boek is er een parallelle wereld naast die van ons, Drägan Duma, waar mensen en draken een verbond zijn aangegaan. Kun je kort iets over deze wereld zeggen? Is de keuze voor een wereld met draken omdat jezelf wat met draken hebt – ik ben persoonlijk weg van draken – of om een heel andere reden?
Ik ben gek op draken. Toen ik begon met het schrijven van dit boek, speelden draken meteen al een hele grote rol in het verhaal. Ik vond het idee van een parallelle wereld waar alles net even anders is dan hier een goede manier om te verklaren waarom er op deze wereld zoveel legenden zijn over draken, maar niemand er ooit een vaststaand bewijs voor het bestaan van deze magische dieren heeft gevonden.

De hoofdpersoon is Jill een 16 jarig meisje dat, door haar bloedlijn van vaders kant, voorbestemd is om een drakenridder te worden en die grote verantwoordelijkheden op haar schouders gelegd krijgt. Kun je kort iets over Jill zeggen? Is haar karakter op iemand gebaseerd?
Omdat het boek vanuit de ogen van Jill beschreven is, kun je wel zeggen dat haar karakter veel op mijn eigen karakter lijkt. De keuzen die ze maakt, haar soms wat sarcastische manier van doen en haar angst om zich aan mensen te binden is zeker van mij afkomstig. Ik denk dat het als schrijfster makkelijker is om emoties te beschrijven die je zelf kent en dan de details te veranderen, dan om het wiel opnieuw uit te vinden.

Mij trekt het boek als Fantasy fan vanwege de omschrijving en het feit dat er draken in voorkomen. Als iemand jou straks in de Bruna vraagt waarom ze dit boek juist moeten kopen wat antwoord je dan? Is het boek ook een boek dat lezers aan kan spreken die meestal niet zo van Fantasy houden en waarom wel / niet?
Wat dit boek, denk ik, zo bijzonder maakt is de vlotte schrijfstijl. Het boek heeft een hoog tempo en er gebeurt een heleboel in het verhaal. Wat ik veel te horen krijg van lezers is dat ze het boek bijna niet weg durven te leggen omdat ze bang zijn dat ze iets missen. De vele cliffhangers in het verhaal doen bijna serie-achtig aan. Omdat het verhaal wordt verteld in de tegenwoordige tijd en vanuit één persoon, kun je het verhaal gemakkelijk meebeleven. Ook personen die normaal gesproken geen fan zijn van fantasy verhalen worden door de achtbaan van emoties meegesleept.

Waar heb je het idee over de Morbiden vandaan?
Hmmm, dat is een hele goede vraag! Heel eerlijk gezegd weet ik dat eigenlijk niet. Ze waren er opeens. Ik denk dat ik ze onbewust gebaseerd heb op orks of dergelijke wezens in de fantasy wereld. Dezelfde bloeddorst en hang naar oorlog voeren. Maar dan leniger en slimmer.