Honderd jaar Hercule Poirot met Sophie Hannah, Michael Berg en Isa Maron

Toen ik de uitnodig kreeg om bij een interview te zijn waar niet alleen Sophie Hannah maar ook thrillerauteurs Michael Berg, Isa Maron en Ilse Ruijters aanwezig waren, was ik direct enthousiast.
Sophie Hannah had ik al eerder ontmoet toen haar eerste Poirot boek uitkwam, ze vertelde toen heel uitgebreid over het schrijven van het boek. Je kunt het hier terug lezen.
Een deel van wat ze vertelde was me daardoor al bekend, maar dat maakte het niet minder leuk om naar Sophie Hannah te luisteren. Ze vertelt vlot en geanimeerd en weet je absoluut te boeien met haar verhalen.

Tv maakster en auteur Sarah Meuleman presenteerde deze avond. Heel toepasselijk want haar debuut “Wat ik je niet vertel” gaat over een verdwenen zus waarbij de hoofdpersoon zich stort op het schrijven van een boek over Agatha Christie. Een project dat ook een nieuw licht werpt op de verdwijning van haar zusje.
Nadat Sarah Meuleman iedereen welkom geheten had en de eregast Sophie Hannah (voor zover nodig) geïntroduceerd had vroeg ze Michael Berg en Isa Maron om op het podium te komen. Ilse Ruijters was helaas door ziekte verhinderd, iets dat ik heel jammer vond. Het debuut van Ilse vond ik ontzettend goed en ik was heel benieuwd om meer te horen over haar nieuwe boek dat bijna uitkomt.

Sara Meuleman stelde aan de beide auteurs allerlei vragen over Agatha Christie en hun kijk op haar werk en het personage Poirot. En kort iets over hun eigen schrijfproces. Interessant om naar te luisteren en dat had wat mij betreft nog wat langer mogen duren.

Isa Maron vertelde o.a. wat ze van Poiroit vind. Ze vindt hem bewonderenswaardig slim en erg scherp in zijn observaties van zijn omgeving en de personen om hem heen. En een tikje irritant, wat denk ik de meeste lezers wel vinden, maar tegelijkertijd zo bij Poirot past. Ze noemde ook dat Agatha Christie degene was die een speurneus geïntroduceerd heeft die niet bij de politie zit.

Michael Berg vind het werk van Agatha Christie erg inspirerend en puur vermaak. Zij is echt de Queen of Crime en heeft het wat hem betreft briljant bedacht om steeds meerdere mensen op één plek bij elkaar te zetten waarvan er één ook de moordenaar moet zijn.
Poirot vind hij een snob en irritant, Micheal Berg kan zich niet met detective vereenzelvigen. Hij vindt miss Marple veel sympathieker.

Na nog wat vragen wordt onder luid applaus Sophie Hannah gevraagd om naar het podium te komen. Ze heeft direct de lachers op haar hand wanneer ze vertelt dat ze geoefend heeft om de Nederlandse titel van haar boek goed uit te kunnen spreken. En eerlijk is eerlijk het klonk prima.

Sara Meuleman stelde Sophie Hannah een aantal interessante vragen, waar ze geanimeerd en soms ook gepassioneerd op antwoordde. Een aantal keren werden ook de andere twee auteurs betrokken bij het gesprek en dat maakte het nog levendiger en leukere om naar te luisteren. Wat mij betreft kwamen hierbij Michael Berg en Isa Maron iets te weinig aan bod.

Hieronder zet ik een aantal dingen neer die Sophie Hannah vertelde.

• Het eerste boek dat ze las van Agatha Christie (The body in the Library) voelde voor haar als magie en vanaf die dag was ze fan. En had toen nog geen idee dat ze als fan ooit een Poirot boek zou schrijven.
• De boeken heeft ze allemaal meerdere keren gelezen. Toen ze het eerste Poirot boek ging schrijven heeft ze de boeken nog een keer gelezen maar nu uit schrijversoogpunt om een goede indruk te krijgen van de Poirot boeken.
• Dat juist zij de kans kreeg om te schrijven is een lang verhaal waar heel veel waargebeurd toeval in voor komt. Op zich wilde ze heel graag dat boek schrijven maar als fan van Agatha Christie was ze ook bang om de familie teleur te stellen. Pas toen ze zeker wist dat de familie van Agatha Christie helemaal achter het boek en achter haar stond was ze helemaal blij.
• Sophie Hannah benadrukt dat ze geen Agatha Christie is en ook niet kan zijn. Maar dat zij de vertrouwde Poirot weer tot leven wekt en hem nieuwe zaken laat oplossen. Weer vol met de mysteries, het gepuzzel en de karaktertrekjes die bij Poirot passen. Vertrouwd en toch weer opwindend en spannend.
• Agatha Christie is voor haar uniek door haar herkenbare schrijfstijl, ze vergelijkt het met beroemde schilders die iets ondefinieerbaars hebben waaraan je hun schilderijen herkend. En door de intelligente plots en het opzoeken van grenzen in het thriller genre. Ze vind dan ook stellig dat Agatha Christie hier niet genoeg credit voor krijgt.
• Op de vraag wat Agatha Christie van haar boeken zou vinden antwoord ze dat Agatha Christie haar plot en idee waarschijnlijk wel zou kunnen waarderen. Maar dat ze geen idee heeft hoe Agatha Christie haar uitwerking zou vinden.
• Toen er aan haar gevraagd werd of ze Poirot aardig zou vinden antwoordde ze “I love him”. Zijn obsessie met netheid vind ze geweldig. Hij is romantisch, loyaal en super slim. Hij is vol van gerechtigheid maar kan ook meevoelen met de dader. Zijn fouten maken juist dat hij als karakter beter uitkomt en nog te pruimen is.
• Het is nog niet bekend of de familie van Agatha Christie een derde boek over Poirot uit willen brengen. Maar mochten ze interesse hebben dan heeft Sophie Hannah al een idee voor een boek.

Er is nog meer verteld en besproken en het was erg leuk om naar te luisteren. Na afloop was er gelegenheid om de boeken van de aanwezige auteurs te laten signeren. Ik heb mijn boek van Sophie Hannah laten signeren.

Daarna nog gezellig gekletst met een aantal andere aanwezigen en kennisgemaakt met enkele mensen die ik alleen nog via Facebook kende.