Recensie: Het verhaal van CARL MOPS – Fabiola Nonn – Lukas Weidenbach – Joëlle Tourlonias

Wanneer je het boek openslaat is er een 2 pagina’s grote illustratie te zien van een huiskamer met een schattige mopshond op de vloer. Aan de muur hangen twee schilderijen van het hondje, wat al de boodschap geeft dat het hondje een fijne plek heeft om te wonen.

Carl
De hond heet Carl en vertelt zelf zijn verhaal, en zoals verwacht heeft hij het goed. Carl heeft een lief baasje dat hem overal mee naar toe neemt. Carl vindt dat heel leuk maar zou liever zelf lopen in plaats van gedragen te worden in een tas. Nu lachen de andere honden hem uit en bovendien stinkt de tas naar parfum.
Op een dag neemt zijn baasje hem mee naar de stad en zet hem vast voor de deur van de slager. Daar mag Carl niet naar binnen maar hij wacht geduldig want hij wordt altijd beloond met een stukje worst. Maar dan stormt zijn baasje de winkel uit met de telefoon in haar hand en vergeet Carl.
Het duurt lang voordat Carl zich losgemaakt heeft en het begint al donker te worden. Carl is alleen en verdwaald maar krijgt gelukkig hulp van straathond Paula.
De volgende dag gaan ze samen op zoek naar het baasje van Carl en zoals de titel het al zegt vind hij de weg terug.
Maar dat is niet het einde van het verhaal dat Carl vertelt, Carl haalt zijn baasje over om ook Paula bij hen te laten wonen. Nu heeft hij een grote vriendin met wie hij lekker buiten mag spelen en wordt hij ook niet meer uitgelachen door de andere honden.

Illustraties en tekst vullen elkaar perfect aan

Een lief verhaal met een tikje spanning over mopshond Carl die een vriend vindt. Met prachtige, sprekende, en vaak vertederende illustraties.

In korte eenvoudig te volgen zinnen vertelt Carl over zichzelf en wat hem overkomt. In de start vertelt hij over zijn baasje dat heel lief is maar hem helaas in een tas rondsjouwt. Dat het heel vervelend is als je niet mag spelen of uitgelachen wordt zullen de jonge “lezers” vast begrijpen. Daarna begint het spannende avontuur, Carl is alleen en verdwaald. Ook aan de illustratie van de donkere steeg met de enorme hond erin is dat goed te zien. Maar gelukkig is de hond vriendelijk en op de volgende pagina wordt verteld en getoond dat Carl in goede handen is bij straathond Paula. En zo vullen steeds verhaal en illustraties elkaar perfect aan. Tekst en illustraties vertellen ieder duidelijk wat er gebeurd en samen zijn ze een geweldige combinatie. Op het einde van het boek is er weer een illustratie van de huiskamer. Maar deze keer liggen er twee honden op de vloer en hangt er ook een foto van Paula aan de muur.

Voorlezen en zelf bladeren
Het verhaal van Carl Mops is heel geschikt om voor te lezen en om samen met een jong kind over te praten. De teksten zijn niet te lang. En de illustraties geven niet alleen perfect de sfeer weer maar bevatten ook kleine details om te ontdekken. Misschien niet de eerste keer bij het voorlezen omdat dan vooral naar het verhaal geluisterd wordt. Maar een van de andere keren dat het boek bekeken en gelezen wordt zullen die vast op vallen. Dit boek kan is prima geschikt voor een peuter / kleuter om ook zelf te “lezen”. Het boek heeft een harde cover en de pagina’s zijn van stevig papier. En aan de hand van de illustraties is het verhaal makkelijk na te vertellen zodat het helemaal niet nodig is om al te kunnen lezen om dit boek toch zelf te “lezen”.