118Views 7Reacties
Recensie: Zomer van de Waarheid door Nele Löwenberg (Nele Neuhaus)
Nele Neuhaus schrijft als Nele Löwenberg
In het dankwoord schrijft Nele Neuhaus dat het verhaal van Sheridan Grant al enige jaren in haar hoofd spookte en ze het nu eindelijk opgeschreven heeft. Ze had er veel plezier in om eens iets anders dan een thriller te schrijven.
Het pseudoniem, haar meisjesnaam, heeft ze gekozen zodat de lezer meteen weet dat hij/zij geen thriller met Oliver von Bodenstein en Pia Kirchhoff in de hand houdt.
Dit is het eerste boek onder haar meisjesnaam
In het dankwoord schrijft Nele Neuhaus dat het verhaal van Sheridan Grant al enige jaren in haar hoofd spookte en ze het nu eindelijk opgeschreven heeft. Ze had er veel plezier in om eens iets anders dan een thriller te schrijven.
Het pseudoniem, haar meisjesnaam, heeft ze gekozen zodat de lezer meteen weet dat hij/zij geen thriller met Oliver von Bodenstein en Pia Kirchhoff in de hand houdt.
Dit is het eerste boek onder haar meisjesnaam
Haar boeken met het speurdersduo Pia Kirchhoff en Oliver von Bodenstein, Diepe wonden, Sneeuwwitje moet sterven, Wie wind zaait en Boze Wolf zijn met meer dan 5 miljoen verkochte exemplaren absoluut bestseller te noemen.
Zelf heb ik ze met veel plezier gelezen ( mijn favoriet is Sneeuwwitje moet sterven ).
Haar thrillers vind ik spannend en intrigerend en ik vind haar schrijfstijl geweldig. De boeken lezen alsof je erbij bent en ze weet levensechte personages neer te zetten.
Naar haar roman Zomer van de waarheid was ik dan ook erg benieuwd.
Zomer van de waarheid
Fairfield, Nebraska 1994
De 16 jarige Sheridan Grant leeft op een boerderij tussen de uitgestrekte maisvelden van Nebraska. De ouders van Sheridan zijn omgekomen bij een auto ongeluk toen ze drie jaar oud was. Vernon en Rachel Grant adopteerden haar en namen haar op in hun gezin met vier zonen. Sheridan en haar oudste drie broers kunnen het goed met elkaar vinden. Maar haar jongste broer is jaloers op haar. Hij pest en treitert haar waar hij maar kan. Hij is de favoriet van hun moeder die hem altijd de hand boven het hoofd houdt. Bovendien lijkt Rachel een hekel aan Sheridan te hebben en is erg streng voor haar. Tussen Sheridan en haar adoptiemoeder is alles altijd één groot gevecht. Een onophoudelijke krachtmeting met ongelijke middelen want Sheridan trekt altijd aan het kortste einde.
Van haar vader hoeft ze geen hulp te verwachten, die doet alsof hij niets ziet. Het eentonige leven in Nebraska en de liefdeloze behandeling van haar moeder vallen haar zwaar. Ze voelt zich alleen en onzeker. Wanneer haar iets verschrikkelijks overkomt weet ze dan ook niet wie ze om hulp en advies kan vragen.
Sheridan heeft genoeg van haar adoptie familie en wil meer te weten komen over haar biologische ouders. Ze weet eigenlijk bijna niets over hen. Onverwachts stuit ze hierbij op familiegeheimen die haar leven zullen veranderen.
Geschreven in ik-vorm
Sheridan vertelt in de ik-vorm over haar tienerjaren op de farm bij haar adoptieouders. Ze vertelt het in de verleden tijd. Hoewel het verhaal pas achteraf verteld wordt zegt Sheridan nooit iets over wat ze meegemaakt heeft of hoe ze er nu tegenaan kijkt. Ook wordt niet genoemd op welke leeftijd ze over haar jeugd vertelt. De schrijfstijl doet erg jong aan en doet meer denken aan een Young Adult dan aan een roman voor volwassenen. Dit was even wennen omdat ik een meer volwassen stijl verwacht had en het jammer vond dat er in de verleden tijd geschreven wordt zonder terug te blikken.
Tot mijn verbazing wist het boek me, zeker in de eerste helft, niet het verhaal in te trekken. Gezien de vertelkunst die ik in haar andere boeken zo bewonder had ik dat wel verwacht. Regelmatig vond ik alle informatie die over het stadje, de bewoners en de omgeving gegeven werd aan de langdradige kant.
Het duurde mij ook te lang voordat Sheridan als persoon tot leven komt. Wat ze doet en meemaakt (hoe vreselijk dat ook soms is) wist me gevoelsmatig niet te raken. Sheridan vertelt over wat er gebeurd en hoe ze zich voelt. Maar het blijft afstandelijk, ze weet je als lezer niet bij haar wereld te betrekken. Zo schrijft ze dat haar moeder haar regelmatig pest en treitert maar deelt weinig situatie’s waarin dit gebeurd. Het is meer Show dan Tell waardoor de impact van wat ze vertelt minder groot is.
Sheridan
In Zomer van de Waarheid zie je Sheridan ontwikkelen van een opstandige puber tot een jonge vrouw die een toekomst voor zich heeft.
De weg die ze moet afleggen is zwaar. Niet alleen krijgt ze te maken met zaken die bij iedere puber / jong volwassene horen zoals verliefd worden, losmaken van ouders. Maar ze heeft het thuis ook heel moeilijk. Sheridan barst van de levenslust en heeft vele talenten, waaronder muziek maar door haar moeder heeft ze een hard en saai bestaan. De vraag waarom haar moeder zo’n hekel aan haar heeft houdt Sheridan bezig in het boek. Deze vraag bleef mij ook boeien, ik snapte dan ook heel goed dat ze meer wil weten over haar biologische ouders. Die verhaallijn met geheimen uit het verleden was boeiend om te lezen.
Alsof dit niet genoeg is maakt Sheridan een aantal zeer traumatische gebeurtenissen mee. Het is wel erg veel wat haar overkomt waardoor de geloofwaardigheid afneemt tijdens het lezen. Jammer is ook dat je weinig meekrijgt van de manier waarop ze dit weet te verwerken. Zo schrijft ze enige tijd nadat ze door de hel moet zijn gegaan weinig over hoe ze zich voelt. Sheridan vertelt slechts dat de verschrikkelijke ervaringen vervaagd zijn tot vage herinneringen en dat de littekens op haar ziel oppervlakkig geheeld zijn.
Sheridan is een sterk personage dat moeizaam haar weg vind in haar leven. Haar pad is zeker de moeite om te volgen maar niet zo meeslepend en intens als het had kunnen zijn. Daarvoor blijft de stijl toch wat te afstandelijk.
|
Connie Flipse
Connie is de trotse eigenaar van Connie's Blog. Samen met notarishonden Bobbie en Emma plaats ik hier al mijn creatieve nieuws en boekrecensies voor iedereen die hierin geïnteresseerd is.
Bekijk alle berichtenMisschien is dit ook iets voor jou
Toon reactiesReacties sluiten
7 Opmerkingen
door m. raaphorst
Ik wil graag weten of er een vervolg (is/komt)
door Connie Flipse
Hoi , ik heb het aan de uitgever gevraagt . Ik laat het weten wanneer ik iets hoor .
door Connie Flipse
De uitgever heeft geantwoord en er is geen vervolg en het staat ook niet in de planning .
door Connie Flipse
Had ik ook tijdens het lezen
door Monique
Ik ben dit boek nu aan het lezen en dacht dat er iets aan mij mankeerde. Vandaar dat ik voor de zekerheid even jouw recensie lees (doe ik eigenlijk nooit als ik het boek zelf nog moet recenseren). Maar ik herken veel in wat jij schrijft. Het ligt dus niet compleet aan mij…;-)
door Leesmee
Ik ben erg benieuwd naar dit boek.