Meet-en-Greet met Richard House

Richard House

Is schrijver, kunstenaar, filmmaker en docent. Hij schreef twee korte romans en geeft les aan de universiteit van Birmingham. Hij is ook redacteur van Fatboy-Review, een digitaal tijdschrift. Met The Kills-serie werd hij genomineerd voor de Man Booker Prize in 2013: een unicum voor een literaire thriller.

Richard House: Reading is what makes us human

Maandag 26 mei was hij op bezoek in Nederland bij uitgeverij de Geus. Winnares van de Meet-and-Greet Anita de Groot mocht hem in restaurant Luden ontmoeten en vragen stellen. Van de uitgeverij waren hierbij ook Jill Tio (senior marketeer), Danielle Kamp (stagiaire) en Linda Bertens (consument marketeer) aanwezig.

Voor Connie’s boekenblog mocht ik er ook bij zijn en ik kan niet anders zeggen dan dat het een geweldige ontmoeting was. Maar voor ik daar meer over schrijf eerst wat informatie over het boek.

Sutler
Stephen Lawrence Sutler heeft drie problemen:

1. Er is 53 miljoen verdwenen
2. Hij moet vluchten
3. Hij is niet Stephen Lawrence

Sutler is het eerste deel van de spannende serie The Kills. Naast het papieren boek is er een bijzonder e-book verschenen. Behalve het gewone verhaal zijn er in het boek filmpjes, geluiden en andere multimediale elementen opgenomen. Een voorproefje is te vinden op www.thekills.nl. Deze extra’s staan op zichzelf en kunnen bekeken worden vóór, na of tijdens het lezen van het boek

Meet and greet
Door de nieuwsbrief van de uitgever was ik al nieuwsgierig geworden naar Sutler en toen Linda me vlak voor het week-end vroeg of ik de auteur wilde ontmoeten aarzelde ik dan ook geen moment. Jeroen was zo lief om (voor één keer) zijn fotocursus over te slaan en mee te gaan en hij heeft ook weer mooie foto’s gemaakt. Het e-book werd opgestuurd en ik ging hard aan het lezen. Ik wilde graag met de auteur over zijn boek kunnen praten. Mijn doel was om het boek uit te hebben voor de meet, maar dat lukte me net niet.

Iets te vroeg kwamen we aan bij het restaurant en ontmoetten daar Anita. Als boekliefhebbers onder elkaar ontstond er al snel een gezellig gesprek. Anita bleek al flink wat auteurs ontmoet te hebben en had net als ik zin in de ontmoeting.
Even later kwamen ook Richard, Linda, Jill en Danielle het restaurant binnen.

Dit was het begin van interessante avond waarin we de auteur vragen mochten stellen over zijn boek. Richard vertelde vol enthousiasme over zijn boek en beantwoordde op sympathieke manier onze vragen. Maar naast het gesprek met de auteur over het schrijven van Sutler ontstonden er geanimeerde gesprekken tussen boekliefhebbers. Favoriete boeken en schrijvers werden uitgewisseld en de vóór- en nadelen van een e-book kwamen voorbij.

Ook vertelde de auteur dat hij van mening was dat het lezen van boeken iets heel bijzonders is. Zijn stelling was “reading is what makes us human”. Mensen kunnen gebeurtenissen als oorlog en liefde meemaken en ervaren vanuit een boek wanneer ze er op kunnen vertrouwen dat degene die het schrijft dat goed doet. Dit wist hij mooi en overtuigend uit te leggen en ik kon het absoluut met hem eens zijn.

Nadat de auteur een echte Hollandse snack, de bitterbal, had geproefd en goedgekeurd kwamen we ook op het eten van haggis en echte Engelse kerstpudding. De haggis sla ik liever over, maar voor de kerstpudding ga ik graag naar Engeland. Het was echt speciaal om hier bij te kunnen zijn.
Over het boek is natuurlijk veel gesproken en het wordt te veel om alles hier op te schrijven dus zal ik over een aantal onderwerpen wat vertellen:

• Het idee voor het boek ontstond 10 jaar geleden, maar na een eerste versie geschreven te hebben was hij ontevreden en legde het weg. Pas jaren later pakte hij het weer op waarna, tot zijn grote vreugde, een uitgever het risico durfde te nemen om zijn boeken met digitale extra’s uit te geven
• De digitale toevoegingen zijn ontstaan omdat hij tijdens het schrijven toch iets miste en meer mogelijkheden zocht voor zijn verhaal. Voor hem was het wel van het begin af aan duidelijk dat het verhaal het belangrijkste moest blijven. Het boek moet wel werken.
• Het boek is vooraf gelezen door proeflezers die positief over het boek waren. Ze noemden het boek origineel, anders en soms ook moeilijk. Met een vrolijke lach vertelde hij dat er naast de positieve reacties ook iemand gezegd had “I rather die then read this book again”. En dat vind hij juist prima, zoveel mensen zoveel meningen, bovendien maakt het een boek juist interessant als er discussie over ontstaat. Vanwege het geven van een persoonlijke mening werkt hij ook graag samen met boekbloggers.
• Toen er door iemand gevraagd werd welk personage hij het meest interessant vond riep hij spontaan: “Anne”? Om nog geen 2 tellen daarna alweer te gaan aarzelen omdat Eric en ….. ook wel heel boeiend waren. Tegelijkertijd vertelde hij dat je als lezer wat losse eindjes over de personages gaat overhouden aan het einde van het boek.
• Het schrijven van het verhaal doet hij afwisselend op papier en op de computer. Het creëren van het boek gebeurt op de computer. Daarna wordt alles eenzijdig uitgeprint (zodat er op de achterkant geschreven kan worden) en die stapel wordt met pen bewerkt en verbeterd. En ook bij deze auteur wordt er dan onverbiddelijk geschrapt, want hoewel het plot al grotendeels vast ligt en niet veranderd, moet er verder nog heel veel gebeuren voor het boek in de winkel ligt.

Ondertussen heb ik het boek uit en de recensie volgt nog…