Recensie: Zucht

Titel: Zucht
Auteur: Rik Raven
Uitgever: Books of Fantasy
Verschenen: augustus 2012
ISBN 978-946-08-6040-9

Van auteur Rik Raven kreeg ik het verzoek of ik haar boek ‘Zucht’ wilde recenseren. Nu lees ik graag fantasy maar ik was er niet helemaal van overtuigd of dit een boek voor mij was. Maar Rik Raven durfde de uitdaging aan om mij het boek toch te laten recenseren. Voor mij was het leuk om weer eens uit mijn comfort zone te stappen en wat anders te lezen.

Zucht is het tweede boek van Rik Raven. In het voorwoord van het boek staat dat eigenlijk Zucht geacht werd om het debuut te zijn. Quote uit het voorwoord “ik heb namelijk nooit aan het verhaal getwijfeld, alleen aan het literaire vermogen van destijds om het vorm te geven. Met de tijd heb ik veel geleerd. Ik vond een uitgever, die het verhaal naar waarde wist te schatten en die me heeft geholpen bij een structurele verbetering.”
Het is een persoonlijk en aansprekend voorwoord, waarin aan het einde de lezer wordt opgeroepen om zijn / haar mening te geven “Wanneer u dit boek heeft gelezen, hoor ik graag wat u er van vindt. ( Ja, ook als u het abominabel slecht acht)”

Zucht
Het leven van Richard van de Wal ziet er weer goed uit. Eindelijk komt zijn vrouw Jan, eerder lijdend aan een psychose, weer naar huis. Richard hoopt dat hij samen met Jan en hun driejarige dochter Nell weer een gelukkig gezinsleven kan opbouwen.
Maar dan gebeuren er rare en verontrustende zaken. Jan krijgt enge visioenen en de bruine ogen van Nell veranderen soms in het fletsblauw van een ijskoude winterhemel. En dit is nog maar het begin. Het gaat niet goed met Nell. Een eeuwenoude vloek heeft het kleine meisje in zijn greep.
Als een merkwaardige kerel, luisterend naar de naam Jack de Pater, claimt hen te kunnen helpen willen Richard en Jan daar eerst niets van weten. Jack is een alcoholist, een oplichter en iemand die alles doet om aan zijn gerief te komen. Toch wordt het duidelijk dat Jack helaas de enige is die Nell kan helpen wanneer de ernst van de problemen toeneemt.

Tweespalt
Zucht begint met een nieuwsgierig makende proloog die van groot belang voor het verhaal blijkt te zijn. Ook in de rest van het boek komen er gebeurtenissen voor die achteraf meer betekenis hebben dan op het eerste gezicht lijken. Op deze manier weet het verhaal je aandacht goed vast te houden.
Het verhaal wordt verteld vanuit meerdere personages zodat je als lezer de gebeurtenissen mee maakt vanuit verschillende gezichtspunten. Tijdens het lezen van het eerste deel werd ik snel benieuwd naar de achtergronden en vroeg ik me af wat er met Jan en vooral met Nell aan de hand was. Maar tegelijkertijd merkte ik dat de wat bizarre occulte sfeer me niet aansprak.
Die tweespalt bleef ik tijdens het hele boek houden. Enerzijds aangenaam verrast door de krachtige en aansprekende schrijfstijl maar anderzijds afgestoten door de scenes met seksueel geweld en het gevloek van Jack. Dit was me echt te veel van het goede, ondanks dat het in het verhaal en bij het personage van Jack past.

Personages
Jack vind ik een van de best uitgewerkte karakters. De auteur weet een gecompliceerd en geloofwaardig personage neer te zetten. Jack is een afschuwelijke vent, maar zo nu en dan weet hij toch wat ongewild begrip op te roepen. Tijdens het lezen snapte ik als lezer heel goed dat Richard niet wil dat Jack in de buurt van zijn dochter komt. Tegelijkertijd wordt ook duidelijk waarom Richard de bovennatuurlijke zaken accepteert en de hulp van Jack aanneemt.
Wat de personages meemaken houdt je aandacht vast, maar de personages gingen helaas niet echt voor me leven. Het bleef wat op afstand meekijken wat er in het verhaal gebeurde en hierdoor miste ik het inleven en meeleven met de personages.

Een pakkende schrijfstijl
Zucht is geschreven is een pakkende schrijfstijl die mijn aandacht vast wist te houden ondanks dat het thema me niet ligt en ik sommige scenes echt vreselijk gruwelijk vind. Het is een apart boek (positief bedoeld) met een geheel eigen stijl en sfeer waarbij het verhaal regelmatig anders loopt als je zou verwachten / wensen. Deze onvoorspelbaarheid vond ik tijdens het lezen erg leuk. Ik had geen flauw idee waar het verhaal naar toe ging. Toch was het aan het einde allemaal duidelijk en bleek het goed in elkaar te zitten.

Ik vind het fijn dat ik het boek gelezen heb en kennisgemaakt heb met de schrijfstijl en vertelkracht van Rik
Raven. Minder ben ik gecharmeerd van het occulte en het geweld in het boek.
Een eenduidige leestip kan ik dus eigenlijk niet geven. Dit is een boek om gewoon eens zelf te proberen en te kijken wat je ervan vind want het heeft zeker een heel eigen stijl.